Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-09-14 21:31

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst: 02-09-14 21:31

iedereen ervaart het anders een zwangerschap!
iedereen heeft ook een andere bevalling...
Niemand kan jou vertellen hoe het voelt, dat is iets wat je zelf moet meemaken.
bij de 1 is het pijnlijk, bij de ander gaat het vlot...
Maar bedenk, als het echt zoooooo giga beroerd was, hoe kan het dan dat er 6 miljard mensen op deze aarde rondlopen...die worden allemaal een keer geboren!!

**Geplaatst**: 03-09-14 12:51

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst: 03-09-14 12:51

Het ligt aan de omstandigheden. Wij hadden toen een draver die omgeschoold werd naar western. Ik moest tussen de 20 en 28 weken rust houden, maar heb er na die tijd nog wel opgezeten. Hij was alleen nog wat druk en loperig, dus had wat last van harde buiken.

Toen mn zoon geboren was, had ik gek genoeg niet eens zoveel behoefte om te rijden.

Wat is je struikelblok? Ik lees vooral de zwangerschap en bevalling. Maar het kind zelf zou je wel leuk vinden? Het is iets waar je achter moet staan natuurlijk. Vooral niet doen, omdat het ''hoor'' of anderen het steeds vragen als je 30+ wordt.

Maar eerlijk vond ik alles heel natuurlijk gaan. Je bent niet in 1 dag dik, alles gaat geleidelijk. En je leeft naar de bevalling toe en wil echt graag je kind in je armen houden.
In mijn geval en velen met mij, was ik meteen een moeder toen hij er was. En ik ben echt geen moedertype.

Had ik mijn huidige pony gehad, had ik vast langer gereden of er iig op gestapt etc. Maar of ik de behoefte had gehad? geen idee.......Ik ben wel een die hard, die altijd wil rijden, maar het was gewoon ''anders''
Wat wel een probleem is, is de knop. Bij sommige zadels pas je er niet meer tussen als je dik wordt.

Als je echt graag kinderen wil, gaat het allemaal vanzelf en je merkt wel wat kan en niet. Die maanden zijn zo voorbij.

Ik heb wel 2 flinke buikoperaties gehad en een hernia operatie binnen 1,5 jr. Toen zat ik er wel steeds heel snel weer op. Artsen willen dan dat je 3 maanden wacht, maar ik vond 3 weken er aardig op lijken en het is altijd goed gegaan.

Had ik dingen anders gedaan achteraf? Misschien wel, maar ouderschap leer je onderweg en onze zoon is een prima knul die het goed doet, beter dan ik zelf heb gedaan. Ik zie mezelf nog steeds niet als een burgerlijke moeder en mn man is ook geen saaie vader, maar zorgen voor gaat vanzelf.

Het is leuk, maar je bent het niet verplicht. Ik vind het wel al en goed teken dat je er goed over nadenkt! Ik heb heel wat egoistische ouders gezien en met paarden draait er altijd veel om de paarden, maar ik probeer daar wel een balans in te vinden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-09-14 18:50

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst door de TopicStarter : 03-09-14 18:50

Bedankt voor het delen van jullie ervaringen!!

Het is idd de zwangerschap en de bevalling die me afschrikt. (Voor de rest ben ik nochtans absoluuuut niet kleinzerig, maar het gaat me over de ongemakken en 'gevolgen' voor je lichaam achteraf -en dan heb ik het niet over wat kilo's meer.) Uiteraard zou 'k het niet doen door de 'druk van anderen', zo beïnvloedbaar ben ik niet. ;-)

Ik kies nogaltijd ZELF wat ik doe met en in mijn leven.
Maar ik ben zo stilaan wel op de leeftijd dat je toch eens een beslissing moet gaan maken. Nog 5 of 10 jaar wachten, lijkt me nog een minder goed idee.

Ik heb wel een rustige cool-in-de-kop merrie... Op de andere, veel pittigere, merrie zou 'k me dan niet echt meer wagen, tenzij in stap hier thuis. Maar de hele tijd NIET meer rijden, zou 'k zo zonde vinden.

