Mijn oude hafje heeft dikke oogleden, al bij de vorige eigenaar en al heel lang. Hij heeft eczeem op de oogleden (en in de liezen en op zijn koppie een beetje en keel) wat daarvan de oorzaak zou zijn. Zijn eczeem is chronisch.
Vnaf het begin heb ik echter het gevoel gehad dat zijn zicht niet geweldig was, maar goed... grondwerk en een beetje rijden ging goed, al was hij alleen buiten vooral in het begin onzeker.
Laatste tijd wordt die onzekerheid echter erger. Bovendien schrikt hij veel sneller, zoekt veel steun bij de merrie die bij hem staat en ik merkt dat hij sommige dingen niet ziet.
Ik heb dus de dierenarts laten komen (vanwege die ogen en een bloedende sacroit) en gezien de normale veearts overbelast was, kwam een jonge meid, pas afgestudeerd met veel interesse in paarden (maar niet zoveel ervaring, vrees ik)
Ze heeft met een lampje in de ogen van het paard gekeken (maar was de lamp om dieper te kijken vergeten) en in elk geval geconstateerd dat hij aan 1 kant blind is en dat de ogen dik zijn door een chronische ontsteking.Bij het niet blinde oog was de onsteking opgeflakkerd tot accuut, waarschijnlijk door de vliegen, en daar heb ik zalf voor gekregen (dat ie last had van dat oog was ook een reden waarom ik op korte termijn een veearts bij hem wilde hebben)

Toch ben ik niet tevreden. Ze heeft niet diep in beide ogen kunnen kijken om met zekerheid schade vast te stellen en ik heb werkelijk het gevoel dat hij ook met zijn ' goede' oog steeds slechter gaat zien. Maar misschien ben ik ook te bezorgd.

Wie heeft ervaring met chronische oogontsteking en de gevolgen daarvan.
Wie heeft ervaring met acute oogontsteking en de gevolgen? Hoe was het bij hun herkenbaar?
Zie je maanblindheid altijd goed? (het zou mij niet verwonderen als het paard al een geschiedenis van maanblindheid achter de rug heeft. Ik weet dat hij vroeger ook problemen heeft gehad met 1 oog)
Heeft iemand een blind paard en hoe merkte je dat het zicht achteruit ging?

Om beiden ogen van de haflinger te testen, liet de da hem eerst met de hand voor het ene oog over op de grond liggende stokken stappen en daarna met de hand voor het andere oog.
Dat is voor mijn paard echter vrij onbetrouwbaar, mijn inziens. Zodra hij een keer over die stokken heeft gewandeld, weet hij precies waar ze liggen. Op bekend terrein loopt hij dan ook gewoon rond, hoewel de grond bij ons vol stenen, rotsen, wortels ed zit. Juist op onbekend terrein is hij erg onzeker. Vooral als de merrie niet in de buurt is
(logisch.. een prooidier met slecht zicht en toch al wat langzamer en zwakker vanwege de leeftijd is erg kwetsbaar)

De blindheid aan dat ene oog constateerde ze overigens vanwege het uitblijven van pupilreflex. Dus dat is eigenlijk wel tamelijk zeker.

Ik probeer nu met mijn paardje een manier te vinden om met elkaar te communiceren op korte afstand en met aanraking (ik deed al NH met hem met grondwerk) Maar ik ben naarstig op zoek naar meer info over ontstekingen, de gevolgen, blindheid en de symptomen.