Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
. Deed erg pijn in m'n hart om te knippen, maar ben er nu wel aan gewend. 


(hopeloos toch zulke mensen). Maar wat later sloot dezelfde wilde pony vriendschap met een jongetje op een slee, kriebelde aan zijn wantjes , at zijn liga koek op( bleek het een autistisch kindje ) en ze was er zo lief en kalm mee...(dat we allen ontroerd waren) zeker omdat het dus bleek dat hij erg in zijn eigen wereldje zat en zomaar even naar buiten kwam voor die nieuwsgierige pony die vast beraden was om te gaan snacken!
Had ik al verteld dat ze mij er een paar weken geleden twee keer afgekegeld heeft op buitenrit? Bij de tweede keer is ze dan ook nog op mijn bovenbeen gaan staan, deed ferm zeer en was een dikke vette blauwe plek. Ben er nog altijd niet helemaal uit van waar die plotselinge explosie opeens kwam, al denk ik dat het gewoon een feit was van een vol emmertje... Te veel ineens. We waren de dag ervoor ook al gaan rijden en daar was ze toch zo flink geweest! Stap, draf, zelfs een flinke galop gedaan. Op dag twee waren we bijna op het einde van de wandeling en toen de andere twee in galop vertrokken, begon ze ineens te bokken en daar ging ik... Heeft dan even geduurd voor we haar terug hadden, heb even naast haar gestapt, terug er op, en een paar honderd meter verder wilde ze vertrekken op een veld, ik hield haar tegen, en daar lag ik weer. Dan kregen we haar niet meer vast, maar gelukkig waren we bijna thuis en moesten we geen straat meer oversteken, dus zijn we gewoon richting huis gegaan, ze liep dan de hele tijd zo'n paar meter voor ons. Tot ze op een bepaald moment bleef staan, omkeek, en ik haar gewoon kan pakken... 

. Hoe is de verhuizing gegaan en hoe gaat het nu? 
.