Nou, hier mijn wat uitgebreidere verslag.
Aangezien Jack de hele woensdag nog moest werken konden we pas woensdagavond vertrekken vanuit Marum. Om 18.00 u reden we weg, met in totaal 3 trailers (een aantal mensen heeft op ons gewacht zodat we niet alleen hoefden te rijden
). Gelukkig ging alles voorspoedig (ondanks enige zeer zware plensbuien onderweg) en waren we om 23.00 u in Brunssum.
De mensen die 's ochtends waren vertrokken hadden onze tenten al opgezet, zodat we alleen de paarden maar hoefden uit te laden. Al met al was het toch een uurtje of 1 voordat we lagen
.
De volgende ochtend om 8.00 u begon het spektakel.
Met zoveel teams is het onmogelijk om alles te onthouden en te beschijven. Een fantastische run van een van de italiaanse team sprong er wat mij betreft uit:
Ze hadden 3 koeien bij de penn, 2 goeden en 1 foute. 2 ruiters waren bezig die foute koe te lozen. De 3e ruiter was bezig de 3e goede koe op te halen. Deze laatste had de goede koe al afgescheiden en hield deze op de middellijn totdat die andere 2e klaar waren met de foute koe, dat duurde toch nog zo'n 4 á 5 seconden. Dat lijkt heel kort maar een koe heeft aan een halve seconde genoeg om er tussen uit te piepen... Een fantastisch staaltje van teamwork en besef van wat de anderen aan het doen waren
Hoewel geen van onze teams de finale gehaald heeft hebben ze toch goed gereden, bijna allemaal hebben ze een tijd weten te zetten. Een van de 2 teams in de open teampenning kwam iets van 0,2 seconde tekort in de 2e run om een tijd met 3 koeien te zetten. Als dat was gelukt ...
Maar "That's all in the game".
JoT schreef:Diva heb ik ook zien lopen, ik heb die run zelfs op film staan. Met commentaar van een paar zeer fanatieke supporters, die achter mij zaten, erbij

. Leuk dat ze uiteindelijk zesde is geworden!
Daar zat ik bij ,zeker weten
Ik had zaterdag al bijna geen stem meer ... En als ik film moeten ze bij het afspelen altijd het geluid uit zetten 
K@rin schreef:Het enigste wat van mij anders had gemogen bij zo'n grote wedstrijd met deelnemers/toeschouwers uit het hele land en ver daarbuiten was het dialect van omroeper Paul himself. Met een limburgse Pa ben ik toch wel wat gewend maar soms was het maar goed dat er ook nog een engelse versie volgde.
Inderdaad. Wat ook erg onproffesioneel was dat hij bij de eerste paar runs aanwijzingen gaf
(waarschijnlijk onbewust, maar een speaker moet onpartijdig zijn!)
Een ander minpuntje was het feit dat er maar 5 douches waren (gemengd en wel) zonder een simpel haakje in de cabines waar je je kleding op kon hangen... Voor 160 ruiters + aanhang is dat echt veel te weinig.
Ook vonden wij het van weing respect voor de ruiters getuigen dat deze (in de regen!) moesten wachten op verschillende demo’s, o.a. van een stel arabieren. Hartstikke leuk om te zien maar de mensen die nog een finale moeten rijden zitten al vol spanning en dat wordt er niet beter op als je zolang moet wachten.
De prijsuitreiking was geweldig maar ook weer erg langdradig. De mensen van de amateur cattlepenning hebben de volle 2 uur (!) in de bak gestaan. Da’s wel erg lang als je daarna nog een uurtje of 5 moet rijden met de trailer…
Geen enkel minpuntje voor alle vrijwilligers.
En de sfeer onder elkaar was ook perfect. Een van onze Friese mensen heeft een zeer boeiend gesprek gehad met een Italiaan (de een in het Fries en de ander in het Italiaans en allebei met een uitgestreken gezicht
)
Het ruk-en-pluk gehalte vond ik mee vallen. Natuurlijk gebeurt er wel eens wat in het heetst van de strijd maar over het algemeen viel het mee.
Chris maakte de opmerking van het weekend tegen een hurdholder die rustig richting uitgang kwam stappen: "Jog your horse please..." op precies de juiste toon. Wij waren de enigen die het hoorden volgens mij, ik was degene die zo moest lachen Chris... 
Het defilé tussen de cattlepenning en teampenning finale in was een hele belevenis. Wij hadden dat vorig jaar vanaf de zijlijn gezien bij het WK in Denemarken maar om er bij te zijn was helemaal geweldig. Aangezien Jack allebei onze paarden heeft uitgebracht ben ik hierbij op onze jongste (Hollywood MahpiyaLuta) gaan zitten. We vonden het samen reuze spannend, ruim 100 ruiters en paarden in de bak! Maar ze was toch heel braaf en bleef goed naar me luisteren. Een overwinning voor ons allebei.
Al met al hebben de ruiters van Cattle Team WSW en de Dutch Teampenning Association (voor alle duidelijkheid een landelijke en niet zoals Paul zei Friese organisatie) een geweldig weekend gehad.
Op naar Frankrijk volgend jaar!!!