Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-07-11 12:49

Geplaatst: 27-07-11 12:49

hopelijk heeft ze geen kinderen $:\$

**Geplaatst**: 27-07-11 12:49

Geplaatst: 27-07-11 12:49

spatter schreef:
mmm, hij heeft gedeeltelijk gelijk en de problemen van deze vrouw pikt hij er prima uit

ik ben het niet met hem eens dat paarden geen liefde tonen en dat ook niet in een kudde hebben
dat hebben ze wel degelijk
paarden in een kudde hebben vaak ook hun vriendjes waar ze veel mee samen zijn en spelen
slimme paarden maken ook dankbaar gebruik van zulke vriendschappen door zo hoger in rangorde te komen door de bescherming van een hoger in rang paard
kun je ook nalezen in de boeken van Henry Blake

Dat ben ik wel met je eens dat paarden vriendschappen sluiten. Ik zag het des te meer toen ik vorige maand mijn oude merrie moest laten inslapen. Mevrouw was zachtjes gezegd queen of the herd, maar toen zij eenmaal weg was, kreeg haar maatje het zwaar te verduren. Mijn merrie had haar altijd in bescherming genomen en nu moest ze voor zichzelf opkomen en dat lukte niet.

Maar ik denk dat hij het in dit geval zo zwart/wit mogelijk moest verwoorden, omdat Sue er anders weer een uitweg in zou zien. Die mevrouw, hoe lief ook, heeft een bord voor haar hoofdje en daar moest even ondubbelzinnig iemand doorheen. Daarnaast denk ik niet dat paarden werkelijk "houden van". Ze sluiten vriendschappen en missen die een tijdje als ze weg gaan, maar daarna gaat het leven weer door en sluiten ze weer nieuwe vriendschappen.

**Geplaatst**: 27-07-11 12:52

Geplaatst: 27-07-11 12:52

Ik kan met een hoop meegaan in wat Trocha schrijft, maar ik mis wel enkele dingen in het beginverhaal van de dame in kwestie:
-was het paard tijdens de verkoop ook braaf met het optillen van de voeten
-was het bij de vorige eigenaar ook nodig om te sederen bij de smid
-is er een bloedje getrokken tijdens de keuring

Een goed paard wat netjes aangereden is veranderd niet in 3 weken tijd in een moordlustig monster en enkele opmerkingen van de huidige eigenares doen mij vermoeden dat er misschien meer aan de hand is als alleen een eigenaar die onzeker is en precies de verkeerde dingen doet (die ze zeker wel gedaan heeft).
Als ik lees dat het paard teruggetrokken leek c.q. in zichzelf gekeerd en eerder lusteloos als attend en na 3 weken zich ontpopt tot alles wat je NIET in een paard wilt zien ga ik ook aan andere dingen denken.

Trocha ziet alleen de kant van het verhaal die hij wíl zien en reageert daar naar en zolang je niet het hele verhaal kent vind ik dat te kortzichtig.

**Geplaatst**: 27-07-11 13:06

Geplaatst: 27-07-11 13:06

DubbelDun schreef:
Ik kan met een hoop meegaan in wat Trocha schrijft, maar ik mis wel enkele dingen in het beginverhaal van de dame in kwestie:
-was het paard tijdens de verkoop ook braaf met het optillen van de voeten
-was het bij de vorige eigenaar ook nodig om te sederen bij de smid
-is er een bloedje getrokken tijdens de keuring

Een goed paard wat netjes aangereden is veranderd niet in 3 weken tijd in een moordlustig monster en enkele opmerkingen van de huidige eigenares doen mij vermoeden dat er misschien meer aan de hand is als alleen een eigenaar die onzeker is en precies de verkeerde dingen doet (die ze zeker wel gedaan heeft).
Als ik lees dat het paard teruggetrokken leek c.q. in zichzelf gekeerd en eerder lusteloos als attend en na 3 weken zich ontpopt tot alles wat je NIET in een paard wilt zien ga ik ook aan andere dingen denken.

Trocha ziet alleen de kant van het verhaal die hij wíl zien en reageert daar naar en zolang je niet het hele verhaal kent vind ik dat te kortzichtig.