Ik denk er verder over na.
Ik vind een 'kleintje' eigenlijk pas echt leuk als ie al een beetje zelfstandiger is (stapjes zetten en wat babbelen). Dat 'platte' / totaal-afhankelijke baby'tje, waar sommigen zo van houden, schrikt me meer af.
Ik heb eens een dag de 3 maanden oude baby van een vriendin op bezoek gehad (zodat zij er eens tussenuit kon). Man man man, de hele dag heb ik NIETS kunnen doen van huishoudelijke taken... Het slorpt zoveel tijd en energie op de eerste maanden... euhm JAREN.
Maar goed... als ze 1,5 zijn vind ik ze heel erg leuk. Dus dat wordt 'doorbijten' of 'laten voorbijgaan'...

**Geplaatst**: 03-09-14 23:23

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst: 03-09-14 23:23

Hahaha, herkenbaar hoor

Ik was vroeger heel gek op mn neefje en daar heb ik mee lopen slepen.

Maar toen ik ''volwassen'' was keek ik niet naar kinderen. Ik was niet iemand die naar de baby van iemand keek of die vast wilde houden. Ook kleine kinderen vond ik niet echt wat.
Eigenlijk wist ik eerst zeker dat ik juist geen kinderen wilde.
Verschillende dingen veranderde dit. Het zwanger zijn vond ik helemaal niet zo geweldig. Ik wilde helemaal niet dat mensen aan mn buik zaten. Ik vind het toch ''mijn'' lijf en iets prive ofzo. Natuurlijk ziet iedereen het, maar om het nou alleen daarover te hebben en zomaar aan mn buik te gaan zitten, No thanx.
Ik keek wel erg naar mn kindje uit. Ik heb veel echo's gehad, maar dat deed me ook niet zo gek veel. Je ziet het wel, maar het is maar een monitor. Wat ik voelde vond ik wel heel mooi.
Toen hij geboren was, vond ik het zo mooi en onwerkelijk. Alles ging vanzelf.

Nog steeds hield ik niet van kinderen van anderen. Heb er ook geen hekel aan, maar vieze gezichten, geschreeuw en gehuil zijn niet mijn ding.
Toen hij vriendjes kreeg was ik ook niet blij met elk vriendje.
daar tegenover ging ik wel mee met uitstapjes van school en kreeg alle lastige ventjes, omdat ik daar weer heel goed mee kon.

Ik heb in een baby winkel gewerkt en vond het soms heel mooi en gunde het die mensen echt, maar hoefde ze niet vast te houden. En als dat wel gebeurde was het verder niet erg. Kleine kinderen hielp ik wel met aankleden bijv.

Nu hebben kennissen een kleine baby en die hou ik wel vast. Is gewoon een schatje en ik mag hun, dus voelt anders. Kan denk ik niet de luier verschonen, maar laatst spuugde ze wel over me een beetje en ik zat er niet zo mee. ( was ook in mn vieze stalkleren )

Ik was jong en zat binnen no time op mn oude gewicht en na paar keer terug kickboksen was ik weer strak. Paardrijden heb ik geen last van gehad verder. Ik was wat angstig in het begin, maar dat is geheel persoonlijk.

Kinderen krijgen kan heel mooi zijn als alles goed gaat. Onze zoon is geweldig en had het voor geen goud willen missen. Ik ga voor hem door het vuur en alles kan wijken voor hem. We hebben alles voor hem over en ik kan mezelf ook compleet wegcijferen. Sommigen vinden dat niet goed, maar ik vind geven of iets voor hem kunnen doen heel fijn juist.

Hij is nu 17 en heeft net zijn rijbewijs. Dit jaar examen en dan al studeren. Onze band hier is sterk en daar werken we wel aan. We zien om ons heen veel afstand op deze leeftijd.

Elke leeftijd heeft wat of ze nou baby zijn, net gaan lopen etc etc.

Wat ik eigenlijk wil zeggen. Niemand kan het gevoel voor je beschrijven. Anderen zullen het weer anders beleven. Maar je eigen kind krijgen, kun je nooit vergelijken met het kind van anderen. Je eigen is zooooooo anders en mooi in elk opzicht.

Je maakt fouten tijdens de opvoeding en iedereen doet het anders. Ik weet niet of ik zonder kind had gekund of gewild. Achteraf vind ik het wel heel jammer voor hem dat hij alleen is, wij hebben namelijk heel weinig familie. Hij vond het ook altijd jammer en had wel een broertje of zusje gewild.

