
Het advies van de eerste kliniek was namelijk precies hetzelfde als de afgelopen 4 maanden revalidatie (elke dag zoveel minuten stappen aan de hand en uitbreiden, verder rust), terwijl er geen verbetering te zien was. Het zat me echt niet lekker en ik heb er nachten wakker van gelegen.
Bij de tweede kliniek kwam er een net iets andere uitslag uit: ze loopt op drie benen helemaal zuiver, alleen rechtsachter loopt ze onregelmatig vanuit de knie. De röntgenfoto's zijn bekeken en daar zijn geen rare dingen op te zien, deze zijn dus helemaal in orde! Echter bij de echo kwam naar voren dat ze door de blessure een kraakbeen beschadiging had opgelopen en dit zal niet verbeteren door te stappen aan de hand (het advies van de eerste kliniek). Ze is ingespoten met PRP bloedplaatjes therapie en moet nu gewoon 5 maanden rust houden, zodat het kraakbeen zich weer kan gaan ontwikkelen. Dat betekent dus op een kleine weide met haar 30 jarige maatje, en verder lekker niks doen. Ook niet wandelen. De ijzers moeten eraf (ijzers waren ook advies van de eerste kliniek). Daar ben ik blij om, want ik ben sowieso geen fan van ijzers bij een jong dier. Mijn gevoel werd bevestigd door de second opinion. Ze hebben er vertrouwen in dat ze helemaal zal herstellen. In februari gaan we weer op controle en dan zien we weer verder. Het is in ieder geval NIET erfelijk, qua botgroei en ontwikkeling is ze helemaal in orde.

Vanuit de trekker, ze komt altijd even naar je kijken



Knuffels
