Geplaatst: 19-07-15 22:01 Ik ben opgegroeid met het idee dat je echt niet zoveel vlees hoeft te eten. Mijn moeder heeft van kinds af aan een hekel aan de smaak van vlees, dus vegetarische gerechten/opties waren bij ons al vrij normaal. Ik vind de smaak van melk en vlees niet zo heel lekker dus dat mis ik niet. Zo is het (regelmatig) vegetarisch eten ook ooit begonnen bij mij, en dat zal het vast makkelijker maken dan wanneer je gek bent op een stuk vlees. Als ik wel vlees/vis/kip koop dan koop ik de beste optie die er is, en eieren eet ik van de kippen van mijn ouders. Zij hebben 9 dames rondlopen die de hele dag vrij over het (grote) terrein scharrelen en 's nachts opgesloten worden (omdat ze anders afgeslacht worden door de vossen
). Ik heb wel leer tuig voor het paard, draag zelf wol en leer, en heb een huisdier dus in dat opzicht zou het "beter" (of strikter) kunnen. Hoewel ik zelf niet zie waarom huisdieren niet zouden mogen, de paarden staan 24/7 met soortgenoten buiten en ik doe alles wat ik kan om een optimaal leven voor mijn hond te creëren en een gelijkwaardige, respectvolle relatie met haar te hebben.
Hoe doen jullie dat eigenlijk met huisdieren? Zijn er ook hier mensen die wel een huisdier willen maar er geen hebben vanwege principiële redenen? En voeren jullie vegetarisch/veganistisch eten aan de hond of kat?
Vooral de schoonouders en de fokkers van mijn hond doen altijd veel moeite 
Erg leuk. Voor het gemak eet ik dan wel kaas en eieren. 
Maar ik heb na 20 jaar nog steeds geen klachten die door B12 tekort kunnen ontstaan. Nu at ik wel af en toe een eitje, en wat vleesvervangers en soms sojamelk.. Maar ik kwam laatst op internet tegen dat het ook op champignons voorkomt, en dat je eigen lichaam B12 aanmaakt, maar men nooit heeft kunnen bewijzen dat ons lichaam onze eigen B12 kan opnemen (maar dus ook nooit bewezen is dat het niet kan). Ik vraag me dus steeds meer af of we echt B12 supplementen nodig hebben. 