Overigens heeft hij op zijn 3e een shet gekregen. Die hebben we nog en ment ie mee. Hij heeft tot ongeveer zijn 10e gereden en is toen een serieuze voetballer geworden. Nu helpt hij nog wel met de verzorging en we gaan af en toe wel samen naar buiten of met zn 3en. Paarden spelen een belangrijke rol, soms te belangrijk, maar we hebben wel balans.

Succes. Nogmaals, het is al heel goed dat je erover nadenkt.

**Geplaatst**: 04-09-14 01:30

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst: 04-09-14 01:30

ik kan me heel goed voorstellen dat je enorm op ziet tegen een hele hoop dingen die je dan gaat krijgen wanneer je aan kinderen begint.

en de een fietst overal zonder al te veel problemen doorheen en de ander heeft alles. is allemaal zo verschillend per persoon en ook per zwangerschap. en bevalling is precies zo.
er is geen pijl op te trekken en jij bent de enige die het bij jou mee gaat maken hoe dat is.

maar ik denk dat je dingen ook zo moeilijk kan maken als je zelf wil.
ik ben erg nuchter, en heb eigenlijk alles maar over me heen laten komen zonder me echt druk te maken of allerlei wolven in het bos te zien op voorhand.

moeder ben je idd direct, en ondanks dat het in het begin met alles wat stuntelen is, hebben de meeste toch wel vrij snel het een en ander onder de knie en kan je weer wat meer dingen zelf gaan ondernemen hoor.
het is echt niet alleen maar baby-baby-baby.
ik ben echt helemaal gek op mijn kleine mannetje, maar ben ook heel erg blij met mijn vrije tijd, en die heb ik ook gewoon nodig.
wanneer ik mijn hobby fijn kan blijven beoefenen ben ik een veel fijner persoon en daarmee een betere moeder. en in mijn geval betekend dat dat ik de ruimte krijg om naar mijn paard te gaan. en mijn vriend krijgt ook die ruimte om zijn eigen hobby te onderhouden.

imo stopt je eigen leven niet wanneer er een baby bijkomt. een feit is wel dat het drukker wordt, maar je hoeft echt niet jouw eigen leven helemaal op te geven. je moet gewoon wat creatiever denken en soms is het wat passen en meten.

laat je vooral niet pushen om iets te doen waar je niet achter staat! maar ik wilde je alleen even vertellen dat het echt allemaal niet zo enorm dramatisch is als je het schetst

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-09-14 18:47

Geplaatst door de TopicStarter : 04-09-14 18:47

Heel boeiend allemaal... :-)

Duurde het dan lang voor jullie zwanger waren?
(TO-TAAAAAL niet paard-gerelateerd, sorry!)

Maar ik zou dus toch zo lang ALS KAN blijven rijden op mijn paardje. (Niet op die van mijn vader, die is veel onstabieler / pittiger / wispelturiger. Enkel op de mijne.)
Ik denk er verder over na... (zoals al maanden en jaren haha - maar zoiets beslis je niet 'zomaar even'). :-)

**Geplaatst**: 04-09-14 18:57

Geplaatst: 04-09-14 18:57

Bij mij niet, eerste door de pil heen gekregen en de 2e een maand na het verwijderen van spiraaltje. maar een vriendin van mij na anderhalf jaar het medische circuit ingegaan ( nu wel een dochtertje gekregen)
Is ook net zoals de zwangerschap en het rijden echt per persoon anders

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-09-14 19:55

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst door de TopicStarter : 04-09-14 19:55

Vreselijk, voor een PLANNER zoals ik. :-)

**Geplaatst**: 04-09-14 21:22

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst: 04-09-14 21:22

Bij de 1 gaat het idd snel en bij de ander duurt het jaren.

Wat je evt kan doen als je de pil slikt, is stoppen met de pil en een tijd condooms gebruiken. Het zou ook afhankelijk zijn van hoelang je de pil al slikt, maar de meeste artsen zeggen dat je na 3 tot 6 maanden zwanger kan zijn. Als je het wil proberen te plannen, kun je bijv na 6 maanden stoppen met condooms. Het is geen garantie, maar de kans dat het pakt is doorgaans groter.

Je kan nog best lang rijden als alles goed gaat en geloof me, het gaat vanzelf. Je hormonen regelen ook een hoop. En je kan nog meer leuke dingen doen met je paard.