Maar dit is niet in drie weken he, maar over een jaar. Dan krijg je het echt wel voor elkaar om een lief paard te transformeren tot een gevaarlijk monster, zeker als het dier zelf wat dominanter is.

Wellicht is er meer aan de hand. Maar ook dan zou de eigenaar er goed aan doen haar houding tot dit paard te veranderen. Het kán wat anders zijn, maar er is grote kans dat het paard met consequent optreden weer braaf wordt. En aangezien dit soort mensen elk excuus aangrijpen om hun gedrag goed te praten, moet je ze geen excuusreden geven.

**Geplaatst**: 27-07-11 13:10

Geplaatst: 27-07-11 13:10

Ik ben het er wel mee eens. Het is wat iedereen ook zegt. Een paard weegt x honderd kilo en dat kun je niet over je heen laten lopen. Ik kom teveel mensen tegen die alles zielig vinden en met aaien en begrip willen oplossen. het werkt heel vaak niet.

Wel vind ik dat je moet oppassen met doorschieten naar 1 kant. de paarden hebben geen keus en wij willen erop rijden. Een stuk begrip voor hun gedrag mag wel. Mensen die doorslaan in hard zijn werkt ook niet. Zo kom ik ook paarden tegen die achterin hun stal staan en bang voor wat er komt. Ook hier heeft men als voorbeeld een harder iemand gezien en wordt het verkeerd toegepast. beetje stoer doen is het dan vaak en dat is ook niet oke.

Daar tegenover zie ik genoeg mensen die niet eens hun paard fatsoenlijk over een erf kunnen laten lopen en met allerlei fratsen dit proberen, slaan, schreeuwen, schoppen, hengstenketting, hoofdstel etc. Die mensen zijn geen goede leiders geweest en zullen het misschien nooit worden als ze niet begrijpen hoe hard je moet zijn en hoe zacht je mag zijn.

Ik word zelf allang niet meer boos of gefrustreerd en corrigeer een paarden ga weer verder waar ik heen wil. Ik gebruik geen hengstenketting als ik een paard van een ander moet buitenzetten. Maar laat me ook niet voorbij lopen of de arm uit de kom trekken. toch is het bij 9 van de 10 paarden zo dat ze dat doen.

Ik zeg ook altijd, je kan wel 10 jaar een paard bezitten en dan ook 10 jaar lang er niet naast kunnen lopen, elke dag een ketting eraan hangen, schreeuwen, slaan en schoppen, maar het werkt dus gewoon niet. Als mijn pony me voorbij zou gaan of iets doet corrigeer ik dat en wil ik meteen effect hebben daarvan en niet dat elke dag moeten doen, want dat heeft dus geen nut. Ik zoek daarna het probleem wel bij mezelf, ben weer een tijdje te makkelijk geweest of hij is te vaak door anderen buiten gezet die het even anders hebben aangepakt en dan kijkt hij even of dat bij mij kan. Ik moet dan meteen duidelijk zijn.

Heel veel mesen geven ook het paard van alles de schuld en daar heb ik echt een hekel aan. Hij doet diot of hij doet dat. En tegen mij zeggen; ja, maar jij hebt van die brave pony's............Nou, ik zie hoe snel ze doorhebben wat bij een ander kan. Ik vind het allen heel vervelend dat mensen dat met rukken aan de kop gaan oplossen of schreeuwen etc.

Alles wat ik ernaast doe verschilt niet zo erg van erop. Met rijden ben ik net zo. Ik word niet boos, corrigeer wat nodig is en liever 1x duidelijk met effect dan 100x zeuren en niks bereiken.

Omdat je duidelijk bent, ben je eigenlijk 100x liever voor je paard dan mensen die ene paard hun gang laten gaan en pas bij uitersten gaan aanpakken. Paard weet niet wat ie fout heeft gedaan, mocht de hele tijd, toch? Paard kent zijn plek niet altijd en leeft dus in onzekerheid, waar het in de natuur duidelijk is.

