magriet schreef:Hoop dat ik later ook kan vergeten dat er een pen in mijn been zit. op dit moment voel ik me soms wel een beetje handocap
Zo voel ik het helemaal niet, ook nooit zo gevoeld. Tsja, heb dikke vette pech gehad. Jaren moeten revalideren, de artsen hadden minder hoop dan ik. Ze hebben er een heel kunstwerk in die 2 keer van gemaakt. Maar goed, mijn schouderblad was in stukjes gebroken, m'n 'kop' wat kapot, banden gescheurd, sleutelbeen verschoven etc. Verbrijzeld dus. Kleine kanttekening; heb daar toendertijd weken mee doorgelopen omdat ik dacht dat het gekneusd was..
Ze hebben me in het ziekenhuis ook wel vol verbazing aangekeken. 'Dat doet toch vreselijk pijn.' 'Ehh, ja, ja best wel, maar dacht kijk het even aan.' Hele hoge pijngrend. Maar goed. Het is goedgekomen! Ik hou wel mijn beperkingen qua bewegingsvrijheid maar daar kan ik prima mee leven. Hopelijk komt het bij jou ook weer helemaal goed!
Angelique; ik ga voor je zoeken!