**Geplaatst**: 05-09-14 16:33

Geplaatst: 05-09-14 16:33

Ik heb bij alle drie de kinderen door gereden tot 3 weken voor de bevalling.
Ze daalde bij mij niet in dus naast een dikke buik had ik nergens last van.
Ik had wel 3 x keizersnede en heb ik de eerste keer nog braaf 6 weken gewacht met rijden, bij de volgende 2 zat ik er na een week of 4 weer op.

Ik zag vooral op tegen het moeten wachten tot de bevalling zich eens zou aandienen, dat moeten wachten tot die weeen ineens komen maar uiteindelijk liep het allemaal anders en wist ik bij de eerste een week van te voren en bij de andere 2 ruim van te voren wanneer ze gehaald werden.
Dat vond ik een enorm voordeel van die keizerssnedes.

Zwanger was ik zo, dat was geen enkel probleem

**Geplaatst**: 08-09-14 23:38

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst: 08-09-14 23:38

Tja ik kan me alleen maar aansluiten bij de rest, het is voor iedereen weer anders, het kan zelfs per kind verschillen. Ik ben ook echt geen baby type, nooit geweest ook. Nu nog als ik op kraamvisite bij een vriendin ben dan hou ik de baby liever niet vast! Maar geloof me bij je eigen kinderen zijn alle leeftijd fases geweldig (tot nu toe althans

) Maar nu na 2 kids heb ik het wel gehad, ik zou echt geen baby meer willen.

Bij de 1e was ik na het stoppen met de pil gelijk zwanger, heb ik tot 7 maanden nog paard gereden en 3 weken na de bevalling zat ik er weer op. M'n zwangerschap ging ook vlekkeloos, wel ochtend misselijk maar dat was opgelost na dat ik een pak ontbijtkoek naast bed had gelegd, ogen open en gelijk een hap eten en de misselijkheid was weg. Ik ben toen gestopt omdat ik tijdens het rijden veel last kreeg van opkomend maagzuur, en ik kreeg m'n favoriete rij jeans niet meer dicht.
Ik nam m'n zoontje ook gewoon mee naar m'n verzorg paardje, zet m aan de kant van de bak in z'n maxicosi of wagentje en hij lag gewoon lekker te slapen, nou sleep ik zowiezo m'n kinderen overal mee naar toe, maar ik heb ook super makkelijke kinderen. En dat weet je ook nooit van te voren.

Bij de 2e duurde het maanden voor ik eindelijk zwanger was (en ik heb tussen de kinderen door geen pil geslikt), ook bij haar heb ik tot een maand of 6 doorgereden, en daarna gestopt bij m'n verzorg paardje (die werd toen ook verkocht) maar anders had ik er ook wel weer snel op gezeten. Ook die zwangerschap ging gewoon zonder problemen, bevallinen gingen ook goed (had wel een aantal hechtingen, maar die voel je voornamelijk bij het plassen)

Ik ben ook samen met mijn man nog gaan duiken, de kinderen niet mee genomen, die blijven dan gezellig 10 dagen bij opa en oma logeren. Dat kan ook niet iedereen z'n kinderen achter laten, maar als ik zeker weet dat ze in goede handen zijn maak ik me er niet druk om. De eerste 4 jaar mogen kinderen ook nog gratis mee vliegen. Dus je hoeft er niet veel voor te laten, het vergt alleen wel veel meer vooruit plannen. Bijvoorbeeld alleen al voor je de deur uit ben, wat je allemaal nodig denkt te gaan hebben die dag, hoeveel luiers er mee moeten (ben ik blij als ze zindelijk zijn!), het kan zomaar zijn dat je een uur bezig ben je tas in te pakken voor je eindelijk weg kan.
En dat moederen is ook juist wel leuk al moet ik eerlijk toegeven dat ik soms wel wat jaloers ben op vriendinnen met een eigen paard, daar heb ik nu echt te weinig tijd voor (vind ik), ik kan er wel tijd voor maken, maar dat is dan tijd die ik weer met m'n kinderen mis. Dus ik hoop dat als de kleinste naar school gaat (nog een jaar geduld) ik wat meer tijd over heb en wie weet....
Maar als je al een eigen paard hebt zou ik er zeker voor zorgen dat ik daar ook tijd voor maak, maar dat lijkt me wel heel lastig plannen.

