Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola




miekewasser schreef:De thiedeman teugel heet bij het western rijden "german martingale" en is een veelgebruikt hulpmiddel,ook door professionele trainers.Het vergemakkelijkt het naar beneden rijden en is zeer zeker geschikt voor een niet ervaren ruiterhand bij niet nageeflijke paarden.Als je deze teugel op de goede lengte instelt,afhankelijk van halslengte en probleem,loopt het paard steeds zelf tegen het bit wat steeds op dezelfde hoogte plaatsvindt, geeft het paard maar een klein beetje na dan valt de druk meteen weg,beloning voor het paard dus.Jouw handen kunnen dit niet zo consequent en met dezelfde constante druk als deze teugel dat voor je doet.Wel is het belangrijk dat je niet meer aan de teugels trekt dan ze ingesteld staan.
Mieke

rina schreef:ik heb eigenlijk maar 1 advies. ga naar je instructeur. samen met hem kun je dan een oplossing zoeken specifiek voor jouw paard. elk paard reageert namelijk anders op een bepaalde hulpteugel. en wat voor het ene paard wel werkt hoeft voor een ander niet te werken.
wat ik persoonlijk nu wel zou doen is dat elastiek eraf, je zegt dat ze er op gaat hangen, en eigenlijk werkt het nu dus al niet meer zoals het zou moeten, nl. dat ze zakt met haar hoofd. ze gebruikt nu het elastiek als steun.
als laatste een oefening, ik weet niet of het je helpt, maar een paard vindt het in het algemeen gemakkelijker om te zakken met het hoofd (aan de teugel te gaan) als hij zij op de volte (cirkel) loopt, hou daarbij je handen exteem laag. misschien helpt het je. veel succes ermee.
![]()
![]()
![]()
![]()


Carys schreef:Het probleem is dat ik constant moet knijpen met mijn handen en ik krijg hier last van omdat ik spierproblemen heb, mijn handen gaan ook verkrampen. Zodra ik even stop, komt het hoofd weer omhoog. Niet eens gewoon maar met haar snuit in de lucht.

) maar als ze lekker los komt, gaat het al een stuk beter. Ook met mijn western instructrice ben ik vorig jaar bezig geweest en het leuke is dat ze beide hetzelfde zeggen en ook op bijna dezelfde manier. Nu moet ik het consequent vol houden, maar door mijn eigen spierprobleempje valt dat niet altijd mee, vandaar de hulpmiddelen. Trouwens de opmerking van mijn instructrice was, dat een hulpteugel veel consequenter is dan mijn handen. Die zitten niet altijd op dezelfde plaats en trekken zelfs af en toe. 
) als je het aan de teugel krijgen van een paard ´overlaat´ aan zo´n hulpmiddel, hoe krijg je dan ooit zelf het gevoel in je vingers wanneer je na moet geven en wanneer niet. Kortom hoe leer je zelf je paard aan de teugel te krijgen zonder gebruik te maken van allerlei extra tuigwerk. Zeker voor een beginnende ruiter is dit toch erg belangrijk om te leren!

) en er mee gaan rijden. Eerder had mijn dochtertje al met haar mee gereden onder toezicht van instructie en dat ging goed. Gisterenavond ikke dus. Nou dat scheelt. Heb voortdurend aan de teugels gefrunnikt en ze reageerde prima. Naar beneden houden was nog moeilijk maar ze snapt wel heel goed de bedoeling. Heb nu dus voor het eerst gereden zonder iedere keer spierkrampen in mijn handen te krijgen. Volgens mijn instructrice zal ik dit een poosje vol moeten houden zodat ze gerichte spieren traint. Dit maakt het zonder hulpteugels over een poos een stuk makkelijker, voor beiden.
.