Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-04 20:34

handhouding

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-04 20:34

Hi!
Sinds 2 jaar ben ik van klassiek rijden op westernrijden overgestapt en ik heb er nog geen seconde spijt van gehad! Cool

In het eerste 1,5 jaar had ik met mijn eigen haflinger privéles, daar we allebei moesten omdenken. Dat ging prima.
Sinds oktober 04 ben ik in een andere stal waar geen piste is en waar ik dus niet de mogelijkheid heb om lessen te volgen. Dus rijd ik sindsdien naar mijn instructrice om daar op haar paarden privéles te volgen. Ook heel leuk en leerrijk!

Nu heb ik vanmiddag weer les gehad en zoals dat dan gaat komen de vragen dan pas als je al naar huis aan het rijden bent Schijnheilig

Maar jullie kunnen er misschien ook op antwoorden:

Ter info vooraf: Mijn lesgeefster is opgeleid volgens het duitse systeem en heeft een diploma "Trainer C Westernrijden". Ze studeert momenteel voor haar "Trainer B" diploma.
Ik rijd tweehandig met snaffle en teugelbrug.

Het viel mij op, dat ze me heel vaak vraagt om mijn handen op 2 hoogtes te houden: de begrenzende hand minstens een handbreedte boven de handhouding in rust, en de stellingvragende of richtingwijzende hand neer- en binnenwaarts.
Zou bij mijn vroegere (klassieke) lesgevers absoluut uit den boze geweest zijn! Bloos!

Ik heb er dan ook veel moeite mee om dit goed om te zetten.
Nu vroeg ik me af of dit algemeen bij westernrijden gebruikelijk is en wat er precies de inwerking van is. Of misschien anders: waarom zijn de klassieke ruiters er zo tegen?

**Geplaatst**: 06-12-04 22:49

Geplaatst: 06-12-04 22:49

Ik zelf vind het risico van het kantelen van het hoofd te groot. Maar het ligt ook aan het moment, soms werkt het wel weer handig. Over het algemeen gebruik ik het liever niet.

**Geplaatst**: 07-12-04 12:20

Geplaatst: 07-12-04 12:20

Het gevaar is dat je je eigen binnenschouder laat zakken en je dus je torso naar binnenkantelt, waardoor je paard door jouw gewicht over zijn binnenschouder naar binnen valt ..... Ik til mijn paard zijn binnenschouder op door juist mijn binnenhand iets op te tillen, mijn buitenhand (begrenzende hand) zorgt voor de buiging in de hals en dat ze niet over haar schouder naar buiten valt. Maar de meeste "lesgevers" adviseren je om je handen op dezelfde hoogte te houden, zeker als je met shanks rijdt.
Succes, Irene

**Geplaatst**: 07-12-04 15:47

Geplaatst: 07-12-04 15:47

An de andere kant kun je het ook positief bekijken. Met je hand op verschillende plaatsen kun je het bit op verschillende manier in laten werken en op verschillende manieren gebruiken. Zo kun je dingen bijvoorbeeld makkelijker of op een andere manier corrigeren. Ik zelf rijd niet altijd met 2 handen op gelijke hoogte. Pas wanneer mijn paard op shank moet ga ik daarnaartoe werken.

**Geplaatst**: 07-12-04 17:56

Geplaatst: 07-12-04 17:56

Dit vind ik dus weer een kwalijk stukje lesgeven.
WAAROM die handen op verschillende hoogtes? Tuurlijk, kan hartstikke effectief zijn als je een bepaald probleem aan het fixen bent, maar o wat is dat toch een rotgezicht, die westernruiters met hun handen op de meest vreemde plaatsen en geen idee waarom.....
Ik zeg dus niet dat het niet goed is, want het KAN op een bepaald moment in een bepaalde oefening nuttig zijn (wel afbouwen, hou in gedachten dat je uiteindelijk op 1 hand moet en dus ook niet meer zo kan vogelen met je teugels!) maar dames en heren instructeurs: leg nou toch alsjeblieft eens aan je leerlingen uit WAAROM je iets wel of niet moet doen.....

**Geplaatst**: 07-12-04 18:32

Geplaatst: 07-12-04 18:32

Ik ben het helemaal het sonja eens. Je uiteindelijke doel is om op 1 hand te rijden en dan zijn je mogelijkheden qua inwerking ook beperkt. Met twee handen zou je ook zo moeten rijden als op 1 hand, behalve inderdaad als je een probleem aan het oplossen bent.

