SinneJ schreef:Ik heb trouwens een vraag voor de vegans onder jullie, diegene die niet van thuis uit vegan eten, maar dus later 'bekeerd' zijn;
Zijn jullie begonnen met minder vlees, dan vegetarisch, dan minder dierlijk en dan pas vegan? Of was het echt van alles naar niets? Ik vraag me af hoe dat gewoonlijk gaat.
Kan me bv wel voorstellen dat ik (als ik eenmaal alleen woon binnenkort en zelf alles van aankoop in de hand heb) volledig vegetarisch ga koken en me dan pas zou beginnen inlezen in vegan etc omdat het toch wel een hele omschakeling is.
Ik at thuis vlees, mijn ouders hadden geen zin in dat vegetarische gedoe
Ik ben dus vrij "cold turkey" gestopt met vlees eten buitenshuis, het voordeel was dat ik bij een vereniging lid was geworden waar je bij de mensa gewoon kon aangeven dat je vega wilde en niemand deed daar moeilijk over
Dat was echt een openbaring, dat mensen vega gewoon OK vonden. Dus ik at 5x per week in die mensa ongeveer
(sowieso handig want ik zat elke dag tot half 6 in college). Dan vaak op zaterdag werken, dan aten we meestal restanten van het buffet en dan is het ook makkelijk om vlees te ontwijken.
Een jaar later ging ik op kamers dus toen kon ik er helemaal mee stoppen
Dat was fijn.
Ik ben me ook vrij snel gaan verdiepen in veganisme en besloot dat het niks voor mij was. Het bleef echter wel knagen, oa door een bokker die al vrij snel een vegatopic dat ik aan had gemaakt binnen kwam vallen met een aantal dingen waar ik nog niet aan had gedacht (haantjes in de shredder en melkkoeien die worden geslacht wanneer hun productie terugloopt). Ik dacht tot dan vet goed bezig te zijn met biologische melk enzo maar ik ging wat research doen en ook dat ging me steeds meer tegenstaan. Maar omdat mijn omgeving er al niet zo happig op was dat ik geen vlees at besloot ik eieren en zuivel gewoon te beperken waar mogelijk en het voor de rest gewoon te laten.
Echter, het bleef knagen, en ik merkte dat ik het niet meer voor mezelf kon verantwoorden. Ik was wel nog steeds enorm bang voor de reactie van mijn omgeving. Dat besef kwam in mijn bestuursjaar ('15-'16), daar vegan worden was al amper te doen omdat mensen het al moeilijk genoeg vonden om vega ontbijt te halen
Maar doordat ik thuis al geen eieren en melk meer at viel dat steeds slechter... Leuk om de vergadering op maandag uit te zitten met een opgeblazen buik omdat je ontbijt uit broodjes ei bestond
In het najaar van '16 vond ik het nog steeds eng en heb uiteindelijk besloten om na de kerst helemaal vegan te worden, deels goede voornemens voor '17 maar ook zodat ik mijn (schoon)ouders de stress kon besparen van het om moeten gooien van het kerstmenu
Dus op 8 januari ging ik in bed liggen met mijn vriend en vlak voor we in slaap vielen zei ik "hee eigenlijk wil ik helemaal geen dierlijke producten meer eten" en hij zei "ok" en dat was dat
Ok dat is niet waar, het is nog best een reis geweest (nog steeds) waar veel foutjes zijn gemaakt ("dit snoep is vegan, echt" - bleek gelatine in te zitten, maar hij had gelet op melk en ei, tortelinni gekocht zonder kaas zich niet realiserende dat in het deeg meestal ook ei zit) en dat was taai maar na een maand of vier was het voornamelijk leuk en fijn dat na al die jaren ik alleen nog maar super lekker eten naar binnen hoefde te schuiven met een schoon geweten. 
Sorry voor het lange verhaal!