Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Frayba schreef:
Ook het lesgeven van amateurs aan deze "manegeruiters" vind ik, ondanks de prima bedoelingen, een slechte zaak. Iedere amateur die lesgeeft, maakt het voor een professional minder interessant om zich in die buurt te vestigen. "We" willen enerzijds meer lessen in de buurt, tegen lager tarief, maar anderzijds zit een groep zeer goed bedoelende amateurs de ontwikkeling van deze professionals in de weg. En is er een voorstel om het bedrag wat een amateur mag verdienen te verhogen??? Ik denk dat als we de fundamenten van de westernsport in nederland werkelijk willen verstevigen, dat we dan juist dit bedrag zouden moeten verlagen (of helemaal afschaffen zoals alle andere westernverenigingen).
Chris.
het is de waarheidIk ben dit absoluut niet met je eens. Een prof zal zijn stek op hele andere eisen kiezen, voornamelijk hoe goed hij zijn paarden kan trainen... bodemomstandigheden etc. omdat de meeste prof's daar in Nederland geld mee verdienen: paarden trainen. Een goeie prof is duur en mensen die daar willen lessen hebben er vaak ook geen problemen mee om hun paard op te laden en naar die goede prof te rijden.Citaat:Ook het lesgeven van amateurs aan deze "manegeruiters" vind ik, ondanks de prima bedoelingen, een slechte zaak. Iedere amateur die lesgeeft, maakt het voor een professional minder interessant om zich in die buurt te vestigen.
Citaat:En bovendien denk ik dat deze 'manegeruiters' veel kunnen hebben aan een Deurne instructeur die misschien nooit een wedstrijd zal starten
Citaat:Daarbij is het ook nog eens zo dat lang niet iedere prof zit te wachten op het lesgeven aan beginners, (en al helemaal niet als ze geen QPA hebben) zeker niet als ze het financieel niet van het lesgeven hoeven te hebben. Dan kunnen en zullen ze selectief zijn. Moeten dat soms misschien zelfs ook zijn omdat ze het al druk zat hebben.
Frayba schreef:Volgens het regelboek hoef je maar 4 onderdelen uit te schrijven voor een erkende wedstrijd: open (ja, iedereen moet mee kunnen doen) pleasure, - trail, - horsemanship en - reining. Maar als je geen inschrijvingen hebt, mag een onderdeel best vervallen, je behoud dan wel de erkenning.
) en dat er bv ook alleen beginners uitgeschreven zou mogen worden. Sandra_H schreef:die beginners die niet terecht kunnen bij de 'opperprofs' kunnen dan altijd nog terecht bij het 'profje' daaronder.Daarbij is het ook nog eens zo dat lang niet iedere prof zit te wachten op het lesgeven aan beginners, (en al helemaal niet als ze geen QPA hebben) zeker niet als ze het financieel niet van het lesgeven hoeven te hebben. Dan kunnen en zullen ze selectief zijn. Moeten dat soms misschien zelfs ook zijn omdat ze het al druk zat hebben.
Frayba schreef:maar een ander deel heb je zelf in de hand, cq is de (commerciele-) verantwoording van de organisator.
Precies daarom organiseer ik niks.. ik ben een goedwillende westernruiter. Organiseren kost veel tijd (heb meer dan full time baan) en dan ook nog zelf het financiele risico lopen??? Dat dacht ik toch even niet.
Je zou het WRAN bestuur bijv. kunnen vragen voor een "D" wedstrijd af te mogen wijken van de bak-eisen (die bak-eisen zijn meer een soort van onderlinge afspraak dan een harde regel, hij staat ook niet in het regelboek) en met een cap rijden in plaats van een hoed is regelementair helemaal geen probleem: het WRAN bestuur heeft ergens in april al doorgevoerd dat starten met een helm, cap, of ander veiligheidsproduct in plaats van westernhoed geen reden voor DQ meer is. Of je nog deelnemers krijgt als je verplicht met een cap of helm moet starten, daar kan de WRAN weinig aan doen...
haha een nog groter risico, dat bij de organisator wordt neer gelegd.
Voor wat betreft de organisatie en financiering zou je de hulp van Regina in kunnen roepen: die woont in de buurt en wil je vast wel helpen en heeft veel ervaring.
Die manege-eigenaren, tja, als de wíl ontbreekt en er is geen economisch motief, dan kan ook de WRAN op korte termijn weinig betekenen. Dit is precies het kip-en-ei probleem. Ik denk dat de WRAN hiervoor alleen op lange termijn wat kan betekenen.
Dit vind ik dus het probleem bij de ruiters/leden neerleggen...
Van de groep ruiters die hun plek niet kunnen vinden in de dressuur [enz], (die ik verkort benoem als "manege-ruiters") vind ik het ook heel jammer dat die nú buiten de boot vallen. Die ruiters zullen vreselijk balen, maar mogelijk later nog wel "opstappen" als hun manege-houder zo ver is dat hij westernlessen gaat organiseren.
Ik vind dat je heel denigrerend doet over de manegeruiters. Deze groep mensen is (daar ben ik van overtuigd) de potentiele aanwas.
Maar het alternatief vind ik nog veel slechter: de "manegeruiter" er in betrekken en enthousiast maken, en vervolgens tot de conclusie laten komen dat er wel heel wat gereisd moet worden voor wedstrijden, dat er geen "carriere"pad is als in de dressuur, dat voor de eerste wedstrijd al investeringen (zadel, laarzen) nodig zijn, dat de "kennismaking" éénmalig is en dat er voor vervolglessen zowel gereisd als in de buidel getast moet worden, dan is denk ik de teleurstelling des te groter waarmee de kans enorm toeneemt dat zo'n ruiter zich definitief afwend van het western rijden (hmmm, deja-vu?).
