Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-09-13 15:52

Geplaatst: 15-09-13 15:52

Vanmiddag weer een kort wandelingetje gedaan met Pepsi. Ze was alert, vrolijk en stapte lekker door. Heb haar na 15 minuten even stilgezet om te evalueren en toen ik haar een "snoepje" (luzernebrokje) gaf en ze naar me toe boog, zag ik dit weer op haar rug:

Als ze gewoon recht staat zie je het nauwelijks (als je het weet) tot niet (als je niet weet waar je naar kijkt).
Ik kan me nu heel goed voorstellen waarom ze me er op een gegeven moment af begon te bokken; als deze spieren aan het werk moeten zal dat ongetwijfeld pijn geven.
Ik ben vanaf daar weer terug naar huis gelopen en heb haar een paar keer stilgezet om weer te checken en wat me opviel was dat het steeds minder werd naarmate we langer wandelden. Is dat raar of juist niet? Wat is jullie ervaring daarmee?

Ik vraag me nu dus af hoeveel last ze heeft van deze trillinkjes. Zoals gezegd was ze vrolijk en voorwaarts dus behalve deze trillinkjes bij het buigen niet direct reden voor ongerustheid. Ik ga er dus NIET opzitten of andere inspannende dingen van haar vragen, maar hoeveel "last" (lees: pijn) heeft een paard eigenlijk op zo'n moment vraag ik me af .... ?

**Geplaatst**: 15-09-13 18:18

Re: quarters of paints met pssm?

Geplaatst: 15-09-13 18:18

@Mac. Ik heb geen idee hoeveel last ze daar dan werkelijk van hebben. Ik herken het wel, hier heeft ze die trillingen soms vanuit het niets. Laatst zette ik haar op de trailer en trilde ze over haar hele billen, terwijl ze niks had gedaan! Dat verdwijnt dan ook wel weer, maar het is dan echt een ongecontroleerd trillen wat de spieren doen.

Hier zojuist geprobeerd Pavo Care4life met lijnzaadolie te voeren, dat eet ze dus echt niet op... (daarna aan de rest laten proeven en die aten het met smaak dus ze vind het blijkbaar echt niet lekker!) En wat nu te doen... @Mister, die van jou eet dat ook niet he?
Nou is een alternatief de cavalor fiber force, maar daar zit wel melasse in en dat wil ik natuurlijk eigenlijk niet...
@mac, jij voert alleen luzernebrokken?

**Geplaatst**: 15-09-13 18:37

Re: quarters of paints met pssm?

Geplaatst: 15-09-13 18:37

(Even gecopieerd uit ons HK topic

):

Mac, ik herken ze meteen!
Alleen heeft Buz ze niet op haar rug, maar aan beide kanten achter/onderaan haar buik. Van die golfjes/samentrekkingen. Ik kan echter niet goed vaststellen of het daar nou ook pijn doet, ze doet er nauwelijks wat op uit als ik er aan kom.

Ze vindt het dus ook niet erg als ik de bbp opdoe, aansingel en opstap, niks geen nare reactie of oren in de nek etc. Zadel erop heb ik nu nog niet gedaan omdat ik niet wil dat ze zomaar 20 kilo extra moet dragen.
Maar bij haar lijkt wel of niet erop niet uit te maken.

Wandelen vindt ze ook fijn, loopt er ook niet slechter van. Dus ik zou dat zeker met Pepsi blijven doen als ze ook niet slechter wordt. Dat houdt ook Peps d'r koppie fris!

**Geplaatst**: 15-09-13 20:05

Re: quarters of paints met pssm?

Geplaatst: 15-09-13 20:05

Mac dit heb ik echt nog nooit eerder gezien bij mister. Het is echt een bizar zicht!
tja inschatten hoeveel pijn ze hebben is moeilijk in te schatten. Ik lees het wel aan mister wanneer het een goede of slechte dag is en of het verstandig is om iets te doen of niet.

judith ik heb nu net een zak care4life gekocht. Dit meng ik met de luzernebrokjes. In de hoop dat hij ze voorlopig blijft eten. Maar idd mister is een hele moeilijke eter.

Simodi die luxe heb ik helaas niet. Mister kan alleen met zadel gereden worden. Ze hebben voordat hij van mij was zoveel rare en slechte dingen met hem uitgehaald dat ik een paard met een speciale gebruiksaanwijzing heb.

