Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-09-03 18:58

Geplaatst: 25-09-03 18:58

Als je het zo steld is KWPN en NRPS geen ras. Die hebben geen gelijke genetische herkomst. Haha!

**Geplaatst**: 25-09-03 21:42

Geplaatst: 25-09-03 21:42

joshua schreef:
Definitie van een ras:
een fokkerijgemeenschap van dieren met gelijke genetische herkomst,die allen bepaalde gemeenschappelijke overeenkomstige eigenschappen hebben,die over een langere tijd foktechnisch zijn ontstaan!

Wat een wel érg moderne en eenzijdige definitie is zeg!

'Ras' op zich heeft namelijk niets met fok te maken. Elke groep dieren die kenmerkende, verervende eigenschappen heeft is een kandidaat voor het predikaat 'ras'.

Een levensgroot probleem voor veel rassen in handen van rasverenigingen en 'fokkers' is het te geringe aantal voor de fok ingezette dieren. In de meeste gevallen is het aantal per generatie gebruikte dekhengsten te klein om voldoende genetische variatie te waarborgen. Verandering gaat daardoor snel, maar verbeteren wordt onmogelijk. OK, wellicht voor een handvol paarden in de F1, maar daarna is het brandhout.
Nee, ik ben niet onder de indruk van het leeuwendeel van de 'hoogontwikkelde' fokmethodes van nu.
Enneh, waarom wil een stamboek groot worden? Om het rás te verbeteren? Tsk... wie gelooft dát??!!

Marktgericht fokken? Prima, fok KWPNers. Wil je een sportpaard? Prima koop een KWPNer.
Over het algemeen fantastisch gefokte paarden en.... inderdaad geen echt ras, maar eerder een type Lachen

De eigenschappen van deze groep zijn namelijk wel kenmerkend, maar niet verervend. De F2 zijn logischerwijze toverballen. Wél een verdraaid goed type.

Kom ik terug op mijn eerder reactie: spreek je bij de traditionele rassen van ras en rasfok, dan ben je per definitie met behoud bezig.
Wil je 'verbeteren' of marktgericht ebzig zijn is daar op zich niets mis mee, maar stap dan op een modern 'ras' over. Er is keuze zát en dan blijven de kenmerkende eigenschappen die de tradionele rassen tot die traditonele rassen maken teminste behouden. Verlies je die namelijk, dan verlies je daarmee het bestaansrecht van dat ras.

**Geplaatst**: 25-09-03 21:55

Geplaatst: 25-09-03 21:55

Ik ben zelf ook voor behouden, want vooral met het fokken van een dier is er geen weg terug. Het is niet zo als het fokken van een plant of een fruitsoort dat je zaadjes in kunt vriezen van bepaalde uitgangsstammen, en dan de vriezer induikt om die tevoorschijn te halen mocht de fokrichting stuklopen.

Dus, zoals met de Friezen de fokrichting compleet omgooien, daar ben ik op tegen.

Maar als fokker zul je er altijd naar moeten streven je fokprodukt te verbeteren. Vergeleken met 40 jaar terug zijn er bijvoorbeeld bij de Quarters toch behoorlijke vooruitgangen geboekt. Je moet alleen het ideale beeld van een paard van het ras waar je mee bezig bent nooit uit het oog verliezen. En moderichtingen volgen is een van de gevaarlijkste dingen die je kunt doen. Extinct is forever. Er is geen weg meer terug...