Wat spatter zegt vind ik wel; Die van ons zijn samen en wel gek met elkaar. Ook is die van mij gek op andere paarden en toont hij wel genegenheid. dat is denk ik ook wel een stuk zelfvertrouwen dat hij goed met andere paarden kan.
Zo hinnikt hij van ver als hij zijn vriend ziet. maar ook daarin mogen paarden niet teveel het zelf uitzoeken in een groep en hoor ik te vaak; Hij kan niet met andere paarden. daar geloof ik niet in!

Onze honden en pony's hebben we wel voor ons plezier gekocht en wij houden van het contact. Waar het dus kan, willen we ons gevoel wel uitten. Zo worden de honden wel geknuffeld en mogen ze wel bij ons liggen, omdat wij dat prettig vinden. De opvoeding is wel duidelijk geweest en er zijn grenzen. Braaf meelopen, zindelijk zijn, geen ruzie bij het eten, wij mogen overal aankomen, voer, speeltjes en ze mogen niet bedelen etc etc............
Pony's net zo, ik heb dat contact nodig en vind het fijn, maar ik baken mijn grenzen af. Ik voel me alleen niet schuldig als ik een keer niet kan knuffelen, poetsen etc. Paard gaat op stal en mist mij niet. dat hij hinnikt als ik eraan kom is dagelijks ritme en omdat er leuke dingen volgen zoals uit de stal, eten etc.

**Geplaatst**: 27-07-11 13:26

Geplaatst: 27-07-11 13:26

Paintless schreef:
OMG.. dit is wat ik zo vaak probeer duidelijk te maken aan mensen, maar idd, naar mij luisteren ze ook niet. ik ben het in dit geval helemaal eens met deze man. ik ken hem verder niet, weet niet hoe hij werkt, maar zoals hij schrijft is het helemaal mijn man.
ik wil geen 'vriendjes' worden met mijn paard. ik ben de 'baas' van mijn paard. mijn paard doet wat IK wil, ik doe niet wat MIJN PAARD wil.
wat fijn om te lezen dat er meer zijn die denken zoals ik. heerlijk.

is een kwalijke, menselijke eigenschap om menselijke emoties aan een dier te plakken. dat kan niet, want een dier IS geen mens. heeft andere emoties en denken vanuit een ander standpunt.

dank je wel Gre dat je dit met ons gedeeld hebt.

dat heb je dan gelukkig snel geleerd PL

( en dat bedoel ik positief)
dit topic staat me nog zo vers in mijn geheugen en past zo slecht bij dit idee Paintless @ [WN-AM] in training of niet?

verder tja welke naam je er ook aan hangt leiding geven is belangrijk, hoeft absoluut niet op een harde manier als het maar duidelijk is
en leiding geven is voor mij iets anders als jezelf als baas eisen

helaas ontdek ik zelf regelmatig dat ik hier nog wel in te leren hebbben, met paard, hond of werk allemaal btw

**Geplaatst**: 27-07-11 13:35

Geplaatst: 27-07-11 13:35

Ook ik maak me echt wel eens schuldig aan t vermenselijken van gedrag
Zowel bij mn hond als bij mn paard!
En idd welke naam je er aan plakt is niet van belang, we moeten ons alleen wel ten alle tijden blijven realiseren dat dieren ( in t algemeen ) onze taal niet spreken
En dan op de juiste correct wijze communiceren met dieren echt niet altijd makkelijk is
Wij zijn de mens , wij maken de fout
Een dier zal vanuit nature altijd alles vanuit instinct doen!
Conseqent zijn is gewoon verdomt lastig !

**Geplaatst**: 27-07-11 14:02

Geplaatst: 27-07-11 14:02

dat is altijd de ham vraag: hoe hard moet je dan zijn tegen je paard???

ik heb geleerd: zo hard als dat nodig is!

wel gelet op het paard, het ene paard is qua dominantie niet gelijk aan het andere.
de een zal onder de indruk zijn van "blazen" en de ander van een "schop" onder zijn kont.

dat antwoord leer je alleen maar kennen door je paard te kennen en duidelijke grenzen te stellen, dan merk je vanzelf wanneer je te zacht bent geweest en dus de volgende keer wat harder moet zijn, of wanneer je te hard bent geweest en de volgende keer dus zachter moet zijn.
je mag ook wel eens een keer TE hard zijn denk ik, de lijn tussen respect en angst is af en toe heel dun, en af en toe je paard eens laten schrikken van je kan in sommige gevallen echt geen kwaad, zolang het maar geen gewoonte wordt!

