De twee aanwezige westernruiters hadden niet de indruk dat onze paarden achterwaarts gaan echt onplezierig vinden. Bovendien wordt achterwaarts gaan ook bij de beginnersklassen al gevraagd.
Tegenargument is dat bij de dressuur achterwaarts (en dan nog maar een paar passen) pas wordt gevraagd vanaf de L2 dressuur. Pas op grand prix niveau wordt achterwaarts met schakelen gevraagd. De manier van achterwaarts gaan is dan belangrijker dan de afstand.
In de dressuur worden eisen gesteld aan het achterwaarts gaan die direct te maken met de functie die het achterwaarts heeft. Zo moet het achterwaarts diagonaalsgewijs gaan en mogen de voorbenen zéker niet slepen, tegelijk moet het vlot en vloeiend gaan en een duidelijke inwerking van de hand wordt absoluut niet gewaardeerd.
Volgens mij is dat niet veel anders dan de gewenste vorm van achterwaarts gaan in de westernsport. De vraag is dus of een dergelijke moeilijke oefening (mits correct uitgevoerd) wel thuishoort bij de beginnersklassen western.
Omdat wij er niet uitkwamen hebben we de vraag maar voor western geformuleerd. Dus graag jullie commentaar.

[edit] aanvulling
Aanvullend op de vraag of correct achterwaarts gaan eigenlijk te moeilijk is voor de beginnersklassen ook maar meteen de vraag naar het nut van achterwaarts gaan.
Het kan wellicht een bijdrage hebben aan het trainen van de billen, maar daarvoor gebruik ik zelf liever het rijden van veel overgangen. Een andere reden om achterwaarts te gaan is je paard weer terugzetten op de achterhand als je paard niet netjes stopt bijvoorbeeld.
En verder oefen ik achterwaarts gewoon omdat het gevraagd wordt tijdens de oefeningen.