**Geplaatst**: 16-09-13 08:35

Geplaatst: 16-09-13 08:35

Uit het niets dus ook judith? Raar is dat he? Voorheen heb ik bij Pepsi alleen van die kleine "electrodetrillinkjes" gezien en dus twee weken geleden voor het eerst zo'n rollende beweging onder haar huid. Deze zit er een beetje tussenin.

Ik voer luzernebrokjes ('s ochtends gewoon als brokje en 's middags geweekt met de supplementen erdoor), hooi, VitE/Sel en GlucoBalance. Heb de GlucoBalance nu opgeschroefd, omdat ik haar eerdere trillinkjes in haar gezicht en hals mee onder controle heb gekregen.

Buzzy lijkt er ook geen last van te hebben dus simodi? Lastig is dat. Kijk, spierbevangen of stijf is gewoon echt niet goed, maar bij dit is het heel moeilijk in te schatten hoeveel impact het heeft. Niks doen is ook niet goed voor haar (en voor de andere paarden al helemaal niet), dus idd dan toch maar korte wandeltjes blijven doen ...

Bedankt voor het meedenken allemaal!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-13 10:15

Re: quarters of paints met pssm?

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-13 10:15

wow mac dat ziet er raar uit, heb ze hier ook nog nooit gezien...

**Geplaatst**: 16-09-13 13:05

Re: quarters of paints met pssm?

Geplaatst: 16-09-13 13:05

Mac, mijn merrie heeft dat nu 2x gehad, zo'n grote rolling als Pepsi gelukkig niet, maar wel zo'n golfje in haar linkerschouder, mijn merrie had duidelijk pijn op dat moment, ze is echt een sweetie, maar de eerste keer dat ze die rolling had beet ze uit het niks echt wild om zich heen, de 2e keer heeft ze mijn hubby zelfs menens aangevallen in de wei, iets wat ze echt normaal gezien niet eens zou bedenken.of Pepsi pijn heeft als ze dit heeft weet ik niet, ik vraag me sowiezo af of pssm-ers niet altijd een milde pijn hebben....

**Geplaatst**: 16-09-13 13:11

Re: quarters of paints met pssm?

Geplaatst: 16-09-13 13:11

Ja freeride, daar ben ik de laatste tijd ook veel mee bezig in mijn hoofd. Hebben ze niet altijd een soort "basisongemak" die tot een bepaald niveau draaglijk is maar daarboven niet?

Hobbelheks: spiertrillingen heeft Pepsi ook niet altijd gehad. Begin vorig jaar voor het eerst; of iig zichtbaar dan. Toen waren de trillinkjes ook meer speldenprikjes onder de huid zeg maar en had ze een chronisch trillend ooglid, zoals je als mens ook wel eens tijdelijk hebt zeg maar. Twee weken geleden "rolden" de spieren in haar rug echt en daar ben ik toen dus best van geschrokken. Dit op het filmpje is er een milde vorm van denk ik.

**Geplaatst**: 16-09-13 13:17

Re: quarters of paints met pssm?

Geplaatst: 16-09-13 13:17

Die spiergolven zijn wel echt een veel voorkomend verschijnsel volgens diverse sites, dus verbaast het me best dat men het hier dan toch zo weinig signaleert ....

Ik geloof zeker dat pssm een standaard pijn/ongemak geeft, maar daar leren paarden ook mee leven. Hetzelfde als een paard met HKO die ook regelmatig gevoelige voeten heeft, maar zich daar ook mee redt. Belangrijk is wel dat je als baasje altijd goed kijkt hoe het paard per dag is als je iets wilt doen, omdat dat wel erg kan wisselen.
Ik heb het gevoel dat er al nog genoeg leuke dingen tegenoverstaan waar het paard plezier in heeft, hij er mee kan dealen tenzij het uiteraard te erg wordt.
Dat moet je als baasje in de gaten houden, maar dat is dus wel vreselijk moeilijk ....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-13 14:05

Re: quarters of paints met pssm?

