Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
ghashira schreef:@ nadine !!! die knop omdraaien, daar ken ik alles van, sinds mijn ongeval met paard, zo'n ....inmiddels bijna 20 jaar geleden...was n erg zwaar ongeval, wens ik niemand toe. ben toen alle vertrouwen in paarden kwijt geraakt , heb jaren niet meer gereden. Intussen is het gesleten, maar n paar slechte ervaringen kunnen zeer snel alles weer kapot maken. Daarom ben ik ook gestopt met rijden met onze zwarte arabische merrie, omdat ik merkte dat mijn angst voor grote voertuigen die op me afkomen, ik die angst op haar overbracht. zij werd en gewoon hysterisch van: gevolg, :we doken beiden de kant in...Juul is op zich niet bang van grote voertuigen zoals pikdorsers, en dus moet ik mezelf ook inpraten dat het niet eng is, dat juul niet op de loop gaat gaan en dat we er gewoon rustig voorbij kunnen stappen.... maar soms is het echt moeilijk, een echte conce"ntratieoefening...ik ben dan soms ook jaloers op mensen die zo ongelofelijk relax kunnen rijden.....gelukkig is juul op zich zoooo ontzettend rustig dathij me dat vertrouwen geeft en dan begint de wisselwerking bij hem, bij zijn kalme "ikje" en niet bij mij, bij "de zenuwpees"... toch moet ik opletten om hem te volgen daarin , zodat hij mij niet zenuwachtig voelt worden...moeilijk uit te leggen, maar je snapt het vast wel. Nou... toch hartstikke gaaf dat je alweer zover staat met Pumbaa. Je moet ook altijd blijven denken: Pumbaa heb je niet van jongsaf, hij heeft al heel wat (minder goede) ervaringen, dus je hebt al heel wat bereikt..fantastisch..ikhoop echt dat je tegen het voorjaar misschien met hem toch buiten kan gaan wandelen, en ik droom /hoop echt op een konik reunie, zodat we toch ns met een paar koniks tesamen kunenn gaan wandelen.

) Maar ik heb weleens gehad met mijn verzorgpaardje dat we lekker aan het galopperen waren en duikt ze ineens naar voren om gras te vreten
Dat is dus niet echt handig. Mijn paardjes staan altijd op gras, dus eigenlijk heb ik er niet zoveel last van dat ze naar beneden duiken, maar paardjes die veel op zand staan zullen het wel sterker hebben die behoefte en zeker als gras dan nog lekker groen en sappig is. Mijn verzorgpaard was daar heel volhardend in, die kreeg je dan bijna niet meer mee, zelfs niet met behoorlijke tikken met de zweep. Enige wat op een gegeven moment nog hielp was een tikje op de neus met de zweep, niet echt fijn, maar daar werd ze even weer alert van en kon ik haar weer mee krijgen. Pumbaa neemt ook weleens stiekem gras mee, maar is weer makkelijk mee te krijgen zowel onder zadel als aan de hand. ghashira schreef:Hoi van, ik herinner me nog goed je bericht van een tijdje geleden en heb de indruk dat je relatie met pumbaa nu toch sterk verbeterd is. Je zet door en dat zal pumbaa ook merken: dat je hem wil vertrouwen, maar geen ongehoorzaamheid of gekke dingen duldt. Je bent nu eigenljk ook bezig met parelli, met grondwerk van nul af aan, want schriktraining zoals je t nu omschrijft, doe ik met onze jonge paardjes, hier ook op de wei of round pen, vanaf veulenleeftijd...en zo ben ik ook met jul begonnen. Je hebt met pumbaa een bijzonder zware opdracht te vervullen, nl een paardje dat "verkloot" is, terug goed krijgen. En dan nog een ras dat niet "doorsnee" reageert of denkt, ... ik vind persoonlijk dat je al erg ver gekomen bent en bewonder je voor je doorzettingsvermogen.
Maar toen hield mijn vriendin me tegen en die vent was alweer verder weg, ik heb mezelf niet in de hand als ze aan mijn meest waardevolle bezit komen! Mijn beestjes zijn mijn alles en ik vind het zo onterecht als mensen op die manier hun macht misbruiken. Ik heb hem nog volop uitgescholden en gezegd dat ik hem af zou maken, mocht hij het ooit nog een keer proberen.
) Maar wel als ze aan mijn geliefden komen, of het nu familie, vrienden of mijn beestjes zijn, daar ga ik voor door het vuur. En als het een smal paadje was kon ik me nog voorstellen dat die man zou klagen (uiteraard niet schoppen) maar zijn vrouw fietste ons gewoon voorbij en hij fietste letterlijk op ons af terwijl er ruimte zat (zo'n 3-4 meter pad) over was. Zijn reactie was echt onterecht en dat pik ik niet, dus vandaar. Mijn reactie is ook wel heftig op zo'n moment das ook niet handig, maar gewoon een reflex. Jeetje dat is ook wat dat jouw paardje er gewond van is geraakt, echt heftig hoor! Gelukkig hebben jullie wel je gelijk gehaald, maar het is toch echt asociaal van zo'n figuur. In het verkeer kunnen mensen ook soms heel onterecht bezig zijn. Heb ik ook met mijn verzorgpaard vaak gehad met het buitenrijden. 1x gehad dat er een tractor echt keihard voorbij sjeesde en mijn paardje net niet raakte. Maar toen is ze wel in paniek geraakt en weg gegallopeerd. Uiteindelijk wel terug kunnen halen, maar ik vind dat dan zo onnadenkend van zo'n chauffeur, is gewoon levensgevaarlijk dat soort situaties. 

altijd mooi herfstplaatjes
kleine donder toch.
Het is hier heel erg koud nu, brr. Moet er echt weer aan wennen hoor, lijkt wel alsof het vriest. Pumbaa tilt zijn benen enorm hoog op in draf, ook vanwege de vele bladeren in de rijbak natuurlijk. Niet echt lekker als je zonder zadel rijdt, dus maar meer gegaloppeerd dan draven vandaag. Binnenkort weer even met zadel rijden, denk dat het plekje nu wel weer genezen is en niet meer open gaat. 
ik hoop dat de grondpomp het nog een tijdje uithoud anders moet ik met water gaan slepen.