superpony schreef:Wendy, absoluut niet. Ik rij nu 37jr en kom op veel plekken, dus weet wat ik zie.
De quarter is een groot ras. Er is teveel zomaar raak gefokt en willens en wetens daarmee getraind. Dat ligt niet altijd aan de manier van trainen. Maar aan het feit dat men slecht fokt, slecht opfokt en wil trainen met een paard naar een niveau dat het niet aankan.
Recreatie ruiters zijn echt de grootste groep en ik zie echt heel veel ellende om me heen. Mensen kunnen amper fatsoenlijk met hun paard wandelen aan de hand, paarden zijn slecht opgevoed, hebben diverse ongemakken etc etc. Het paard krijgt vrijwel altijd de schuld, waar de eigenaar in zijn totaal verkeerd bezig is.
Er zijn heel veel leuke les en leer paarden. Misschien met een kleine afwijking, maar dat wil niet altijd zeggen dat je ze moet afschrijven. Zelfde in de fokkerij.
Mensen moeten leren naar hun paard te kijken. Onze 23jr quarter merrie komt uit Amerika, dus joost mag weten wat ze daar al hadden gedaan. Ze is best pittig aangepakt in een periode. Daarna meerdere mooie nakomelingen gegeven.
Toen ze 20 was en totaal verwaarloosd kwam ze weer bij ons. Je zou haar toen bijna opgeven en we verwachtte niks. Maar ze knapte op en haar karakter kwam ook terug. Ze loopt veel buiten met vriendjes, maar wil toch echt graag een werkje doen. Als ik die echt compleet op de foto zet, komen er echt dingen naar boven, maar ze wil nog heel graag dat merk je aan alles. Loopt geen pas verkeerd en barst van de energie, ziet er prachtig uit etc etc. Maar ga haar niet meer iets vragen wat niet kan. Dus basis werkje en buitenritjes.
Mijn oude ruin van 18 heeft een peesblessure waar niks aan te doen was. Heb hem naar buiten gegooid, lekker veel gestapt en per dag bekeken. Die loopt momenteel ook super. In een periode dat hij minder liep, doen we niks en gaan we weer aan de wandel. Maar op dit moment wil hij alles doen wat hij kent en hou ik de rem erop. Emmeloord zou hem goedkeuren en dan zou een jeugdruiter zomaar weer kunnen stoppen en spinnen met hem, omdat hij het aangeeft te kunnen. Voor hoelang weet je dan niet.
Ik ben ook niet perfect, maar dat wil niet zeggen dat ik dingen niet kan. Ik heb meer wil om dingen nog te kunnen ondanks mn beperkingen. Ik lees weleens ''lotgenoten'' hoe beperkt die zijn en kan me daar totaal niet in vinden.
Als mijn paarden vrolijk zijn en zo lekker samen buiten lopen, spelen en eten is het goed. Ook als ze op hun oude dag wat slijtage hebben.
Mensen hebben daarnaast veel teveel smoesjes waarom dingen met hun paarden niet kunnen. Als wij dingen doen, krijgen we vaak te horen; dat kan met die van ons niet........Nee, JIJ kan het niet. Ik loop bijv met kruiwagen en paarden tegelijk. Onze jonge ruin kwam als hengst en is nog 2jr hengst gebleven, moet zich daar gewoon in vinden. Ik ga bij en nieuw paard niet anders doen. Geef hem de tijd en observeer, maar ze leren het vanzelf. Nu hij ruin is, is hij ook als handpaard mee geweest naar het bos bijv. Ik doe daar niet moeilijk over, maar doe het gewoon. Paarden lijken het ook normaal te vinden als ik het normaal vind.
Soms kom ik bij mensen of mensen plaatsen bijv filmpjes op fb dat hun paard zo ontspannen loopt. Ik zie vaak dan alleen een paard sloffen en wat op de voorhand vallen. Maar o wat geweldig........
Mijn mening is ook het lichaam klaar maken, dus sterk en soepel. Maar ik laat het niet met het hoofd in de lucht lopen. Als je genoeg met het lichaam werkt, zal die dat ook niet snel meer doen, maar mensen willen te snel.
Ik geef ook veel terug voor het gevraagde. Heel vaak zul je mij horen zeggen dat het paard daar moet willen lopen of het leuk moet vinden.
Maar de zgn ''vriendelijke'' trainers die bij mensen langskomen hangen ook vaak een verhaaltje op en dan zie ik geen vooruitgang, sloffende paarden op de voorhand etc.