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-13 14:05

die twijfel hbe ik ook altijd, hoeveel pijn hebben ze nu echt.
vorig jaar heb ik op het punt gestaan om bute te voeren om te kijken hoeveel pijn ze nu echt had, wat doet ze met bute anders dan zonder en als dat heel groot was had ik een bepaalde keuze willen maken.
Uiteindelijk heb ik het niet gedaan omdat de winter altijd een moeilijker seizoen is. in het voorjaar kwamen we weer in de opwaartse spiraal dus ook toen niet gedaan omdat ik bang was dat de bute het hele systeem weer overhoop zou gooien..
Op dit moment laat Buzzs geen rare dingen zijn en zijn de bloedwaardes goed dus ga ik het ook niet doen. Mocht het in de toekomst weer slechter gaan zal ik dit in overleg met de veearts wel willen.
hoeveel pijn acceptabel is zal per eigenaar verschillen. een paard is nou eenmaal een vluchtdier dus zal als het maar een beetje mogelijk is door pijn heen lopen, doen ze dit niet gaan ze in de natuur immers dood.

**Geplaatst**: 16-09-13 15:46

Geplaatst: 16-09-13 15:46

Het zal ook per paard verschillen denk ik hoeveel pijn ze kunnen verdragen zonder er te veel onder te lijden. Die van mij zijn daar alledrie al heel anders in. Waar ik persoonlijk de grens trek is als ik een dier zie veranderen in zijn/haar gedrag; zichzelf niet meer is. Als dat chronisch wordt dan vind ik dat niet acceptabel.

Dat kan nog wel eens heel confronterend uitpakken hobbelheks, zo'n butetest, maar ik begrijp heel goed waarom je het zou willen doen.

Nu Pepsi steeds makkelijker steeds symptomatischer lijkt te worden, ben ik ook meer over haar toekomst na gaan denken. Zoals het er nu uit ziet denk ik gewoon niet dat ze heel oud gaat worden en dat is niet fatalistisch bedoelt, maar eerder realistisch. Ergens houdt het een keer op. Ik hoop dat ik daarin de juiste beslissingen kan nemen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-13 16:50

Re: quarters of paints met pssm?

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-13 16:50

maar hoe objectief kun je kijken. die butetest heeft bij mijn vorige paard de doorslag gegeven ( die kreeg bute na een stom ongelukje terwijl ze al met pensioen was) pas toen zag ik hoeveel pijn ze altijd had. opeens stond er weer een groen debiel paard in het land ipv een pensioenpaard

**Geplaatst**: 16-09-13 17:33

Geplaatst: 16-09-13 17:33

Die inschatting is zo moeilijk .... En ik heb het idee dat zeker merries best wel bikkels zijn.

Heel goed je paard kennen en naar gedrag kijken is het enige houvast dat je hebt en dan nog is het soms verdraaid moeilijk in te schatten.

Ik heb een dergelijk traject al eerder meegemaakt met mijn vorige merrie die ook chronisch ziek was (grass sickness) en toen meerdere keren op het punt gestaan te stoppen. En dan gaf zij zelf heel duidelijk aan dat het haar tijd nog niet was en op een gegeven moment was dat wel zo (ze was toen 26) en herkende ik het ook direct. Ik vertrouw er nu op dat ik dat met Buzzy ook zo zal kunnen doen met de pssm ...

**Geplaatst**: 16-09-13 17:39

Geplaatst: 16-09-13 17:39

hobbelheks schreef:
maar hoe objectief kun je kijken.

Niet. Zoals zo veel dingen die met paarden te maken hebben is dat pure emotie en gut feeling.

**Geplaatst**: 16-09-13 18:59

Re: quarters of paints met pssm?

Geplaatst: 16-09-13 18:59

Wat een dilemma's loop je ook tegen aan he. Sowieso met paarden/beesten, maar helemaal als ze dan ook nog iets chronisch mankeren...
Ik heb hier het idee dat het goed gaat met haar. Ze staat nu nog 24/7 op het land en krijgt behalve gras verder niks bij gevoerd. Ik rij/longeer om de dag/2dagen en dan zo'n 45-60 minuten. Geen symptomen op dit moment, hoewel ze wel soms heel chagrijnig kan zijn en staakgedrag vertoont. Wat ik dan lastig in te schatten vind is in hoeverre dat klachten zijn of bijvoorbeeld pubergedrag... als ik haar namelijk rustig door rij en er niet teveel aandacht aan schenk houdt ze er na een poosje ook weer mee op... ik ga er vanuit dat wanneer ze echt pijn heeft ze dat wel aan blijft geven?

Nu in de grote zoektocht wat bij te gaan voeren als ze straks niet meer genoeg heeft aan gras. Ze krijgt straks als ze weer 's nachts op stal gaan natuurlijk hooi en dan...? Pff, wat een zoektocht. Wilde pavo care4life testen, maar dat weigert ze echt pertinent.

