Cassidy schreef:De neiging om te bokken is er in gefokt, en dat komt bij sommigen bovendrijven, ongeacht hoe goed ze zijn getraind, en hoe vaak ze al die ruiter in het zadel hebben gehad. Het kan voelen alsof je iedere keer weer het paard voor het eerst een zadel oplegt, en niet veel mensen hebben daar zin in. Het zijn verder uitermate geschikte rijpaarden, als je daar mee om kunt gaan.
Ze worden in training ook heel nadrukkelijk beloond voor extreem bokgedrag, een deel is dus ook aangeleerd. In wedstrijd zit de beloning enkel in het ruitergewicht er af gooien, de strap die zo snel mogelijk los getrokken wordt en even in vrijheid rondrennen.
Het zijn meestal hele korte vierkante paardjes, met een hele soepele rug. Ze zijn heel leuk als damespaard, want ze zijn niet al te groot en staan bekend om hun intelligentie en vriendelijk karakter, je zou ze zelfs als 'cool' in het hoofd kunnen omschrijven. Ze zijn ook niet snel onder de indruk van het hele rodeogebeuren, dat toch iets luidruchtiger en woeliger is als een gemiddelde dressuurwedstrijd
Maar zoals hierboven al gezegd zijn ze niet allemaal even berijdbaar. Komt ook voor een stuk doordat ze als veulen bijvoorbeeld zien hoe hun moeder of kuddegenoten voor dat bokken beloond worden en ze dat gewoon kopiëren. En eentje die rodeo gelopen heeft weer omscholen lijkt me niet te doen. Mogelijk dat Parelli dat wel eens geprobeerd heeft, maar dan moet je dus dat aangeleerd gedrag weer gaan afleren, pfoe.. veel werk 
In de fok gaat dat zoals in iedere sport met paarden, prestaties = meer waard, en bewezen nageslacht (ook in de prestaties dus) = superveel waard. Er is geen verschil met bv. dressuurpaarden in de zin dat een deel fysieke mogelijkheid is, een deel 'will to compete' en een deel training.
Laatst bijgewerkt door Ruga op 30-06-11 10:03, in het totaal 2 keer bewerkt