**Geplaatst**: 26-09-03 16:37

Geplaatst: 26-09-03 16:37

Toch vraag ik me wel eens af hoeveel Arabier-look-a-like Haflingers jullie nu echt kennen. Als ik eens om mij heen kijk, gewoon in weilanden op de weg, op de keuring en in in Haflingertijdschriften (ook Duitse) zijn de meesten echt duidelijk een Haflinger, breed met een stevig beenwerk. Wel worden de hoofden steeds mooier en gaan ze beter bewegen.
Alleen is het wel zo dat Haflinger van topfokkers, en veel van de Haffen op keuringen, in een goede conditie zijn. Het grootste deel van de Haflingerpopulatie in Nl is veel te dik, en ziet er daardoor meteen ook grover uit.
Zoals het Oostenrijkse stamboek nu bezig is (ben vorig jaar op de grootste stoeterij daar geweest, de Fohlenhof in Ebbs) vind ik zelf de goede weg. En veel mensen met mij, want volgens mij is de Haflinger nog nooit zo populair geweest, en zie je er ook veel volwassenen op (daar zijn ze dus nog breed genoeg voor).
Als ik naar mijn eigen Haf kijk, die is zo breed dat ik er met mijn 1,75 makkelijk op pas, heeft een lekker eigenwijs karakter, een chique koppie en erg mooie gangen met een goed achterbeen. Dat is het type wat ze zoeken, ze was niet voor niets eerste van haar rubriek en tweede op het dagkampioenschap. In vergelijking met het trekpaardentype van vroeger, wel anders dus, maar met zo'n pony kun je veel meer. Hier op Bokt lees ik ook wel eens reacties van mensen over het karakter van de Haflinger, wat ze vergeleken met vroeger achteruit gegaan vinden. Daarbij wordt dan wel vergeten dat ze vroeger op het land werkten, en veel in het land kwamen. Tegenwoordig staan veel Haffen ook op stal en krijgen krachtvoer. Die zullen al snel wat heter zijn.
Natuurlijk blijven er altijd mensen die op wat stevigers vallen, of juist niet, maar de fokkerij kan niet aanpassen aan een paar mensen, die gaat toch mee met de vraag. En niet terugkunnen, als er geen vraag is naar een bepaald type sterft dat uit, dat is al helemaal niet de bedoeling.

**Geplaatst**: 26-09-03 21:13

Geplaatst: 26-09-03 21:13

Huertecilla schreef:

Een levensgroot probleem voor veel rassen in handen van rasverenigingen en 'fokkers' is het te geringe aantal voor de fok ingezette dieren. In de meeste gevallen is het aantal per generatie gebruikte dekhengsten te klein om voldoende genetische variatie te waarborgen. Verandering gaat daardoor snel, maar verbeteren wordt onmogelijk. OK, wellicht voor een handvol paarden in de F1, maar daarna is het brandhout.

Dat is inderdaad een veel verkondigd standpunt. Dat dit niet het geval hoeft te zijn, dat inteelt niet per definitie verkeerd hoeft af te lopen (veulentjes met drie hoofden, acht pootjes, drie staarten enz. Knipoog

) wordt onder andere bewezen door de Morgan. De Morgan kun je als ras onderverdelen in twee groepen: moderne morgans en klassieke morgans. De moderne morgan wordt steeds groter, slanker en gaat steeds meer richting enerzijds warmbloeden (de sporttak) en anderzijds de Standardbred (de showtak). De klassieke Morgan daarentegen ziet er nog steeds net zo uit als de stamvader Justin Morgan er uit zag. Deze paarden, Lippits en Lambert Morgans worden zeer behoudend gefokt en niet alleen op hun klassieke uiterlijk, maar ook op het aantal 'inkruisingen', wat wij gewoon inteelt zouden noemen. Een bepaald paard kan, door de erg kleine startpopulatie aan het begin van deze eeuw (20?) soms wel 20 keer terugkomen via de verschillende bloedlijnen binnen een individu. De paarden gaan daar blijkbaar niet op achteruit, aangezien ze nog steeds keihard en veelzijdig zijn, erg oud worden en zonder karakterfouten die je als typisch voor inteeltproduct zou houden. Ook blijkt dat de beste sportpaarden voortkomen uit kruisingen tussen een moderne morgan en een Lippit of Lambert (de F1 dus, zoals Huertecilla al beschreef).