Hoe vaak en hoe intensief trainen jullie jullie paarden en op wat voor dieet staan ze daarbij?

Ik had toekomstplannen mbt wedstrijden rijden etc... ik vraag me serieus af in hoeverre ik dat kan en mag verwachten van haar? Zal ze ooit een heel weekend NK aan kunnen bijvoorbeeld? Of blijft het bij af en toe een wedstrijdje en verder op dezelfde intensiteit door trainen?

**Geplaatst**: 16-09-13 21:54

Geplaatst: 16-09-13 21:54

Ik 'train' mijn pssm merrie uberhaupt niet.

Ik geeft haar wel zoveel mogelijk regelmatige beweging, op goede dagen gemiddeld 30-40 minuten per dag bij voorkeur verdeeld over 2 keer. Voornamelijk in stap en als ze dat zelf aangeeft kleine stukjes draf.
Op slechte dagen alleen rustig wat wandelen aan de hand in combinatie met weidegang (max 2 uur) en padock.

Blijkbaar is het per paard erg verschillend wat goed werkt.
Ik vind een uur trainen best lang voor een pssm-er, en ook 24/7 op gras is veel.

Chagarijnig doen en staken zijn toch meestal wel heel duidelijk signalen dat je paard niet lekker in d'r vel zit. Waarom rijd je daar doorheen? Wat moet ze dan doen als ze 'echt pijn' heeft?

Wat betreft dieet: advies is altijd bij een pssm-er om terughoudend te zijn met gras. Dus daarom doe ik maar 1-2 uur wei per dag. Verder 3x per dag kuil/hooi en 3x per dag een handje Subli Zonder.
Supplementen: vitamine E en Superflex5/Devils Relief om en om.

**Geplaatst**: 16-09-13 22:43

Re: quarters of paints met pssm?

Geplaatst: 16-09-13 22:43

Ik reageer morgen uitgebreider, maar wil even een nuance aanbrengen in het 'doorrijden'. Ik rij natuurlijk niet koste wat het kost door, ik probeer of ze wil. Wil dat niet dan stap ik uiteraard af

Maar naast dat ze PSSM heeft is ze ook gewoon een jong paard

Maar daarom ook juist de vraag, wat is reëel om te verwachten? Dat vind ik lastig... kan een PSSM paard per definitie niet meer echt getraind en geshowd worden of is ook dat maatwerk per paard?

**Geplaatst**: 16-09-13 23:22

Geplaatst: 16-09-13 23:22

Volgens mij is elk pssm-paard een maatwerk-paard.

Ook voor jezelf!

Namelijk om door ervaring uit te vinden wat wel en niet goed is. Welke voeding, welke supplementen, wel of geen gras, wel of niet elke dag rijden .... Zoals je uit de reacties in dit topic kunt lezen hebben we bijna allemaal een ander - eigen - regime voor ons pssm-paard.

Persoonlijk lijkt me dat ook een jong paard niet zou moeten staken of chagarijnig zijn als je ermee aan het werk bent. Staken vind ik iets anders dan jeugdige overmoed, toch?

**Geplaatst**: 17-09-13 08:53

Geplaatst: 17-09-13 08:53

De Amerikanen hebben daar zo'n prachtig woord voor: een special needs horse en ja, dat zijn ze idd

Judith: jonge PSSM positieve paarden kunnen vaak nog veel meer hebben dan volwassen PSSM-ers. Dat was ook bij Pepsi het geval: die heb ik de eerste jaren redelijk normaal kunnen rijden (in de bak en op buitenrit) en ik had haar in de zomer ook 24/7 op de wei. In de loop van jaren is ze veel makkelijker veel symptomatischer geworden, terwijl ik de omstandigheden eigenlijk beter had voor haar. Dit hoor je vaker. Veel mensen komen er rond de tijd dat hun paard volwassen wordt pas achter dat hun paard PSSM heeft. Misschien dat de suikers als ze in de groei zijn beter aangewend worden en dat dat stagneert als ze volwassen zijn? Er zijn ook wel PSSM positieve reininghengsten die gewoon een mooie show record hebben hoor, dus het kan wel. Als je die lijn van net doortrekt zou het natuurlijk kunnen dat die ook als jong paard geshowd zijn en later de dekdienst in zijn gegaan ... dan merk je waarschijnlijk niet eens dat er een probleem is.

