Persoonlijk vindt ik dat je niet alleen Western
rijdt, je voedt je paard ook op deze manier op, althans, ik wel
Voorbeeld: ( laten we even alle "engelse paarden" over een kam scheren

Engels gereden paard ziet iets engs, ruiter trekt paard weg van het "enge" en het paard blijft vervolgens een hele tijd de enge hoek mijden want die tweebener op zn rug vindt het vast ook eng ( in de gedachtegang van het paard dan he..)
Western gereden paard: ziet iets engs, tweebener drijft het paard rustig maar resuluut naar het engs toe, paard kijkt, ruikt, likt, voelt en denkt: Och, dat valt wel mee allemaal en vervolgt daarna gewoon zn gang.
Engels paard staat vastgebonden aan zn stal bij poetsen, opzadelen en noem maar op.
Tweebener: Hou op. sta stil, doe niet, schei uit, k * t bok en zo meer van dat fraais...
Western gereden paard staat gewoon los aan 't touwtje, krijgt de kans om rustig om zich heen te kijken maar loopt niet heen en weer te douwen, dát heeft hij/zij geleerd!
Buiten: Tweebener van engels paard ziet trekker aan komen, verstijft van schrik.. "O nee, nou gaat het schrikken! Pakt teugels nog eens (nog) steviger beet, gaat al een beetje staan en knijpt zn dijbenen stevig aan... paard denkt: My Goodness, het is vast héél gevaarlijk wat daar aankomt! en vertrekt maar vast...

Tweebener van Western gereden paard ziet de trekker wel komen maar geageerd niet, denkt hooguit, hee, een trekker, moet ik even aan de kant of gaat het zo?
Paard voelt de rust van de tweebener , kijkt eens even en loopt gewoon door...
Natuurlijk, er zijn ook wel Engels gereden paarden mét hun tweebeners die deze afwijking niet hebben, maar let maar eens op...de meesten reageren zo!
Het enige wat ik hiermee zeggen wil is dat Westernrijden ook inhoudt je paard op een andere manier te benaderen, niet alleen het rijden verschilt.