**Geplaatst**: 11-09-14 12:04

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst: 11-09-14 12:04

dat is ook 1 van de redenen dat ik geen kinderen wil.
1, ik zal mijn paard moeten verkopen,
2, zal dan dus niet meer kunnen rijden
3, wat voor wereld leven we??? oorlog, dood en geweld is meer normaal dan ongewoon.
4, ik ben nu gelukkig, kan het niet krijgen van een kind dat veranderen? of het wel krijgen??? ik weet t niet
5, genetisch... veel kanker en hart en vaatziekten in mijn fam. lekker laten gaan dus.

als jij er hetzelfde over denkt weet ik niet.

kennissen die ik heb gingen vaak al vrij snel weer zitten. (gem. met 2.5 week na bevallen.)
zul je zelf helemaal zelf moeten uitzoeken. wat voelt goed, wat niet.

**Geplaatst**: 12-09-14 18:47

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst: 12-09-14 18:47

een feit is absoluut dat je nooit een kind moet nemen om gelukkig te worden, of om je relatie te redden. (zijn vaak redenen voor mensen om kinderen te nemen)

ik vond mijn leven zonder kind ook absoluut heel erg leuk!
en vond het krijgen van een kind een aanvulling op mijn geluk, maar had het niet nodig om gelukkig te worden.

en je relatie redden is al helemaal geen optie, want er is geen grotere factor die je relatie onder druk zet dan een kindje.
wanneer je allebei dood en doodop bent en die kleine gaat weer huilen, dat zijn de testen waar je onder komt te staan, en dan eens kijken hoe sterk de relatie is.
ik kan me nl heel goed voorstellen dat relaties hierop klappen!

als je er niet goed over voelt moet je het gewoon niet doen. er is niemand die jou verplicht om een kindje te nemen!
en ja de een krijgt het wel voor elkaar om alle ballen in de lucht te houden en de ander lukt dit niet, dat is ook heel persoonlijk.

ik bijvoorbeeld:
werk fulltime (ploegendiensten, dus heb vrij veel vrij omdat ik ook nachten werk)
huishouden
paard
hond
2 katten
partner (niet onbelangrijk

)
kindje

dus ja ik heb het vrij druk, maar is het het allemaal waard? ja vind ik wel!
en het kost wat plan werk, en dus goed leren communiceren met je partner. maar dan is het echt wel te doen hoor!

**Geplaatst**: 13-09-14 19:55

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst: 13-09-14 19:55

echt goed van je hoor. respect.

ik zou het echt niet kunnen (of willen daarintegen)
maar ik kijk altijd met verwondering naar de mensen die het wel kunnen, willen of gewoon doen.

maar ook heel mooi verwoord waarom je het ook niet moet doen.
je hebt het niet nodig om gelukkig te worden, maar ik besef ook heel goed dat het wel een welkome aanvulling kan zijn

**Geplaatst**: 13-09-14 21:43

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst: 13-09-14 21:43

paintless dankjewel!
tja, ik denk er allemaal niet zoveel over na maar doe het gewoon.
een feit is dat ik niet zonder een paardje kan in mijn leven en dat de rest zich daar dan ook een beetje aan aan zal moeten passen.
dus kind en hond gaan gewoon eigenlijk elke dag mee naar stal, en dat vinden ze niet elke dag leuk nee, tja soms is het gewoon zo.

maar voor mij is het het allemaal waard. ik heb nu en een kindje, maar heb ook nog een gedeelte een eigen leven bij mijn paard. en dat is mijn eigen stukje. daar heb ik ook recht op. zo heeft mijn vent ook zijn eigen stukje los van mij en kleine.

en ik denk dat je dat ook nodig hebt, om je ontspanning op die manier voor jezelf te kunnen blijven hebben.
had het er voor ons naar uit gezien dat ik geen paard meer had kunnen hebben vanwege een kindje, dan weet ik niet of ik er aan had begonnen. daar ben ik ook heel eerlijk in.
maar voor ons kan het allebei

**Geplaatst**: 14-09-14 10:50

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst: 14-09-14 10:50

sja ik weet dat mijn meisje weg moet als wij een kindje kregen. en het klopt dat dat MIJN stukje leven is.. zo heeft mijn man ook zijn eigen stukje leven.
maar financieel is het onmogelijk om ze beide te hebben.