Ik zeg overigens dat ik Pepsi redelijk normaal heb kunnen rijden, maar als ik er nu op terug kijk heeft ze bijvoorbeeld nooit echt goed kunnen galopperen en als het wel goed ging zeker niet lang achter elkaar. Er waren altijd tijden dat ze bv niet achterwaarts wilde en dat is raar, want Pepsi is een "pleaser" in hart en nieren. Ik denk dus dat ze toen ook al last heeft gehad, alleen nog niet genoeg om er echt een punt van te maken, wat ze later wel deed.

Interessant trouwens op het FB PSSM forum. Een vrouw met een neurologisch probleem heeft ook willekeurige spierkrampen en dezelfde trillinkjes en rollende spieren als PSSM paarden vaak hebben. Ze schreeuwt het uit van de pijn als ze zo'n aanval heeft en wil er graag op wijzen dat paarden stoicijns zijn en niet schreeuwen als ze pijn hebben en dat wij mensen daardoor hun pijn niet altijd herkennen. Nou is een paard geen mens maar ik denk wel dat ze daar een heel goed punt heeft ...

**Geplaatst**: 17-09-13 09:22

Geplaatst: 17-09-13 09:22

Mag ik mij hier ook melden? Ben helaas ook in bezit van een pssm merrie.

Ze staat op het moment helemaal stil. Ik heb diverse supplementen en andere veranderingen in management geprobeerd, maar allemaal met slecht resultaat. Dus ze staat nu helemaal basis, alleen gestoomd hooi, af en toe gras als het veilig is en af en toe luzerne brokjes. Ik ga ook niets meer proberen.

Het berichtje van Mac heb ik ook gelezen op fb en heeft mij toch wel geschokt. Kennelijk stak ik tot nu toe mijn kop in het zand. Hebben onze paarden veel meer pijn dan wij denken? Het zijn vluchtdieren die erg goed zijn in het verbergen van pijn.

**Geplaatst**: 17-09-13 09:42

Re: quarters of paints met pssm?

Geplaatst: 17-09-13 09:42

Ik sluit me helemaal aan bij vertrouwen op je gevoel.

Mijn paardje was ook nog maar vier, ik had ook het dilemma met wat is nou jonge paarden gedrag, en wat is pssm gerelateerd? Die van mij was extreem voorwaarts, staakte nooit! Ik kon er op goede dagen gewoon 2 uur mee buitenrijden wel met veel stappen (tot grote ergernis van madam, die wilde hard harder hardst). Tot ze op een zondag het erf niet af wilde. Ik had al een tijd niet gereden, maar mijn bijrijders wel, en ik dacht dat ze mijn angst voelde en dacht ja de groeten, daar heb ik geen zin in. Ik heb me over mijn angst heengezet en doorgepusht, hoewel dat lijnrecht tegen mijn gevoel inging (ik werd regelmatig uitgemaakt voor aansteller dus dacht dat 'ze' dan wel gelijk hadden en ik eens door moest zetten). Er vanuit gegaan dat ze me aan het uittesten was, daar had ze tenslotte de leeftijd voor.
Ze heeft me een eindje verder zonder pardon face forward op het asfalt geparkeerd, en eind van de middag werd ik gebeld dat ze lag te stuiptrekken in de wei. Had ik nu maar naar mijn gevoel geluisterd, dan had ik haar misschien wel een aanval bespaard.
Daarna heeft ze nog een maand of 2 prima gelopen, 20 minuten na de aanval stond ze me alweer aan te kijken met een blik van joh baas, wat sta ik hier te doen? Ik wil naar mijn vriendjes, laat me gaan!

Ze had niet veel van de ernstige aanvallen, maar toen het 1 keer in de 2 maanden ging worden, en ik daarnaast heel vaak die trillingen waarnam die jullie omschrijven heb ik een ultimatum gesteld. Als ze binnen nu en 4 maanden 2 of meer aanvallen heeft is het klaar. De dag daarna stond ze zwaar hoef bevangen, dus de 4 maanden heb ik niet meer aangekeken. Maar puur op gevoel deze beslissing gemaakt. Veel overleg met de dierenarts, we hadden haar miss nog 2 maanden kunnen doortrekken, maar misschien ook niet.
Toen heeft mijn gevoel gezegd, klaar nu, dat doe je je beestje niet aan. Ze heeft zich nog een dag schandalig misdragen op de wei: continu pissen bij de draad naar de ruinen, het jongere spul pesten, maar echt meerennen deed ze niet, terwijl ze dat normaal altijd wel deed, initieerde zelfs. Toen wist ik dat ik de goede keuze had gemaakt.

