Geplaatst: 08-07-08 14:38 En ik denk van de grote frustraties. Van het hele drukke studentenleven, naar helemaal niks. Is nogal een overgang, dat studentenleven beviel me zeer goed. Ik ben niet iemand die 'niks' kan doen, ik wil bezig zijn. En het irriteert me zo enorm dat ik dat nu niet kan.
Ik kan elke dag een paar uurtjes iets doen, en dan niet eens iets heel fanatiek. Normaal was ik de hele dag op sleeptouw en dan 's avonds ook nog weg. Nu moet ik als ik een dag een paar uur iets heb gedaan, gelijk mijn bed in en met een beetje pech de volgende rusten. Dat vreet echt aan me.
Maarja, als ik me daar niet aan hou, als ik niet naar mezelf luister, dan knapt mijn hoofd uit elkaar, moet ik overgeven. En dan als 'cadeautje' krijg ik er nog een insult bij.
Die insulten vreten ook energie, ik ben na een insult echt knock out.
Om maar niet te spreken over de medicijnen en de bijwerkingen, het verdriet dat ik mijn studie niet kan afmaken, de beperkingen etc.
Zo. Sorry voor mij geklaag..
)
, hahahaha heb 2 pistoletjes gegeten
natuurlijk stromende regen, overal diepe plassen waar ik midden met m'n balerina's in stond natuurlijk 