nu kunnen wij geen kinderen krijgen. en dat kan ik heel erg vinden, maar daar veranderd het niet door. die kinderen gaan er gewoon niet komen.

maar hoe lang heb je nog gereden toen je zwanger was? dat was TS haar vraag eigenlijk

**Geplaatst**: 14-09-14 11:09

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst: 14-09-14 11:09

idd per persoon is het anders
ik zie hier veel mensen die tot laat in de zwangerschap hebben gereden
echter heb ik vanaf 3 weken zwangerschap alleen maar pech gehad
bij 5 weken zwangerschap lag ik in het ziekenhuis tot 7 weken zwangerschap toen naar huis en niets meer mogen en kunnen doen zo ziek zwak en misselijk dat k was..
in de eerste 10 weken was ik ook 19 kg afgevallen (helaas er nu weer terug aan)

ik heb dus gehele zwangerschap geen paard meer gezien
maaar ik zal het zo weer doen!!
je krijgt er echt iets moois voor terug zoontje lief word 1 dec alweer 3 jaar
en t blijf geweldig

wat heb k op moeten geven ?
tijd voor lol met vriendinnen
dat werd tijd voor lol met mn kind
werken ga k weer doen als het schooljaar begin voor zoontjelief
paarden heb ik toen opgegeven nu weer na 2 jaar wat actief met de paardjes
heb ik de paarden gemist jaa
heb ik het rijden gemist nee niet zo zeer

sins ik moeder ben is er veel veranderd paardrijden was men leven
nu is het de verzorging
rijden ben ik onzeker geworden (stel dat ik val) dan kan ik niet genoeg betekenen voor mn kindje
dat ga er dan vaak door me heen

ene de zwangerschap tja die liever geen 2de keer meer
de bevalling jott doe k wel ff
ik zeg nu vaak liever een bevalling krijg je er iets moois voor terug , ipv bloedprikken (zo een hekel aan) hihi

igg succes met je keuzen maken

uiteraard als je aan de pil zit duurt het vaak wat langer ik was 2 jaar gestopt en was het pas raak.
tevens een vriendin is door de pil heen zwanger geworden dus ook dat ken je niet voorspellen!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-14 15:02

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-14 15:02

Wel fijn al die heel uiteenlopende ervaringen te lezen. Veel western rijdende mama's hier. :-)

**Geplaatst**: 14-09-14 18:01

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst: 14-09-14 18:01

Als je geluk hebt, heb je een goede zwangerschap. Ik ben een van degene die een goede zwangerschap heeft gehad en ik veranderde ook niet in een zeecontainer (zoals een vriendin het noemde

), had een klein buikje.

Eerste zwangerschap t/m 7 maanden intensief gereden, vervolgens gestopt ivm de gladheid (in Canada en zwanger in de winter. Zelfs met speciale ijzers is het risico gewoon niet waard. En eerlijk gezegd vanaf -20C en kouder gaat de behoefte om op het paard te klimmen ook wel weg

). De jonge paarden heb ik tot ca. 4 maanden zwangerschap gereden, en toen begon m'n buikje te groeien, dus dat vond ik niet meer verantwoord. Na de bevalling zat ik na 5-6 weken weer op het paard, toen m'n hechting genezen was.

Ben nu ruim 33 weken zwanger met de tweede, en rijd nog steeds (geen jonge paarden, en niet dagelijks). Ook weer een goede zwangerschap en klein buikje.

Ivm we een ranch hebben, heb ik wel ontzettend veel ingeleverd qua rijden en het meewerken op de ranch, wat ik heel graag doe. Dat is niet altijd even gemakkelijk, ik mis het. Maar dan denk ik ook weer, het komt wel deels terug wanneer ze naar school gaan. Man werkt 7 dagen per week, en lange dagen. Maar ik kan niet zeggen, hey blijf je even lekker thuis, het is toch geld in het laatje.

Voor m'n zoontje reed ik 6-8 paarden per dag en hielp mee met vanalles en nog wat wat hier gedaan moet worden. Nu heb ik geluk als ik 2x een avond in de week m'n paard kan rijden omdat m'n man eerder binnen is en kan oppassen. M'n zoontje is sinds baby nooit eentje geweest die lekker overal in slaap valt, of lekker in de buggy rustig kan zitten. Voor zijn geboorte dacht ik wel van, ow ik kan nog steeds wat rijden, zet hem in de buggy en gaat voor een slaapje ofzo. Hhaha dat dus mooi niet

. Maar sommige babies zijn daar veel gemakkelijker in.

