Love_boyke schreef:Oh nee maar ik snap helemaal dat je dingen verwacht van een bijrijder, dat is logisch.
Een paard kost veel geld, en is toch een dierbaar bezit, natuurlijk verwacht je dan wat van je bijrijder.
Maar op dat adresje was het gewoon zo dat het allemaal geforceerd voelde. Even lekker poetsen, keertje longeren, heel af en toe een buitenrit (1x per maand?) het zat er gewoon niet in. Het was snel poetsen, opstappen; het rijden was het belangrijkst, en dan was je 'taak' na een uur weer voldaan. Zo voelde het gewoon heel erg. Voor mij viel er toen weinig plezier aan te beleven.
Een bijrijder hoeft niet zo heel veel vrijheid te hebben, ik snap het best als eigenaars er vaak bij zijn. Maar dan moet het wel op een gezellige manier voor allebei, en niet zo van: zo, kom jij je taak (rijden) maar even uitvoeren en dan kun je weer gaan.
Zelf heb ik juist zoveel behoefte aan het opbouwen van een band, en dat gaat bij mij echt niet alleen gebeuren door alleen in de bak rond te rijden, nooit lekker op je gemak te komen poetsen en beetje rond te rommelen op stal. (want ja; van uitmesten heb ik ook plezier!:P)
Ah dan zitten we toch op een lijn
Bij mij zou een bijrijder die kansen inderdaad allamaal wel krijgen, ik vind het zelf ook erg belangrijk namelijk dat de bijrijder een band met paardlief op wil bouwen, paardlief werkt dan over het algemeen ook wat beter mee, haha. En idd, als ik er voldoende vertrouwen in zou hebben mag de bijrijder best eens op buitenrit, vind zo'n paard vaak ook leuk. Alhoewel voor mij op dit moment rijden voorop staat, omdat dat in principe het enige is wat ik zelf niet mag. Maar dat sluit het tuttelen niet uit. 
In het afgelopen jaar dat ik bijna dagelijks op marktplaats keek heb ik er maar twee a drie voorbij zien komen.
Alsof je mijn gedachte kan lezen en ze hier hebt opgeschreven! 
)
ik heb het alleen nog nooit zo moeilijk gehad op de rug van een paard
)