'Brandhout' vind ik dus erg kort door de bocht, zorgvuldig en streng fokken hoeft helemaal niet tot miskleunen te leiden, zolang je weet hoe je die moet vermijden. Dat wij dat veelal niet onder de knie hebben betekent niet dat het niet mogelijk is.

**Geplaatst**: 27-09-03 22:44

Geplaatst: 27-09-03 22:44

xyzutu2"]
[quote="Huertecilla schreef:

Een levensgroot probleem voor veel rassen in handen van rasverenigingen en 'fokkers' is het te geringe aantal voor de fok ingezette dieren. In de meeste gevallen is het aantal per generatie gebruikte dekhengsten te klein om voldoende genetische variatie te waarborgen. Verandering gaat daardoor snel, maar verbeteren wordt onmogelijk. OK, wellicht voor een handvol paarden in de F1, maar daarna is het brandhout.

Dat is inderdaad een veel verkondigd standpunt. Dat dit niet het geval hoeft te zijn, dat inteelt niet per definitie verkeerd hoeft af te lopen (veulentjes met drie hoofden, acht pootjes, drie staarten enz. Knipoog

) wordt onder andere bewezen door de Morgan. De Morgan kun je als ras onderverdelen in twee groepen: moderne morgans en klassieke morgans. De moderne morgan wordt steeds groter, slanker en gaat steeds meer richting enerzijds warmbloeden (de sporttak) en anderzijds de Standardbred (de showtak). De klassieke Morgan daarentegen ziet er nog steeds net zo uit als de stamvader Justin Morgan er uit zag. Deze paarden, Lippits en Lambert Morgans worden zeer behoudend gefokt en niet alleen op hun klassieke uiterlijk, maar ook op het aantal 'inkruisingen', wat wij gewoon inteelt zouden noemen. Een bepaald paard kan, door de erg kleine startpopulatie aan het begin van deze eeuw (20?) soms wel 20 keer terugkomen via de verschillende bloedlijnen binnen een individu. De paarden gaan daar blijkbaar niet op achteruit, aangezien ze nog steeds keihard en veelzijdig zijn, erg oud worden en zonder karakterfouten die je als typisch voor inteeltproduct zou houden. Ook blijkt dat de beste sportpaarden voortkomen uit kruisingen tussen een moderne morgan en een Lippit of Lambert (de F1 dus, zoals Huertecilla al beschreef).

'Brandhout' vind ik dus erg kort door de bocht, zorgvuldig en streng fokken hoeft helemaal niet tot miskleunen te leiden, zolang je weet hoe je die moet vermijden. Dat wij dat veelal niet onder de knie hebben betekent niet dat het niet mogelijk is.
[/quote]

Zolang er geen keiharde kriteria zoals een gebruiksdoel worden aangehouden met de afvallers als uitval sta ik hier toch echt achter.
Dat inteelt geen probleem hoeft te zijn lijkt me evident, míts je.... inderdaad, de kriteria en uitval.... Tja, en dat gebeurt nu eenmaal niet, dus brandhout. Let wel, in de kontext van het geschrevene en als regel, dus met uitzonderingen.
In deze 'diervriendelijke' tijd kan ik de fok (wederom met inachtneming van de sprekende en indrukwekkende uitzonderingen) niet indrukwekkend vinden en om een fokker met een handvol paarden die fokt om 'het ras te verbeteren' moet ik echt alleen maar glimlachen.

**Geplaatst**: 28-09-03 15:46

Geplaatst: 28-09-03 15:46

Behouden.

Waar ze nu bij het Haflingerstamboek mee bezig vat ik dus echt niet.
Als je een sportpony wil koop je toch lekker een sportpony? Zo'n NRPS ofzo.
Dan ga je toch niet een heel ras naar de kl*te fokken?