**Geplaatst**: 27-07-11 14:20

Geplaatst: 27-07-11 14:20

maar wat is dan een definitie van hard
Wat de een hard vind vind de ander niet hard
Vind dit altijd zo lastig

En idd je kijkt naar t paard, maar er zijn toch genoeg mensen die niet eens naar hun zelf kunnen kijken laat staan naar je paard

**Geplaatst**: 27-07-11 14:28

Geplaatst: 27-07-11 14:28

Ik onderschrijf de tekst volledig.
Wij hebben vroeger dezelfde fouten gemaakt uit onwetendheid maar enkele jaren geleden hebben wij, van onze huidige trainers, ook geleerd om ons als leider tov ons paard te plaatsen.
Ik tracht dan ook af en toe, hier op bokt, mensen met problemen te overtuigen om hun paarden op te voeden volgens deze principes, maar met weinig succes.

Deze tekst zou verplichte lektuur moeten zijn voor elke beginnende ruiter zodat hij of zij aan het denken wordt gezet.

**Geplaatst**: 27-07-11 15:04

Geplaatst: 27-07-11 15:04

als je een leiders type bent hoef je zelden hard te zijn
je uitstraling is al van nature zo dat een dier respect voor je heeft

kijk ook maar in een kudde, een leider hoeft zijn oor maar te verdraaien en de rest wijkt

enige probleem is als je 2 leiders bij elkaar zet
en jou paard zou wel eens gewend kunnen zijn om leider te zijn
dan heb je effe werk

**Geplaatst**: 27-07-11 15:46

Geplaatst: 27-07-11 15:46

haha, hij is zo lekker eerlijk! ik heb me kapot gelachen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-07-11 18:26

Geplaatst door de TopicStarter : 27-07-11 18:26

De meeste problemen ontstaan vaak in ongeveer 2 a 3 weken na de aanschaf.
Als dat niet goed wordt aangepakt gaat het van kwaad tot erger.

Voor een paard is het erg zwart/wit. Als ik dit doe is het voor mij prettig, als ik wat anders doe wordt het onprettig of niet fijn.

Duidelijkheid en korte commando's of correcties werken imo het best.

Straffen hoeft geen punt te zijn als er echt iets te straffen is. Een keer een mep verkopen is niks mis mee, als je daarmee kunt voorkomen dat jij de volgende keer een doodschop krijgt.

Als je ziet hoe hard paarden onder elkaar zijn en trappen en bijten is dat vele malen erger.

Maar nog belangrijker is belonen als het wel goed gaat.

Helaas maakt de mens het moeilijker dan het eigenlijk is. Dat komt door al die boekenwijsheid etc wat er tegenwoordig allemaal is.

Met gezond verstand kom je ook een heel eind.

In woorden klinkt het natuurlijk zo als ik het opschrijf allemaal simpeler dan het in de praktijk is, daar ben ik mij van bewust.

**Geplaatst**: 27-07-11 23:31

Geplaatst: 27-07-11 23:31

hobbelheks schreef:
Paintless schreef:
OMG.. dit is wat ik zo vaak probeer duidelijk te maken aan mensen, maar idd, naar mij luisteren ze ook niet. ik ben het in dit geval helemaal eens met deze man. ik ken hem verder niet, weet niet hoe hij werkt, maar zoals hij schrijft is het helemaal mijn man.
ik wil geen 'vriendjes' worden met mijn paard. ik ben de 'baas' van mijn paard. mijn paard doet wat IK wil, ik doe niet wat MIJN PAARD wil.
wat fijn om te lezen dat er meer zijn die denken zoals ik. heerlijk.

is een kwalijke, menselijke eigenschap om menselijke emoties aan een dier te plakken. dat kan niet, want een dier IS geen mens. heeft andere emoties en denken vanuit een ander standpunt.

