Hij vind het geweldig om wat te doen en doet enorm zijn best.
Ik rijd met een los teugeltje rond, zit-, been- en stemhulpen zijn voldoende.
Dus na dagen rondjes draaien in de bak van 10 minuutjes vond ik het nu maar eens tijd om een buitentochtje te maken.
Alsof hij nog nooit anders heeft gedaan, nog steeds met dezelfde losse teugel trotseerde hij de polderweg in stap, draf en galop.
Terug wilde hij niet meer, hij vond het veel te leuk! "hoezo terug?" "de weg is noglang niet afgelopen, hoor!"
Zelfs langsrazende bussen en auto's interesseerden hem niet, ik ben echt apetrots op die kleine vent
P.s. Ja, de foto's komen snel

LEKKER HE
gr. Charita
