en een paar PB's van Bokkers die me er op wezen dat dit niet echt westernlessen waren..
Hier nog een keer verslag en dan iets uitgebreider:
Nadat Amethyst overleden was heb ik besloten om iets heel nieuws te gaan doen. Een nieuwe uitdaging, namelijk westernrijden! Altijd al gewilt en nadat we vorige week hebben gekeken om te zien of de les een beetje beviel heb ik gister mijn eerste westernles gereden!
En dat was echt GAAF!!

Ik ging met veeel zenuwen naar de manege, al allemaal doemscenario's in mijn hoofd (van 'zouden de paarden ook schrikken van de witte strepen op mijn schoenen' tot 'straks krijg ik het ergste paard van stal'). Bleek natuurlijk allemaal hartstikke mee te vallen, kreeg een braaf, maar onervaren (paard is nooit western bereden, dit geldt voor zo'n beetje alle manegepaarden. De paarden die vaker een westernles mee gereden hebben zijn iets ervarener) paard dat tevens van nu af aan mijn vaste paard wordt. Daar rijd ik dus iedere week op.
Paard heet Britt, is een half Fries, merrie, erg braaf, ietwat lui, kent geen steek western, houdt er af en toe haar eigen ideeën op na, etcetera.
De manege heeft geen westerntuig voor de manegepaarden, dus we rijden op een gewoon Engels zadel, er zijn wèl westernteugels die we gebruiken.
Toen de les. Ik krijg les van een Nederlands kampioene westernrijden volgens de baas van de manege. Ik vind namen noemen niet netjes in het openbaar, dus als men dat wil weten stuurt men maar een PB.
We hebben heel veel gedaan, was allemaal erg moeilijk, erg anders, ik zat in de knoop met mijn teugels, met mijn benen, blablabla

Maar het was erg leuk. We hebben spins geoefend, rollbacks, op één hand rijden, halthouden en achterwaarts gaan en 8tjes in galop
. Ging op zich voor een eerste keer best goed, al was het steeds 'denk erom dat je je buitenteugel en buitenbeen eraan houdt, teugel loslaten als het paard doet wat je zegt' en meer.. Erg lastig om dat allemaal in 1 les te moeten onthouden. Ik voelde me direct weer een beginner die net een paard van dichtbij bekijkt en er voor de eerste keer opzit
.Wat wel heel fijn was, was dat de instructrice je steeds even apart nam om zo dingen uit te leggen, dat werkte wel heel goed. Ik rijd ook maar in een kleine les (met mij meegetelt, 3 mensen) dus des te meer aandacht je krijgt.
Ik moet er even bij vermelden dat het meer een begin was tot het maken van spins en rollbacks. Het was niet direct van maak maar een spin en doe maar een rollback.
We hebben er naar toegewerkt zeg maar. Door bij de spins in stap een steeds kleiner wordende volte te maken totdat het paard overstapt. En bij de rollbacks hebben we ook eerst in stap gereden en dan zeg maar bij die draai moesten we dan wegdraven. (uitleggen valt niet mee) Op één hand rijden, daarbij mocht je best smokkelen, wat ik dus de hele tijd heb gedaan. Want op 1 hand rijden gaat niet als je net western rijd. Het hinderde ook absoluut niet als dat allemaal niet helemaal lukte.
Toen de krant. Er was dus een fotograaf van de plaatselijke krant die foto's kwam maken van de les. Dit was om het westernrijden te promoten. Ik sta dus ook op de foto
Wanneer we in de krant staan weet ik zo niet, maar dat zal binnenkort wel zijn. In ieder geval wel heel leuk! Ben ook heel benieuwd naar dat artikel! Ik zal het inscannen zodra de krant er is 
Dus, nog even op een rij:
- geen western getrainde paarden
- geen westerntuig voor de manegepaarden, alleen de teugels zijn 'western'
- geen eerste proefles, je moest direct een 10-rittenkaart kopen ( is 150 euro)
- in de eerste les direct vrij moeilijke oefeningen. Men had eerst aan de basis moeten werken.
- de manege is nog maar pas begonnen met deze westernlessen (paar maanden)
Mij bekruipt nu dus ook het gevoel dat ik bedonderd ben.. Zou ik heel erg jammer vinden, want hier had ik mij heel erg op verheugd

Wat denken jullie?
.

groetjes 