Kortom: Vertrouw op je gevoel! Kijk niet naar regels, wat de rest zegt, kijk naar je paard!

**Geplaatst**: 17-09-13 09:50

Geplaatst: 17-09-13 09:50

Dat blijft de vraag he jottum ... Pepsi bijvoorbeeld kijkt ALTIJD vriendelijk en vrolijk. Zelfs toen ze katsbevangen was en niet meer kon bewegen stonden de oortjes er nog vriendelijk op, terwijl ze toen toch echt heel veel pijn moet hebben gehad. De bijdrage op FB heeft mij dus ook zeer aan het denken gezet.

Wat een verhaal Sannanasje! Hoe dramatisch ook, ik vind jouw verhaal wel mooi en het getuigt van veel liefde voor en inzicht in je paard.
Het face plant verhaal illustreert ook nog iets "interessants" nl dat het ook gewoon gevaarlijk kan zijn om met een PSSMer aan het werk te zijn. Ik heb iets soortgelijks meegemaakt met Pepsi. Daar heb ik 6 jaar lang compleet probleemloos mee buiten gereden; idd ook veel gestapt omdat ze dat de prettigste gang vond. Op een gegeven moment, nu bijna twee jaar geleden, ging ze bokken op buitenrit. Eigenlijk steeds als ze gepasseerd werd in de snellere gangen door mul zand. In eerste instantie voelde het nog als "jolig", maar op een gegeven moment ging dat ook goed mis. Ons ruintje waar ze altijd mee samen buiten reed nam een sprint, Pepsi wilde mee, dat ging kennelijk niet en ze zette het op een bokken. Dit keer bokte ze door totdat ze mij eraf had, dus heel doelbewust. Op een gegeven moment kunnen ze niet anders meer, denk ik.

**Geplaatst**: 17-09-13 10:43

Geplaatst: 17-09-13 10:43

Het verhaal van haar eerste aanval is miss voor jullie ook wel een mooi voorbeeld van hoeveel paarden voor hun mens kunnen doen.

Haar eerste aanval was ook met een buitenrit. Wij hebben niet ver van stal een stuk lekker brede berm, leuk opwarmertje onderweg naar het strand. Is op miss 7 minuten stappen. Wij laten de paarden hier altijd lekker warm draven en als ze aangeven te willen mogen ze galopperen. Zo ook die dag, ik was met een stalgenootje, en haar paard (1.76) en Reddy (1,46) waren echt aan het strijden om de eerste plek, zoals wel vaker. Dus wij moedigden ze nog een beetje extra aan, leuk toch? Dachten wij...
Aan het eind gingen we stappen, en Reddy ging steeds lager lopen met haar hoofd, en langzamer. Voor mij heel vreemd want dat deed ze nooit, zeker niet na zo'n galop, dan wilde ze alleen maar hard.
Ik vertrouwde het niet en ben afgestapt. Mijn stalgenootje (nog niet heel ervaren met paarden) dacht dat ik me aanstelde en dat Reddy gewoon moe was van het racen. Toen ik afstapte zag ik haar hele achterhand trillen, en schrok me dood. Heb mijn stalgenootje gevraagd om hulp te gaan halen (stom natuurlijk mobiel gewoon in mijn zak maar totaal niet aan gedacht).
Een paar jaar eerder is een jonge hengst van een vriendin van mij met longeren ook zo gaan trillen in zijn achterhand en die lag een paar minuten later dood op het erf door een gescheurde aorta dus ik had hem al heel hoog zitten, mijn zadel eraf getrokken en in de berm gedeponeerd (sorry, zadelmishandeling, I know) en mijn jas over haar rug gedaan tegen de kou. Ik ben heel voorzichtig omgedraaid en richting huis gaan stappen. Gelukkig kwam een ander stalgenootje al aan met de auto om zadel mee te nemen en met zweetdeken voor Reddy. Het was 20 minuten stappen naar huis, de dierenarts was nog op het erf van een ander paard, maar Reddy heeft het hele eind gestapt, aan de hand. Wel stopte ze af en toe, maar als ik haar dan (met de tranen stromend over mijn wangen) smeekte om nog een heel klein stukje door te lopen deed ze dat toch weer.
De dierenarts was verbaasd, een paard wat zo zwaar spierbevangen was had dat hele stuk naar huis normaliter niet kunnen lopen. Mijn kleine bikkel heeft het toch gedaan, voor mij. Als ik toen geweten had wat het was had ik het haar miss niet gevraagd, maar ik wist het niet en wilde naar de dierenarts. En ik was bang dat ze dood neer zou vallen, dat had ik liever op eigen erf dan langs de kant van de weg, met alle pottekijkers die daarbij komen kijken.

