Bokt.nl

ElCid schreef:

Binnekort komt Jeff zijn boek uit over de bitten, kan je het daar lezen. Boeken en DVD's over gebruik van de bosal zijn er al, ook interessant

Skippy01 schreef:

Uiteindelijk is ieder bit met scharen er aan er een die hefboomwerking kan hebben. De scherpte van het bit zit altijd in de hand van de ruiter. Een enkelgebroken trens heeft zijn 'pijnpunt' op gehemelte en lagen. Ee. Dubbelgebroken trens op tong en lagen. Een ongebroken trens op lagen en tong. Een spade en een shank hebben de werking zowel achter de oren als op de lagen en afhankelijk van t mondstuk op tong, gehemelte of geen van beide. Een echt goede ruiter zal met geen van de bitten zijn paard pijn doen. Maar te stellen dat een trens voor het paard hetzelfde voelt als wat jij in je hand hebt, daar durf ik ook van te stellen dat dat niet zo is.

xyzutu2 schreef:

Skippy01 schreef:

Uiteindelijk is ieder bit met scharen er aan er een die hefboomwerking kan hebben. De scherpte van het bit zit altijd in de hand van de ruiter. Een enkelgebroken trens heeft zijn 'pijnpunt' op gehemelte en lagen. Ee. Dubbelgebroken trens op tong en lagen. Een ongebroken trens op lagen en tong. Een spade en een shank hebben de werking zowel achter de oren als op de lagen en afhankelijk van t mondstuk op tong, gehemelte of geen van beide. Een echt goede ruiter zal met geen van de bitten zijn paard pijn doen. Maar te stellen dat een trens voor het paard hetzelfde voelt als wat jij in je hand hebt, daar durf ik ook van te stellen dat dat niet zo is.

Het paard voelt inderdaad niet hetzelfde als de ruiter, daarvoor verschillen handen en monden teveel van elkaar.
Wat wél zo is, is dat het paard met bijvoorbeeld een ongebroken trensbit precies evenveel druk voelt als de ruiter, wanneer een van beiden de teugels aanneemt. Hoe die druk de mond beinvloedt en over hoeveel cm mond die verdeeld wordt is afhankelijk van de vorm van het mondstuk, maar de hoeveelheid druk (lees anders kracht) is aan beide kanten precies hetzelfde. Dat is gewoon natuurkunde.

Airnt schreef:

let op:

een hefboomwerking kan wel degelijk ontstaan als de kinstrap aanligt, vanzelfsprekend, en dit onderkent jeff ook, maar hij zegt dat je niet zo veel met je hand mag doen dat het daar toe komt... dwz een bit dat daar niet voor is bedoelt.

Citaat:

het beginnen van een bosal, en dan via verschillende bosals naar een bit is toch totaal de standaard bij Jeff, en hij verbreidt absoluut niet dat je 'gewoon maar elk paard op een spadebit mot inrijden' dat is gewoon onzin.

Airnt schreef:

Overigens zijn de observaties van tellington jones ook te vinden in oude meesters zoals Löyeneysen uit ca 1610 ofzo. o.a.... guérinière heeft het er ook over....

xyzutu2 schreef:

... en dan blijkt Linda Tellington Jones gelijk te hebben en ik niet.
Bij haar stangbitten zonder tonglepel zorgt de lange kinketting er inderdaad voor dat het een tijdje duurt voor de hefboomwerking tussen teugel, mondstuk en (tegen die tijd aangetrokken) kinriem in werking treedt.

Het spade bit is echter zo gemaakt dat het bit in ruststand van het paardenhoofd met de lepel tegen het gehemeltje rust. De bitmakers maken hier namelijk gebruik van nog een natuurlijk truukje, namelijk de pendel: als je onderaan een touwtje een gewichtje hangt, dan blijft het touwtje verticaal hangen. Spade bitten zijn zo zwaar (500-1000 gram), niet omdat vaquero's hun paard zo graag een whiplash bezorgen maar omdat als je het grootste gewicht onderaan het mondstuk laat hangen, het pendel-effect ervoor zorgt dat de schaar altijd verticaal wil hangen. Aangezien een paardenhoofd altijd met de neus iets voor de wil hangen in rust (en training), betekent dat dus dat de verticaal staande lepel altijd tegen de ribbels van het gehemelte rust (dat is ook waarom zo'n bit zonder hoofdstel in de mond kan blijven hangen, het gewicht van de onderhelft van de schaar wil verticaal blijven en dus duwt bij een normale hoofdhouding het mondstuk naar achteren op de tong/lagen en de lepel hoog in het paardenhoofd naar voren tegen het gehemelte.
Met zo'n optoming staat de lepel dus wél altijd al aan en dat specifieke hefboommechanisme ook.

Dus ook als de mondstuk-kinketting hefboom nog niet aan staat, zorgt teugeldruk al wel meteen voor drukversterking via de mondstuk-lepel hefboom omdat die al die tijd door het neus-voor-de-loodlijn-en-bit-op-de-loodlijn mechanisme al aan stond.

Airnt schreef:

Overigens zijn de observaties van tellington jones ook te vinden in oude meesters zoals Löyeneysen uit ca 1610 ofzo. o.a.... guérinière heeft het er ook over....

Waar schrijft Gueriniere dat precies? Mag ook per pb als het teveel off topic wordt.
Als ik even een korte scan doe dan ontbreken tonglepels bij Gueriniere volledig (er worden alleen stangbitten met ongebroken, gebroken mondstukken en mondstukken met tongboog beschreven, waarbij gebroken mondstukken volgens de Vaquero rijstijl juist absoluut niet mogen) en er wordt weliswaar gebruik gemaakt van een kinketting die netjes moet passen/liggen, maar volgens mij legt hij nergens het mechanisme uit van uitgestelde hefboomwerking bij een langere kinriem en dat je dat zowel als voordeel (zie LTJ) als als nadeel (zie vaqueros) kunt beschouwen, afhankelijk van je rijsijl.
Ik heb hier de 2e druk van de folio editie liggen en heb die net snel even uit de kast getrokken, maar misschien lees ik eroverheen of staat het anders in jouw druk?

sasja0705 schreef:

Misschien stomme vraag... maar waar baseert zich die "traditie " achter bvb het spade bit?
Ik las hier boven ergens dat een vaquero paard minimaal 10 is voor dat die met het spade gereden wordt (of ik heb het verkeerd begrepen )
Maar vroeger had men toch überhaupt niet die tijd om een paard zo lang op te leiden. Paarden waren nodig om te verplaatsen om koeien te drijven en vangen, dus een gebruiksvoorwerp. Was dan niet de achterliggende gedachte een bit te hebben dat in geval van situatie gewoon zo inwerkt dat een paard niet anders kan als reageren (en dan op de punt) ?