**Geplaatst**: 07-12-04 18:34

Geplaatst: 07-12-04 18:34

Ik ben het ook met Sonja eens. Zoals ik al zei rijd ik niet altijd met handen op gelijke hoogte, maar mijn instructrice vertelt me heel duidelijk waarom mijn handen daar en daar heen moeten en hamert er ook elke keer weer op dat ik mijn handen wel weer naar een startpositie moet brengen en er geen gewoonte van moet maken Lachen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-12-04 19:00

Geplaatst door de TopicStarter : 07-12-04 19:00

Bedankt voor de antwoorden!

Het zou inderdaad handig zijn als mijn instructrice er ineens bij zou vertellen waarom ik dat zo moet doen (heeft ze misschien ook wel en ik ben het weer vergeten Bloos!

). Anderzijds heeft ze tot hiertoe steeds al mijn vragen uitvoerig beantwoord, alleen was ik net iets te laat om de vraag te stellen Haha!

Het paard waar ik op reed heeft ze nog niet lang en is erg scheef; we oefenden schouderbinnenwaarts met haar om aan die scheefheid te werken; om haar soepeler te krijgen dus. De bedoeling daarbij is natuurlijk dat ik die manier van oefenen ook thuis met mijn eigen scheve haflinger kan omzetten. Omdat ze dus zowel mij als mijn haflinger goed kent en ook regelmatig op hem heeft gereden, heeft ze me dus bewust haar eigen scheve paard gegeven opdat ik zou kunnen leren om doelgerichter met hem te gaan werken.

Het gevolg is dat ik in haar les 3 verschillende paarden heb gereden: mijn eigen haflingerruin (scheef), haar haflingerruin (niet zo scheef) en dus nu deze extreem scheve merrie.
Nu ik er zo over denk moest ik bij die haflinger van haar mijn handen NIET op verschillende hoogte houden. Zou het dan kunnen dat ze dit doelgericht tegen het over de schouder wegvallen inzet? (Ik zal het haar in elk geval vragen als ik haar zie...)

**Geplaatst**: 07-12-04 21:46

Geplaatst: 07-12-04 21:46

zal blij zijn als ik op 1 hand ga rijden zeg, weer een dilemma minder Clown

**Geplaatst**: 09-12-04 18:52

Geplaatst: 09-12-04 18:52

je zou je eens een boek van claus penquitt kunnen aanschaffen, daarin staat het háárfijn uitgelegd

!

**Geplaatst**: 10-12-04 12:07

Geplaatst: 10-12-04 12:07

soesita schreef:
Het viel mij op, dat ze me heel vaak vraagt om mijn handen op 2 hoogtes te houden: de begrenzende hand minstens een handbreedte boven de handhouding in rust, en de stellingvragende of richtingwijzende hand neer- en binnenwaarts.
Zou bij mijn vroegere (klassieke) lesgevers absoluut uit den boze geweest zijn!
Ik heb er dan ook veel moeite mee om dit goed om te zetten.
Nu vroeg ik me af of dit algemeen bij westernrijden gebruikelijk is en wat er precies de inwerking van is. Of misschien anders: waarom zijn de klassieke ruiters er zo tegen?

Dit is in elk geval tegengesteld met hoe ik het leer. Ik rij Holly ook nog met twee handen en een gebroken d-trens. Als ik rechtdoor rijdt, zijn mijn handen even hoog ongeveer een vuist boven de knop van het zadel. Als ik linksaf op de volte wil, dan houdt ik mijn linkerhand verder omhoog (1 a 2 vuisten boven de andere) en help ik met mijn buitenbeen (rechterbeen in dit geval). Als mijn paard naar binnen valt dan zet ik druk op mijn rechterhand richting mijn heup om haar recht te maken en druk ik ze met mijn binnenbeen naar buiten. Als ze naar buiten valt werk ik meer met mijn buitenbeen om haar naar binnen te drukken. Ik gebruik dan de binnenhand om extra te sturen.
De hand omlaag bewegen lijkt me niet logisch, zeker niet lager dan de knop van het zadel. Dit heeft nl. twee nadelige gevolgen. Door je hand(en) te laten zakken, zakken je schouders en buig je eerder naar voren met je lichaam. Hierdoor komt je gewicht ook meer naar voren te hangen. Bovendien is lift je de schouders van je paard als je je handen hoger houdt en zorg je ervoor dat hij minder op de voorhand loopt. Tot slot geldt natuurlijk ook dat als je overschakeld naar 1 hand, dat je dan wel hoog moet werken want anders zit die knop altijd in de weg. Als je daar dus nu al mee begint (hoger met die hand), dan heb je later bij de overstap minder gewenningsproblemen, zowel voor je zelf maar zeker je paard.
Leuk dat je uit de klassieke dressuur komt! Bij de stalling waar ik sta staat ook een meisje dat klassieke dressuur rijdt, en wij hebben enorm veel overeenkomsten. Echt leuk!