De Haflinger is ooit bedoeld als rustig en kalm paardje voor het zware werk in de bergen te verrichten.
Naderhand bleek dat ze ook geschikt waren als familie pony door hun rustige karakter.

Een tijdje terug veranderde het modebeeld van een paard (ook goed te zien aan de My Little Pony's!!!)
Dus gingen ze de haflinger ook maar wta moderner maken.
Steeds meer met de lichtere types fokken et Voila!
Wat je nu nog over hebt is een soort NRPS achtig iets wat meer op een arabier lijkt dan op een stevige bergpony die in staat is hard te werken maarja. Dat is immers wat men wil.

Het blijft natuurlijk altijd een kwestie van smaak maar ik zie altijd liever de wat vollere, brede paarden.
Zo ook bij de Haflinger.
Geef mij dus maar een ouderwets type (heb ik zelf ook gehad).
Deze paarden kunnen ook prima dressuur en best rondkomen in de sport.

De moderne haflinger ziet eruit alsof ze na een keer blazen al overbreken.
Dat vind ik dus echt niet mooi.
Ik zie liever een brede borstkas met flink wat achterhand.

Gister was ik op de friezenkeuring.
Wat mij daar ook weer opviel was dat de fijne diertjes allemaal 1e premie kregen en zelfs ster verklaard werden, en de echte flinke friezen, die er ook veel rastypischer uitzagen btw, allemaal afgescheept werden met stamboek opname zonder premie.

Ik vind dat een ras een ras is en dat moet je behouden.
Er is al vaak genoeg over nagedacht hoe het te verbeteren.
En dat doe je bij haflingers in mijn ogen niet door maar steeds met die strijkplanken te fokken.

Feetje heeft gesproken

**Geplaatst**: 28-09-03 22:08

Geplaatst: 28-09-03 22:08

Huertecilla schreef:
Zolang er geen keiharde kriteria zoals een gebruiksdoel worden aangehouden met de afvallers als uitval sta ik hier toch echt achter.
Dat inteelt geen probleem hoeft te zijn lijkt me evident, míts je.... inderdaad, de kriteria en uitval.... Tja, en dat gebeurt nu eenmaal niet, dus brandhout. Let wel, in de kontext van het geschrevene en als regel, dus met uitzonderingen.
In deze 'diervriendelijke' tijd kan ik de fok (wederom met inachtneming van de sprekende en indrukwekkende uitzonderingen) niet indrukwekkend vinden en om een fokker met een handvol paarden die fokt om 'het ras te verbeteren' moet ik echt alleen maar glimlachen.

Goed, als je goedgefokte inteeltproducten als uitzondering die de regel van de problemen van rasbehoudend fokken wilt zien, dan zij het zo.

Dan vraag ik me echter af, hoe het met degene zit die zich totaal niet aan rassen, stamboeken of richtlijnen houdt, maar die een merrie heeft waar best eens een hengst op mag. Het veulentje is een kruising en daar wordt vervolgens weer mee doorgefokt. Is deze manier van vermeerderen niet net zo risicovol, aangezien je op deze manier de kennis van de voorouders verliest? Bovendien zijn kruisingsproducten in de F1 vaak succesvol, maar zijn de daarop volgende generaties kwalitatief minder. Daarnaast zijn er rassen of 'types' paarden die niet goed te combineren. Zo schijnt het kruisen van Fjorden met Arabieren vaak karakterfouten tot gevolg te hebben. Hoe voorkom je dan dat er kwalitatief mindere paarden, of 'brandhout' zoals je het wilt noemen, gefokt wordt?

**Geplaatst**: 28-11-03 22:31

Geplaatst: 28-11-03 22:31

Het klopt niet dat wij niet groter en moderner willen fokken hoor! Dat willen we juist wel! Mijn hengst, Watson Imladris, die afgelopen hengstenkeuring goedgekeurd is, hebben we zelf gemeten op 1.55. Als dat niet groot is voor een haflinger...

groetjes Kitty