Geplaatst Het zadel daarentegen kost (voor mij?
) een beetje meer moeite; je loopt met tegenzin naar de zadelkamer, pakt een zadel en probeerd het op een logische manier vast te houden zonder dat het al teveel moeite kost. Wanneer dat gelukt is sleur je het zadeltje naar buiten, om er dan achter de komen dat het singelriempje over de grond sleept. Dan moet je heel veel moeite doen om het zadel vast te houden en het singelriempje op het zadel te leggen. Dan sleur je verder tot je eindelijk bij het paard bent. Dan ontdek je dat je je pad bent vergeten zodat je weer terug mag naar de zadelkamer voor een pad... Als je het pad op het paardje hebt gelegd kan je beginnen aan het moeilijkste gedeelte; het zadel op het paard krijgen... Je pakt het zadel op, je probeerd hem op de goede hoogte te krijgen, als je het zadel nog steeds in je handen hebt kan je ook proberen het zadel op de rug van het paard te leggen (paard kijkt ondertussen al zeer ongeduldig)... Heb je na 10 minuten het zadel goed op de rug van je paard dan kan je gaan aansingelen en tot de ontdekking komen dat er geen singel aan hangt. Dan kan je weer terug naar de zadelkamer om een singel te halen. Heb je een singel gevonden dan moet je heel dom kijken en jezelf afvragen hoe dat ookalweer werkt. Dan loop je naar je instructrice, trek je een dom gezicht en zeg je: "Eveliehien, ik heb ruzie met m'n singel, wil jij 'm omdoen?". Dan doet zij de singel aan het riempje en kom je tot de logische ontdekking dat het op dezelfde manier vast gaat als aan de andere kant. Dan kan je aansingelen terwijl het paard nog chagrijniger gaat kijken, uiteraard nog flink ruzieën met het singelriempje... Als het zadel veilig op het paard ligt heb je een volledig opgezadeld paard en kan je opstappen en hopen dat de beugels nog een beetje goed zitten anders moet je aan dat drama beginnen 
.Nu de grote vraag; Waarom zo zwaar en waarom vind die singel mij niet lief?
lost al een deel van je probleempje op... 