Ook het lesgeven van amateurs aan deze "manegeruiters" vind ik, ondanks de prima bedoelingen, een slechte zaak. Iedere amateur die lesgeeft, maakt het voor een professional minder interessant om zich in die buurt te vestigen.
Hier ben ik het niet mee eens. Iedereen die een beetje kan rijden is in staat de gemiddelde beginnende ruiter uit te leggen hoe je moet zitten, been geven en waarom je niet je paard moet omtrekken op de binnenteugel. Deze vaak heel enthousiaste groep mensen is daardoor juist gecharmeerd van de westernsport (enthousiaste ruiters/leden/amateurs). Deze groep mensen gaat zeker niet op weg naar een prof om die (dure) lessen te nemen. Diezelfde groep ruiters kan -na een aanloop (tot waar is af te spreken) bij een amateurruiter door verwezen worden naar de profs, die daardoor hun klantenkring zien groeien. Waardoor nieuwe profs worden aangetrokken en de prijzen omlaag kunnen. Als ik niet weet dat hagelslag bestaat en lekker is dan ga ik er al zeker niet ver voor reizen als ik dropjes (te koop op de hoek) ook lekker vindt. Maar als ik eenmaal het onderscheid heb geleerd tussen hagelslag en drop, dan ben ik best bereid om iets meer moeite te doen als ik hagelslag toch lekkerder vind (elementair marketingprincipe volgens mij -al die p's). Het komt mij enigszins voor als protectionisme van de profs. Protectionisme dat volgens mij helemaal niet nodig is. De vraag zal eerder toenemen.
Groeten,
Chris.
Jos schreef:Die zijn voor ons de opperprofsdie beginners die niet terecht kunnen bij de 'opperprofs' kunnen dan altijd nog terecht bij het 'profje' daaronder.
die profjes moeten ook eten.
Frayba schreef:Van de groep ruiters die hun plek niet kunnen vinden in de dressuur [enz]
, (die ik verkort benoem als "manege-ruiters") vind ik het ook heel jammer dat die nú buiten de boot vallen. Die ruiters zullen vreselijk balen, maar mogelijk later nog wel "opstappen" als hun manege-houder zo ver is dat hij westernlessen gaat organiseren.
Maar het alternatief vind ik nog veel slechter: de "manegeruiter" er in betrekken en enthousiast maken, en vervolgens tot de conclusie laten komen dat er wel heel wat gereisd moet worden voor wedstrijden, dat er geen "carriere"pad is als in de dressuur, dat voor de eerste wedstrijd al investeringen (zadel, laarzen) nodig zijn, dat de "kennismaking" éénmalig is en dat er voor vervolglessen zowel gereisd als in de buidel getast moet worden, dan is denk ik de teleurstelling des te groter waarmee de kans enorm toeneemt dat zo'n ruiter zich definitief afwend van het western rijden (hmmm, deja-vu?).
Dus moeten we zorgen dat die "manegeruiter" wel naar "manege"wedstrijdjes kan en het zo leuk gaat vinden dat de stap naar de "professionele" wedstrijden met de daarbij horende reistijden en kosten niet zo een grote drempel meer is.
Misschien een idee voor de WRAN om juist de kleinere wedstrijdjes te helpen opstarten, zodat die voor aanwas kunnen zorgen op de grote wedstrijden.
Ook het lesgeven van amateurs aan deze "manegeruiters" vind ik, ondanks de prima bedoelingen, een slechte zaak. Iedere amateur die lesgeeft, maakt het voor een professional minder interessant om zich in die buurt te vestigen. "We" willen enerzijds meer lessen in de buurt, tegen lager tarief, maar anderzijds zit een groep zeer goed bedoelende amateurs de ontwikkeling van deze professionals in de weg. En is er een voorstel om het bedrag wat een amateur mag verdienen te verhogen??? Ik denk dat als we de fundamenten van de westernsport in nederland werkelijk willen verstevigen, dat we dan juist dit bedrag zouden moeten verlagen (of helemaal afschaffen zoals alle andere westernverenigingen).
Veel profs hebben geen belang bij de beginnende westernruiter die misschien toch weer afhaakt. Er gaat veel tijd en energie in zitten om deze groep enthousiast te maken en te houden. Een uitstekende taak voor de amateur, die deze ruiters, als ze zover zijn dat ze de "echte" wedstrijdsport ingaan kan overdragen aan de profs. Zoals ook in de dressuur gebeurd. Mensen beginnen op een manege, om vervolgens met een eigen paard te gaan lessen op die manege. Zodra ze daar niet meer verder komen gaan ze naar de grotere dressuurruiters toe om daar verder te leren. Zeker dat eerste stadium missen we bij de westernsport, en het tweede stadium wordt vaak overgeslagen door gebrek aan goedkopere, meer in de regio zittende instructie dus moet je op hoog niveau beginnen.
calemity_jane schreef:ik zit dit nu allemaal eens te lezen en denk dat ik nog de enigste westernruiter ben die
1 niet zeikt over afstand
2 me netjes aan de regels houd
3 6 jaar lang me heb laten zien op een NIET QPA en dan nog winnen ook
4 probeert van iedereen wat te leren
degene die dus dressuur gaan rijden prima moet je doen zijn wij van dit soort geouweprutsmuts af!!
En anders ga eens in een bestuur!!
groetjes tanja