Mallow schreef:In principe is 'de vegan gedachte': er behoort je maar 1 leven toe en dat is van jezelf. Er zullen hier genoeg meiden zijn die kiezen wel op hun paard te rijden, er zijn er genoeg die er voor kiezen niet te rijden, of überhaupt geen huisdieren te willen hebben.
Wat dat betreft is gradaties daarin natuurlijk ook gewoon prima. Maar je paard in zoverre moeten aanpassen (ijzers, bit etc) om zo aan je eigen plezier te kunnen laten voldoen is mijn inziens niet vegan.
Nee dat klopt ook wel, alleen in mijn persoonlijke geval heb ik een paard die zich niet gelukkig voelt als ze niet genoeg beweging krijgt. Dit doet ze op de wei niet zelf, ook al staat ze er minstens van 9 tot 6 op elke dag, en soms wat langer, maar nooit korter. Meestal laat ik haar dan ook een beetje haar eigen ding doen tijdens het rijden, als ze maar niet zichzelf in gevaar brengt. Ze heeft nl last van kissing spines, dus ze mag haar hoofd niet in de lucht gooien. Ook mag ze niet heel hard door de bochten galopperen ook al vind ze dat misschien heel leuk, omdat ze zichzelf hierin snel kan verliezen soms en zowel zichzelf als ik in gevaar kan brengen (denk aan vallen omdat ze echt plat door de bocht wil). Het is niet vegan nee, maar ik denk niet dat paardrijden echt als vegan gezien kan worden, omdat je sowieso al een dier gebruikt voor je eigen plezier. Het is wat anders dan een hond, want honden hebben (zo las ik) een diep verlangen van binnen om zich te hechten aan honden en aan mensen.