

Vagetariër' is bij ons het begrip, aangezien ik weer andere keuzes maak - heel, heel soms nog vlees van eigen dieren. Ook eet ik nog kaas en eieren, maar steeds minder. Zowel om milieuredenen als om gezondheidsredenen (kaas) overigens.
Binnen mijn familie is alles goed. De mensen die het niet zo prima vinden zien we toch al (bijna) nooit, dus dat is ook snel opgelost. Zuivel en eieren wil ik zelf blijven eten, maar het is ook makkelijker. Ons gezin eet door door onze (die van mij en mijn zusje) dieetwensen toch al grotendeels vega(n), strikt vegan wil ik niet van ze verlangen. Bovendien is alles al standaard biologisch, dus daar kan ik prima mee leven.
Mijn schoonfamilie vindt het zowel van mij als van mijn vriend maar lastig. Ze accepteren het wel/niet - het voelt alsof ze zich ervan bewust zijn dat ze onze keuze niet kunnen veranderen en daarin zijn ze willens om gerechten aan te passen (meestal een apart gerecht voor ons te maken, en daar doen ze dan ook echt wel hun best voor