dank je wel Gre dat je dit met ons gedeeld hebt.

dat heb je dan gelukkig snel geleerd PL ( en dat bedoel ik positief)
dit topic staat me nog zo vers in mijn geheugen en past zo slecht bij dit idee Paintless @ [WN-AM] in training of niet?

verder tja welke naam je er ook aan hangt leiding geven is belangrijk, hoeft absoluut niet op een harde manier als het maar duidelijk is
en leiding geven is voor mij iets anders als jezelf als baas eisen
helaas ontdek ik zelf regelmatig dat ik hier nog wel in te leren hebbben, met paard, hond of werk allemaal btw

dat heb ik toen van Silvia geleerd en daar ben ik idd heel erg blij mee. zij heeft mij toen heel goed geholpen met breeze.

**Geplaatst**: 28-07-11 02:20

Geplaatst: 28-07-11 02:20

Duidelijk stuk en op sommige punten ook confronterend (en leerzaam!)voor mij

Vind het 1e antwoord eronder van Judy Woodworth ook wel raak. Overal is een balans voor en ieder paard en mens heeft zijn eigen blauwdruk.

**Geplaatst**: 28-07-11 09:19

Geplaatst: 28-07-11 09:19

birdybirdy schreef:
Duidelijk stuk en op sommige punten ook confronterend (en leerzaam!)voor mij

Vind het 1e antwoord eronder van Judy Woodworth ook wel raak. Overal is een balans voor en ieder paard en mens heeft zijn eigen blauwdruk.

Sluit ik me bij aan , tis heel confronterend ... ik maak me soms ook schuldig aan vermenselijking van gedrag van Yentle .... dus dit stukje is voor mij ook erg leerzaam !

Ik vindt de zin over de blauwdruk erg mooi Birdy ... die ga ik onthouden !

**Geplaatst**: 28-07-11 10:22

Re: De wijsheden van Larry Trocha

Geplaatst: 28-07-11 10:22

Ben het helemaal met die man eens.
En wat betreft de grenzen van hard zijn, die zijn er niet vind ik. Als een paard met zijn benen uithaalt, komt z'n been met volledig gewicht aan. Honderden kilo's dus, want hij houdt zich echt niet in omdat wij kleiner en fragieler zijn. Die mep die wij dan kunnen geven, zal hij als een tikje zien. Natuurlijk is er wel verschil in hoe je mept. Je moet niet gemeen gaan slaan, bijvoorbeeld volledig op zijn hoofd, dat vind ik weer onnodig.
Maar het beste is natuurlijk om dit zoveel mogelijk te voorkomen door consequent te blijven en je respect te houden. Slaan of schoppen is nooit goed, maar nood breekt wetten. Zeker als het om je eigen leven gaat.

**Geplaatst**: 28-07-11 11:22

Geplaatst: 28-07-11 11:22

hebben hier nu zoveel mensen paarden die slaan naar mensen?

ik ken dat helemaal niet
ze dreigen wel eens als ik iets wil als bijvoorbeeld een koker wassen
dat moeten ze dan nog leren maar echt uitslaan naar mij

volgens mij heb je dan al heel wat aanwijzinkjes van je paard gemist en ben je zelf ook niet echt duidelijk bezig voor je paard

**Geplaatst**: 28-07-11 11:28

Re: De wijsheden van Larry Trocha

Geplaatst: 28-07-11 11:28

Ik niet hoor. Mijn paard haalt het in niet in z'n bolle harses om een been naar mij op te tillen. En mocht hij even een foutje in de regie hebben, dan is één blik voldoende om hem weer op z'n plek te zetten.

**Geplaatst**: 28-07-11 13:44

Re: De wijsheden van Larry Trocha

Geplaatst: 28-07-11 13:44

de mensen die paarden hebben die naar ze uithalen hebben het leiderschap en respect van hun paard dus duidelijk nog niet.....

DD ik denk wel dat het zo snel kan veranderen, die 3 weken dus, het kan nl ook héél snel de andere kant op veranderen. Paarden weten heel goed wie het touwtje vast heeft. Als een vervelend paard een goede leider aan het touwtje krijgt is dat vervelende gedrag ook vaak zo verdwenen.