Maargoed, met het maken van de beslissing dat we kinderen willen, wisten we dat je niet alles meer kan doen wat je van tevoren deed. Kinderen kost veel tijd en energie 24/7. Maar heel cliche, het is het zoooo waard. Ik zou em voor geen goud willen missen. (En nee, ik ben nooit een kindermens geweest. Zelf nu houd ik liever andermans baby niet vast).

**Geplaatst**: 14-09-14 21:07

Geplaatst: 14-09-14 21:07

Hier ook iemand die lang getwijfeld heeft maar nu toch twee kindjes heeft. Bij beide zwangerschappen ben ik rond 16/17 weken gestopt met rijden. Ik kon/kan mijn paard niet 100% vertrouwen en dan is 't risico gewoon niet waard. Na de bevalling had ik best na een week weer op kunnen stappen maar ik heb netjes het advies van 6 weken wachten, opgevolgd.

De baby-jaren waren echt niet makkelijk, heb ook overwogen om mijn paard te verkopen. Gelukkig niet gedaan! Nu zijn ze 5 en 2,5 en heb ik al zoveel van mijn vrijheid terug! Ik ga weer wedstrijden starten en denk na over een tweede paardje. En wat is het genieten als de kinderen nu op mijn ruin mogen rijden!!! Al met al is het de ellende echt meer dan waard geweest.

**Geplaatst**: 16-09-14 11:36

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst: 16-09-14 11:36

Paintless: lees even terug. Daar heb ik uitgebreid antwoord gegeven op ts haar vraag

**Geplaatst**: 29-09-14 10:47

Geplaatst: 29-09-14 10:47

Klets ook graag mee, ik rij wel niet primair western, maar ben er momenteel wel veel op westernzadel te vinden.

Ik zit nu midden in mijn 3e zwangerschap en het grappige is; de 1e zwangerschap stopte ik al vrij snel met regelmatig rijden (ca 12 weken), af en toe een ritje en daar liet ik het bij. De 2e zwangerschap reed ik tot 20 weken door en heb het daarna eigenlijk langzaam laten verwateren en nu rij ik door (1x in de week) t/m 30 weken (dan heb ik de laatste show) en daarna zal het minimaal worden.

Het is allemaal afhankelijk van hoe jouw lichaam reageert op de zwangerschap. En in mijn geval laat ik de boomloosjes (engels) en Gaucho-zadels achterwege. Deze geven geen tot weinig steun en ik moet met rijden wel wat steun krijgen van het zadel om te voorkomen dat ik ander te veel last krijg van mijn symfyse (ietje in heupen, is geen bekkeninstabiliteit, maar kan wel pijnlijk zijn) Door de pijnlijk symfyse is afstappen voor mij een kriem en daardoor laat ik mij gewoon op manlief vallen :Y)

hij vangt me wel op. Op Spaans zadel gooi ik mijn been er voor overheen… Overigens kom ik er ook nog gewoon af al het moet, maar als ik de keus heb, liever niet. En zo’n knop voor is niet echt prettig met het normale afstappen.

Ik was overigens ook nooit een "baby-mens"… dat is klein en breekbaar en heeft snottebellen: hou het weg! Inmiddels weet ik het bij mijn kids te relativeren en hou ik ze ook weg bij mensen waarvan ik weet dat ze er niet zo van houden.

Je krijgt 9 maanden om aan de bevalling te werken en aan je buik te wennen (ookal heeft bijna iedereen er genoeg van aan het eind) en ook het omgaan met die tere baby’s heb je zo onder de knie… ik stond de eerste keer echt zo van: “en ja? Hoe moet ik hem verschonen? Help?”
Ik heb nu 2x een ks gehad omdat de beebs er niet uit wilden (3e keer wordt ook een ks) en na 2 weken rende ik al rond en veel te vroeg zat ik uiteraard er al weer op. Maar dat heb ik de Gynaecoloog maar niet verteld. Wederom was ik de 1e keer voorzichter dan de 2e keer en tja, nr 3 komt er nog aan.

