
En hoefslag volgen is iets anders als: plak tegen de bakrand
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Romkabouter schreef:Vaak is het maar goed dat de westerntutjes op een rustige quarter rijden, anders zou het er levensgevaarlijk zijn
En ze durven niet omdat ze ze niet aankunnen.
sevke schreef:Ik heb een paard staan op een gemengde stal (80/20 - Western/Engels)
Wat mij opvalt is dat heel veel, verhoudingsgewijs veel meer, Engelse ruiters problemen hebben met hun paarden. (wil niet wisselen. Hangt op het bit. Loopt niet nageeflijk. Rent ervandoor. Bokt. Breekt uit. Bijt. Steigert...etc etc)
En wie moet het dan oplossen ? Onze westerntrainer.Dit terwijl er ook gewoon een Engelse trainer is, hoor.
Die Engels gereden paarden zijn over het algemeen ook veel heter en schrikken makkelijker, maar dat kan aan het ras liggen.
Hoe herken je een Engelse ruiter ? Het is iemand die constant op de hoefslag rijdt

sflj schreef:Romkabouter schreef:Vaak is het maar goed dat de westerntutjes op een rustige quarter rijden, anders zou het er levensgevaarlijk zijn
Ik ken ook westerntutjes op een Quarter (o.i.d.) omdat ze niet op een 'Engels' paard durven!En ze durven niet omdat ze ze niet aankunnen.
Dus al met al rijden ze western omdat ze eigenlijk niet zo goed kunnen rijden!![]()
Wat een vooroordelen allemaal weer, zeg. Mensen; kijk eens langer dan je neus!
dropje2 schreef:Persoonlijk vindt ik dat je niet alleen Western rijdt, je voedt je paard ook op deze manier op, althans, ik wel![]()
Voorbeeld: ( laten we even alle "engelse paarden" over een kam scheren![]()
Engels gereden paard ziet iets engs, ruiter trekt paard weg van het "enge" en het paard blijft vervolgens een hele tijd de enge hoek mijden want die tweebener op zn rug vindt het vast ook eng ( in de gedachtegang van het paard dan he..)
Western gereden paard: ziet iets engs, tweebener drijft het paard rustig maar resuluut naar het engs toe, paard kijkt, ruikt, likt, voelt en denkt: Och, dat valt wel mee allemaal en vervolgt daarna gewoon zn gang.
Engels paard staat vastgebonden aan zn stal bij poetsen, opzadelen en noem maar op.
Tweebener: Hou op. sta stil, doe niet, schei uit, k * t bok en zo meer van dat fraais...![]()
Western gereden paard staat gewoon los aan 't touwtje, krijgt de kans om rustig om zich heen te kijken maar loopt niet heen en weer te douwen, dát heeft hij/zij geleerd!
Buiten: Tweebener van engels paard ziet trekker aan komen, verstijft van schrik.. "O nee, nou gaat het schrikken! Pakt teugels nog eens (nog) steviger beet, gaat al een beetje staan en knijpt zn dijbenen stevig aan... paard denkt: My Goodness, het is vast héél gevaarlijk wat daar aankomt! en vertrekt maar vast...Tweebener van Western gereden paard ziet de trekker wel komen maar geageerd niet, denkt hooguit, hee, een trekker, moet ik even aan de kant of gaat het zo?
Paard voelt de rust van de tweebener , kijkt eens even en loopt gewoon door...
Natuurlijk, er zijn ook wel Engels gereden paarden mét hun tweebeners die deze afwijking niet hebben, maar let maar eens op...de meesten reageren zo!
Het enige wat ik hiermee zeggen wil is dat Westernrijden ook inhoudt je paard op een andere manier te benaderen, niet alleen het rijden verschilt.
) wordt omgegaan ('oh nee, dat is zielig!' om maar een voorbeeld te noemen). Ik denk dat dat ook te maken heeft met de oorsprong van de manier van rijden/omgang met een paard. In Amerika zijn quarters echte werkpaarden van oorsprong (ranchwork bedoel ik in deze), dan kun je het echt niet gebruiken dat een paard staat te miepen omdat je er een zadel opgooit oid.
) en zie dat die paarden zó hoog in het bloed staan dat ze alleen goed te rijden zijn door professionele ruiters. Die springen alle kanten op met een amateurruiter, maar ja, doe tonen natuurlijk wel super! Dus worden ze ook verkocht aan amateurs. Leed niet te overzien natuurlijk.. My_Little_P schreef:Da's in ieder geval mijn theorie waarom er verschil in omgang is met de Engelse en de Amerikaanse manier van rijden en opvoeden.

Romkabouter schreef:My_Little_P schreef:Da's in ieder geval mijn theorie waarom er verschil in omgang is met de Engelse en de Amerikaanse manier van rijden en opvoeden.
Klopt geen hol van
Paarden in europa waren ook geen luxe-product, maar werkpaard (kar/jacht/vervoersmiddel) of oorlogspaard. Pas de vorige eeuw is het paard meer als luxe (lees: hobby) geworden voor de mensen.
Het probleem van de omgang zit in de mensen zelf. Vele paardenhouders zijn geen paardenmensen, maar mensen met paarden.
My_Little_P schreef:Juliette86 schreef:Laten we proberen niet te verzanden in een discussie over slecht opgevoedde paarden en de mogelijke oorzaken daarvan.
Waarom niet? Hoort toch ook bij het westernrijden?
.
My_Little_P schreef:Waarom is het dan zo dat het gros van de KWPN-ers onopgevoed is en bij de quarters niet?