Operatie was in december nog niet aan de orde. Dus daar hebben we het verder niet over gehad. Maar alle behandelingen die meer dan een paar uur duren waar ik zelf niet bij kan en mag zijn, gaan we niet doen. Ik laat hem daar in ieder geval geen nacht meer over. Pas na een maand of 3 was de ergste stress uit zijn ogen verdwenen, dat was echt heel heftig.
En ja, konden ze maar praten. Dat zou het inderdaad een stuk makkelijker zijn.
                                                         
 en knappe papa to be 
 Wat is zijn afstamming?
 dan hou ik m'n hart vast, bang dat de hele boel afscheurt en het gelijk voorbij is. Ik durf ook geen pijnstillers te geven want dan ben ik bang dat ze er helemaal doorheen loopt omdat ze het niet voelt en dan alles afscheurt...Maar ja, doe ik daar goed aan of is het martelen? Wanneer is het niet meer goed en waar leg je de grens?
 



 


                                                         
 ik snap dat het ontzettend lastig is om zo'n keuze te moeten maken eventueel. Konden ze het je maar zelf vertellen.
                                                         
 
 Het is net alsof ze net gespeend zijn 
 constant roepen naar elkaar dus het is hier een oorverdovend concert af en toe 
 maar ondanks dat luisterde hij goed en uiteindelijk kalmeerde hij wat. Daarna nog even een klein stukje richting het bos uitgestapt en dat deed hij heel goed.
 ‘ 


                                                         
 

  

                                                         
 Nou ja, voor de paarden is twee weekjes wat minder doen geen ramp. Voor het zorgvuldig getrainde buikjes echter wel 
 2 maanden geleden met spoed naar Utrecht geweest, ook ivm koliek toen en daar bleek hij een dunnedarmontsteking te hebben. Dus hij moet nu op medicatie aangezien het dus terug blijft komen..