Ze heeft daarna nog een koliekaanval gehad en we hebben haar de dag erna naar Gent gebracht omdat de dierenarts ook hartproblemen vermoedde en daar is PSSM geconstateerd.
Mijn stalgenootje is later naar me toe gekomen en heeft gezegd: 'Meis, wat ben je toch een goede moeder voor je beestje. Ik dacht dat je je aanstelde met dat beetje trillen maar achteraf schaam ik me kapot voor die gedachte, ik wou dat ik net zoveel gevoel had voor de paarden als jij'
Nu verzorg ik haar paard als ze op vakantie is omdat ze er niemand anders meer mee vertrouwd dan mij

Maar dat geeft dus aan door hoeveel pijn de paarden heen kunnen gaan omdat wij het van ze vragen. En omdat ze erop vertrouwen dat wij ze niks laten doen wat niet kan.

**Geplaatst**: 17-09-13 12:39

Geplaatst: 17-09-13 12:39

Jeetje Sannasje .... Ik ben helemaal stil van jouw verhaal ....

Inderdaad zijn paarden zulke doorzetters. Is het toeval dat wij allemaal merries hebben die die enorme wilskracht zo tonen?

Het blijft zo moeilijk om goed in te schatten waar je goed aan doet. Als een paard niet meer wil lopen of niet mee wil met de anderen is het in elk geval duidelijk, maar daar zit nog zo'n stuk voor.

Doorpushen doe ik sowieso al een tijd niet meer, maar toch heb ik ook de laatste keer met buitenrit het niet goed ingeschat en dacht dat ze alleen 'niet helemaal goed liep' omdat ze verder lekker de oortjes erop had, proestte en lekker rond liep te kijken. Toen 20 minuten alleen maar gestapt, en toch 's middags een aanval en dus een paard dat in de wei ging liggen en niet wilde eten ....

Maar bijv vandaag, met grazen aan de hand, loopt ze als een kievit en heb ik moeite om haar bij te benen, en zit ze duidelijk goed in haar vel. Zolang ik nog veel van zulke dagen heb en niet telkens van de aanvallen ga ik er vooralnog vanuit dat het voor haar nog de moeite waard is.

Het maakt het trouwens nog lastiger als je paard ook andere kwalen heeft, omdat je dan niet altijd weet of minder goed bewegen daardoor komt of door de pssm. Buzzy heeft bijv ook HKO en artrose, dus met dezelfde symptomen zoals stijfheid. $:\$

**Geplaatst**: 17-09-13 13:18

Geplaatst: 17-09-13 13:18

Heftig Sannanasje .... maar helaas ook zeer herkenbaar.
Zo ben ik in de winter een keer bij de achterburen in de binnenbak gaan rijden. Het was glad, maar ik kon via het boerenpad achter ons huis wel bij de binnenbak komen en aangezien ik Pepsi net lekker aan het lopen had wilde ik haar training eigenlijk niet onderbreken. Tijdens het rijden raakte ze bevangen ... ik voelde het, ben afgestapt, fleecedeken om haar heen gewikkeld, maar ja ... toen moesten we wel nog naar huis. Ze zweette van top tot teen en kon slechts voetje voor voetje met ons meeschuifelen. Uiteindelijk thuis heeft ze een paar uur geen stap kunnen verzetten. En maar zweten :(:)

... Het rare is dat dat idd vrij snel wegtrekt en ze zelfs de volgende dag alweer behoorlijk mobiel was. Weet alleen niet hoe het er uit zou zien als je de werkelijke spierschade zou meten op die momenten. Paarden lopen idd door heel veel heen. Voor ons en voor zichzelf, denk ik.

Wow simodi, na 20 minuutjes stappen ... ook pittig!