Makkelijk is het zeker niet hoor en ook de pony heeft het zwaar ondanks dat ze toch meewerkt.
De gehoorzaamheid is echt voor een groot deel aan de instructie te danken. Ze kan het heel goed in delen opknippen waardoor de uiteindelijke oefening als vanzelf ontstaat. Het appuyeren bijvoorbeeld hebben we 1 maal gedaan paar maanden terug voor de fun. Doordat ze snapt wat een eenzijdige hulp inhoud is het niet meer zo heel erg moeilijk om de oefening te rijden. De moeilijkheid zit 'm er vooral in dat ze zichzelf moet dragen en ik dat ook aan haar moet overlaten. Dat is nog echt niet op orde. Je ziet haar geregeld met een dubbelgeklapte nek en veelste ver achter de ll lopen. Voor nu oke, omdat ze echt spieren moet aanspreken die ze liever niet gebruikt. Aan mij obv de juf weer de taak om dat los en fijn te krijgen.
Ik hou ook echt van het trainingsproces. Des te leuker is het dat we overmorgen nog een lesje meepakken.
want dat maken we allemaal mee natuurlijk, maar daar lees je niet zoveel over...