Ik rij ook alleen op paardjes die ik kan vertrouwen dat ze de benen fatsoenlijk weg zetten en braaf onder het zadel zijn. En geen stormachtige buitenritten, maar het blijft allemaal wat relaxter. Ik draag tijdens het rijden wel een speciale rug/buik band om mijn buik wat te ondersteunen, maar dat is bij een intensieve wandeling/markt ect niet anders. Ik had laatst meer last van een half dagje naar een evenement dan van een uurtje rondhobbelen...

Het is wel wat meer regelen als je kids hebt, wat dat betreft ben ik blij dat we geen honden meer hebben (die overigens niet primair weggegaan zijn vanwege de kids) Maar de paardjes zullen hier niet zo snel verdwijnen :Y)

Ik zit zelfs (onder gemor van manlief want die wil nog een jaartje wachten) te kijken naar een leuke pony voor nr 1 ( nu 3 jaar oud) Ze kan qua braafheid rustig op de onze, maar wil dat ze wel iets krijgt wat bij haar formaat past.

**Geplaatst**: 29-09-14 15:29

Geplaatst: 29-09-14 15:29

Ik wilde geen kids, verstandelijk toch ervoor gekozen, achteraf gezien echt moeite gehad met de babytijd van de eerste ( ik vond het écht niet leuk), maar het werd steeds leuker en ineens betrapte ik mezelf erop dat ik 'mama' was en toen was het mijn tijd voor de tweede. Babttijd blijft niet favoriet, maar met het uitzicht op dat het leuk ging worden veel beter te handelen. En eigenlijk, het worden best snel mensjes, waar je iets mee kunt

Maar kinderen zijn niet zaligmakend, het leven kent geen vlakke lijn meer maar piekt en daalt (soms met de minuut), je hebt pas rust als (áls) ze slapen en je kunt het vreselijk oneens zijn opvoeding met je partner. Maar de knuffels, de trots en het plezier met elkaar heft gek genoeg de ergernis, strijd en frustratie goed op

Ik ben met de eerste blijven rijden tot ik niet meer paste in het zadel, maand of 7. Bij de tweede had ik meer last en ben ik eerder gestopt. Na een week of twee eerste buitenritje weer gemaakt.

Zwanger zijn vind ik niet tof maar overkombaar, bevallen is geen pret en jolijt maar als je eenmaal zwanger bent groei je naar het idee toe, zullen wel hormonen voor verzonnen zijn 8-)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-09-14 17:41

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst door de TopicStarter : 29-09-14 17:41

Haha, dat heb je goed neergeschreven, JoyRider. :-)

**Geplaatst**: 29-09-14 18:10

Re: Zwangerschap en westernrijden

Geplaatst: 29-09-14 18:10

Het lijkt me heel moeilijk om uitsluitend om rationele redenen voor een zwangerschap te kiezen. Hoewel ik nooit een kinderliefhebber was (ik vind nog steeds de kinderen van anderen niet zo geweldig), was het voor mij op enig moment bijna geen keuze meer, zo graag wilde ik het. Waren dat hormonen? Ik weet het niet.
Bij de eerste heb ik tot ongeveer twaalf weken zwangerschap gereden. Had ook geen eigen paard, dus dat zal wel anders zijn. Toen mijn dochter er eenmaal was, was ik zo blij met haar, dat ik me niet meer kon voorstellen dat ik tijdens de zwangerschap een risico had gelopen door op een paard te gaan zitten.

Hoewel mijn persoonlijke omstandigheden niet altijd ideaal waren (geen huisje boompje beestje, wel financieel onafhankelijk), ben ik altijd zielsgelukkig geweest met mijn kinderen, en nu ze 17 en 21 zijn nog steeds. Ik kan me niet voorstellen dat een moeder 'spijt' heeft van haar kinderen.

Tja, en die zwangerschap en bevalling vond ik ook redelijk afschuwelijk, maar achteraf dubbel en dwars waard. Volgens mij kan je tegenwoordig een ruggenprik bij de bevalling krijgen, dan wordt het al wat minder barbaars. Ik heb ook geen borstvoeding gegeven, had echt die behoefte niet. En ook ik kreeg mijn figuur weer terug. Je kan echt jezelf blijven met kinderen, je hoeft niet te veranderen in iemand die alleen nog maar met haar kinderen bezig is en verder geen interesses of leven heeft.