Neem als voorbeeld een paard wat niet de trailer op wil, de eigenaar is uren bezig en het wordt steeds erger en ervaren trailerlader is vaak in 2 uur klaar en paard loopt als mak schaap zelf de trailer op. Kent het paard in kwestie niet en het lukt toch, kwestie van leiderschap en respect en consequente omgang met duidelijkheid naar het paard. Niks zwepen en longeerlijnen maar simpel horsemanship.
Maar leg dat die mensen maar eens uit....

Ik geloof ook zeker in vriendschap tussen mens en paard, als ik zie hoe mijn merrie reageert naar mij en naar mijn bijrijdster dan is dat toch echt anders, ondanks dat dat ook echt een paardenmens is en geen penny. Ik klets wel mn paard dr oren van dr hoofd maar ik zie haar wel als paard, behandel haar ook zo en ze respecteert mij 100% en ik haar ook. We zijn echt een 2-eenheid maar ik heb haar dan ook al ruim 15 jaar.

**Geplaatst**: 28-07-11 14:08

Re: De wijsheden van Larry Trocha

Geplaatst: 28-07-11 14:08

@spatter, je zal je verbazen hoeveel mensen niet eens normaal met hun paard over een erf kunnen lopen. Ik weet echt paarden die daardoor niet buiten gezet worden. En dan was de enige oplossing een hengstenketting, met zweep erheen, veel rukken, slaan en schreeuwen.........dat hielp niet, dus einde missie.
Ook zijn er paarden die echt mensen aanvliegen. Het erge is nog dat men een reden zoekt waarom het paard dit doet. Je mag er niks van zeggen, moet op hun zachte manier worden opgelost en als er voor die tijd ongelukken gebeuren?????

Ik denk wel dat zowel paarden als honden wat vermenselijken als ze lang met ons samenleven en ons gedrag een voorbeeld is. Neemt niet weg, dat ze nog steeds anders denken en voelen, maar ik bedoel meer dat ze in onze manieren meegaan. Ze leren dat het leuk is om iets te doen wat wij willen. Rijden komt in de natuur niet voor en doen ze ook.

Er zijn veel paarden en honden die beloning het einde vinden. natuurlijk als dat eten is, maar ook als het abnormaal leuk doen is. Ik denk niet dat dit zo in de natuur gebeurt. Dan wordt het eerder spel of genegenheid lijkt me.

**Geplaatst**: 28-07-11 16:30

Geplaatst: 28-07-11 16:30

cissy schreef:
Ik geloof ook zeker in vriendschap tussen mens en paard, als ik zie hoe mijn merrie reageert naar mij en naar mijn bijrijdster dan is dat toch echt anders, ondanks dat dat ook echt een paardenmens is en geen penny. Ik klets wel mn paard dr oren van dr hoofd maar ik zie haar wel als paard, behandel haar ook zo en ze respecteert mij 100% en ik haar ook. We zijn echt een 2-eenheid maar ik heb haar dan ook al ruim 15 jaar.

$_/-\o_$

**Geplaatst**: 28-07-11 16:52

Geplaatst: 28-07-11 16:52

cissy schreef:
de mensen die paarden hebben die naar ze uithalen hebben het leiderschap en respect van hun paard dus duidelijk nog niet.....

Ik geloof ook zeker in vriendschap tussen mens en paard, als ik zie hoe mijn merrie reageert naar mij en naar mijn bijrijdster dan is dat toch echt anders, ondanks dat dat ook echt een paardenmens is en geen penny. Ik klets wel mn paard dr oren van dr hoofd maar ik zie haar wel als paard, behandel haar ook zo en ze respecteert mij 100% en ik haar ook. We zijn echt een 2-eenheid maar ik heb haar dan ook al ruim 15 jaar.

Ik zal dan onbedoeld ook wel iets 'goed' doen... want beide paarden halen het nooit in hun hoofd om lomp tegen me te doen.
Ook wanneer zij ruzie met elkaar willen maken, en de merrie de ruin een mep wil geven... doet ze dat niet als ik id buurt ben... Op een of andere manier is het hen zeer duidelijk dat ik de directeur ben... ook al zijn er id opvoeding genoeg 'grijze' vlakken en zijn mijn regels niet altijd 'zwart/wit'.

