Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-10-05 01:56

De Haltertjes

Geplaatst door de TopicStarter : 30-10-05 01:56

Onder het motto "het is niet altijd feest" nu een 'stekend' stukje over de halterklasse.

De Haltertjes….

Goed, zijn we nu aanbeland bij het voetvolk, de bestijgers van de Catwalk van de Western-sport, de soms aandoenlijke maar altijd als een kerstboom opgetuigde …..je eh….wat zijn het eigenlijk…..geen ruiters …. ‘Begeleiders van het paard’. Mogen dus ongestraft van alle ruiterroutes afwijken. Iets waar bosridders stinkend jaloers op zijn maar we kunnen ons troosten, uitgerekend daar komen we deze categorie niet tegen.

En wat de Pleasure-meisjes en jongens chronisch tekort komen heerst hier in overdaad: de op het gezicht bestorven grijns die aan het begin nog voor een glimlach door kan gaan maar gaandeweg het te lopen, respectievelijk te rennen dan wel struikelend af te leggen parcours lijkt te bevriezen tot iets waarvan ik dan altijd weer hoop dat het er tegen de avond als vanzelf afvalt en er geen plastische chirurgie aan te pas hoeft te komen. Of zou deze categorie zich daar apart voor verzekerd hebben?

De vraag die dit bij mij oproept is in hoeverre deze tak van ….ehhh hobby nou diervriendelijker is dan de andere disciplines? Hoewel…voorafgaand aan het optreden gaat het lijdend voorwerp uitgebreid in bad, wordt ingezeept met de meest luxueuze als mede exotische shampoos’s, lotions, geur en kleurstoffen waarbij de groom een greep kan doen uit een assortiment beauty middelen waar een gemiddelde Body-shop zich niet voor hoeft te schamen. Haren worden hiér ingevlochten terwijl er dààr weer driftig gewerkt wordt aan een volle uitstaande bos en je waant je op het E.K. Hairstyling.

En het ‘slachtoffer’? Ondergaat alles met een lijdzaamheid passend bij een hollywoodstar en verdomd als het niet waar is, hier en daar kijken ze soms ook zo….tot op het arrogante af.

Maar ja, dan komen die halsters, met buitensporig veel zilver en blingbling versierde martelwerktuigen. Ok, bij een eerste aanblik denk je …ohhh…wat een mooi halster maar dan zie je die kettingen aan de ene kant de mond ingaan om er aan de andere kant uit te komen richting de corrigerende hand van de begeleider…of over de neus, al even pijnlijk lijkt me…maar ja, alles mag als het gaat om de veiligheid en beheersbaarheid blijkbaar. Want 20 hengsten in een bak levert nu eenmaal een veiligheidsrisico op…..zoiets als aanhangers van Ajax en Feijenoord in 1 sportzaal zetten…. Maar dat moet je dus ook niet willen juist omdat in zo’n atmosfeer de kettingen ook niet van de lucht zijn. Maar die komen in dat geval van een fiets en niet uit het assortiment van een paardensportzaak.

Of….en dit is een beetje pijnlijk voor sommige lezers onder u….je leert je hengst om zich te gedragen in gezelschap maar ja…dat betekend dat je geduld moet hebben en in ieder geval beheersing over je eigen adrenalinepompje. En ik heb de indruk dat sommigen dan een paard pas kunnen showen tegen de tijd dat ie bejaard is en de rust als vanzelf gekomen is. Maar we zien ook leuke en prettig ogende voorbeelden zoals in Bunschoten dat kleine meisje dat met een vingerbeweging een meer dan 500 kilo wegend paard op z’n plek kon zetten..

Maar goed, het paard is gebaad, met föhns behandeld en de laatste haartjes in de vleug gestreken en overgedragen aan Ken of Barbie en het spel kan beginnen. Dan is er altijd nog wel een zenuwachtige groom die meent nog ergens een stofje of zandkorrel te zien. Gelukkig hebben die nog een arsenaal aan spuitbussen zodat alle laatste oneffenheden weggewerkt kunnen worden zonder dat het paard de gehele behandeling nog eens hoeft te ondergaan. Er wordt hier zo veel drijfgas gespoten dat je de adem afgesneden wordt en persoonlijk denk ik dat één haltershow meer bijdraagt aan het gat in de ozonlaag dan het Ruhrgebied in één week.

En dan is het zover…..hij/zij mag zich aan de jury laten zien. En alsof het in z’n geheel niet om het paard gaat maar om de begeleider staat hij (maar meestal zij) naast het paard driftig haar best te doen om vooral niet op te vallen maar intussen alle aandacht naar zich toe te trekken door met houterige bewegingen, de armen als in gipsverband gestrekt onder een vooraf vastgestelde wiskundige hoek vooral niet te bewegen. Is het je wel eens opgevallen, ze bewegen hun armen niet….die armen verplaatsen zich doordat het bovenlichaam draait. Zo’n beetje als die poppetjes van de Thunderbirds…..(jaja…zo oud is Iski dus…).

Meid, leer je paard stilstaan, zet hem in de bak, ga koffie drinken en laat de jury het paard beoordelen, kom na 10 minuten terug en bevrijd het arme dier uit zijn benarde positie, spoel al die lotion, geur-, kleur- en smaakstoffen uit zijn vacht en breng hem terug naar huis alwaar ie lekker in de modder kan rollen en weer paard kan zijn i.p.v. de equine variant van de Pin-up. Haal intussen je armen uit het gips en strijk die verkrampte grijns van je gezicht.

Maar goed, dit alles dient een hoger doel (geld-lintjes-aanzien) en laten we eerlijk zijn, er komt geen ruiter met sporen en zagende teugelvoering aan te pas en even afgezien van die ketting door zijn smoel, lijkt het allemaal erg diervriendelijk. In gemoedelijke pas verlaten paard en begeleider de arena en kan het paard weer paard zijn en de begeleider weer terugkeren naar haar rol als mens. Dag Barbie en Ken…tot de volgende keer.