Bij trainen op de verkeerde ondergrond of als paarden wat rot lopen wordt er niet naar de bodem gekeken. Men kijkt niet naar de voeding, want he, dat geeft iedereen. Mensen slaan overal maar ijzers onder en hoe wil je soms ook niet zien. Hebben we het nog niet eens over het hele slechte bekappen daaronder. Trainingsproblemen komen door heel veel dingen, net als blessures.
Laat mensen dan niet wild fokken en veulens te vroeg van de moeder in een stal zetten. Om vervolgens van alles te willen onder slechte omstandigheden. Dat is wat gebeurt. Ja, dan krijg je hele slechte cijfers van kapotte paarden. Omdat een quarter van 3000 euro net iets dichterbij de portemonnee ligt dan 10.000+. Waar men wel heeft gekeken naar de combinatie en moeite heeft gedaan voor goede opfok, kundig inrijden etc.
Ik heb echt liever een paard dat op 2jr leeftijd is ingereden door een trainer die me aanstaat en weet wat hij doet. Dan een paard waar vanaf veulen teveel mee geklooid is en men zelf zonder enige kennis of ervaring is gaan inrijden.
Die laatsten zijn vaak ook paarden die bij trainers komen om weer op de rit te krijgen. En dat moet dan zo snel mogelijk, tegen zo min mogelijk kosten.
Je moet realistisch zijn waar blessures vandaan komen. 2jr inrijden is jong. Maar er zijn heel veel andere problemen die echt ernstig zijn waar men aan voorbij gaat.
Ik ben het helemaal met je eens. Maar als ik de keuze heb, heb ik liever eentje met 4 jaar is ingereden bij een trainer die me aanstaat, dan eentje bij wie dat met 2 gebeurd is.
Mijn ruin was 2 jaar en 10 maanden toen er een zadel op ging. Dat was een maand voor ik hem kocht - ik kocht hem van een meisje dat hem weggehaald had uit zijn slechte situatie, maar hem niet kon aanhouden. Meneer was mager, kwam uit verwaarlozing en naar ik vermoed ook mishandeling, kreeg bij mij in de nieuwe kudde zoveel voor zijn kiezen dat ik hem weer moest verhuizen en werd daarna erg ziek. Allemaal omstandigheden die niet fantastisch waren dus. Vorige zomer heeft hij rust gehad in verband met zijn ziek zijn, en daarna is hij opgepakt.
Had ik het allemaal zo gewild voor hem? Nee. Had liever gezien dat hij nog groen was geweest, en geen verleden had. Daar kun je met de beste wil van de wereld niets aan doen. Maar ja, paard had er een kop op staan die zei 'als ik ga, dan blijf ik voor je gaan' en op die basis heb ik hem gekocht. Ja, hij is nét te kort in de rug, en dat blijft altijd een puntje van aandacht - en dus van regelmatige checks. Perfect bestaat niet, bij mensen net zo min als bij paarden. Ik heb met hem afgelopen voorjaar een tegenslag gehad, hij werd grandioos agressief. Ik heb mijn training onder de loep genomen, en door een dierenarts, fysio en gedragstherapeut laten kijken naar mijn paard en onze interactie. Daar hebben we verbeterpunten uitgehaald voor mij, maar ook voor hem: hormoonafwijking. Helaas.
Ik heb dus ook zeker geen 'perfect' paard staan. Wil ik ook niet. Wel een écht paard, die echt zichzelf is. En wil werken. Maar ook een waar ik altijd extreem goed op moet en ga letten, om te voorkomen dat zijn imperfecties tot blessures gaan leiden.
En ja, dit was dus een '3000 euro paint', geen spannend papier en de prijs was een combi van 'gebrek aan vlekken' (solid bred) en 100kg ondergewicht met naastliggende problemen. Ik verwachtte dan ook geen topsport van hem op dat moment. Prototype stock horse overigens, dus reining is niet aan de orde voor ons - daar zou ik hem wel kapot mee rijden, heeft hij de bouw en beweging niet voor.
Reëel zijn, eerlijk zijn. Kan moeilijk zijn, zeker met een klein budget en een keiharde wens voor een bepaalde discipline...
En inderdaad: DIE info van rapido mag naar buiten komen, naar meer ruiters. Als het paard 'paard' mag zijn, kan hij meer aan fysiek op de momenten dat het wél ertoe doet...
Geplaatst: 20-07-16 12:42 
Sterker nog: als we het over correct lopen heb, dan durf ik wel te stellen dat een aantal recreanten hun paarden beter voor elkaar heeft dan de meeste wedstrijdruiters. Maar dat heeft weer te maken met het vertekende beeld wat in de wedstrijdsport heerst over een correct gereden paard.
) en zolang je je niet tussen de incrowd kunt scharen heb je blijkbaar geen verstand van western getrainde paarden 