Ik kreeg ook kippevel van het verhaal van deze mevrouw... ik denk dat we allemaal wel iemand kennen die zo is.
In het verhaal van de man herken ik wel e.e.a.... ik begrijp ook zijn frustratie deels, maar vind hem ook wel een hoog testosteron gehalte hebben.... en dat trek ik dan weer niet zo goed.

Vriendschappen tussen mens en paard bestaan wel degelijk, ook tussen mens en hond, etc...
Deels uit afhankelijkheid.... maar er is wel degelijk meer.
Ik heb dat zelf zo ervaren, en vind dat geweldig. Ik zie echter nog meer paarden die het liefste hard wegrennen zodra ze hun eigenaar zien... dat lijkt me erg pijnlijk.
Dat sommige mensen prefereren te denken dat een paard je alleen ziet als voer- en kriebelmachine is natuurlijk prima, ik zie dat anders.... maar dat hoeft leiderschap niet in de weg te staan....

**Geplaatst**: 28-07-11 17:00

Geplaatst: 28-07-11 17:00

mylittlejoy schreef:
Wellicht is er meer aan de hand. Maar ook dan zou de eigenaar er goed aan doen haar houding tot dit paard te veranderen.

Dit onderschrijf ik....
Wanneer een paard iets doet wat niet acceptabel is, kan bijvoorbeeld pijn daar een oorzaak voor zijn.
Ineens een draak zijn tijdens het bekappen bijvoorbeeld.
Ik stop er dan niet mee, maar zoek een tussenoplossing: dus, WEL bekappen, MAAR het been iets minder hoog optillen.
Later blijkt er dan idd een pijnlijke plek te zitten (zoals bij mijn merrie die door een ruin besprongen was).
Ze reageerde dus op de pijn door dat been hoog te liften. Ze mag dat laten merken, maar niet uithalen of steigeren.... en we gaan WEL door, maar ontzien haar zoveel mogelijk en ik laat iemand voor haar rug komen.

Ik geloof dus wel in een compromis... aangezien ik denk dat een paard niet voor niets zo reageert.
Maar ik maak dingen wel even 'af'. In de natuur moeten ze ook mee met de groep, ook al hebben ze net een jaap van 20cm in hun bil.... er is geen keuze. En die drie stappen, of dat hoefje doen... dat lukt wel, dan vallen ze niet acuut dood neer. Als je daarna maar oog hebt voor de achterliggende reden.

In het geval van deze vrouw kan dat doodeenvoudig zijn dat deze ruin zich niet veilig voelt bij iemand met een 'voor hem' weke kern... dan neemt hij liever zelf de controle over, niet ideaal, maar voor hem een veiliger idee dan zijn lot in handen leggen van iemand die niet weet wat ze wil.... Paard heeft groot gelijk dus.
Maar op het moment dat het paard zelf maar beslissingen maakt omdat jij dat niet kunt, zijn dat meestal de verkeerde beslissingen.... voor zijn 'mens'...

**Geplaatst**: 31-07-11 16:48

Geplaatst: 31-07-11 16:48

stefanietjuh schreef:
Ben het helemaal met die man eens.
En wat betreft de grenzen van hard zijn, die zijn er niet vind ik. Als een paard met zijn benen uithaalt, komt z'n been met volledig gewicht aan. Honderden kilo's dus, want hij houdt zich echt niet in omdat wij kleiner en fragieler zijn. Die mep die wij dan kunnen geven, zal hij als een tikje zien. Natuurlijk is er wel verschil in hoe je mept. Je moet niet gemeen gaan slaan, bijvoorbeeld volledig op zijn hoofd, dat vind ik weer onnodig.
Maar het beste is natuurlijk om dit zoveel mogelijk te voorkomen door consequent te blijven en je respect te houden. Slaan of schoppen is nooit goed, maar nood breekt wetten. Zeker als het om je eigen leven gaat.

$_/-\o_$