Mijn 5-jarige Gelderse merrie is een krampentrekker. Dat houdt in haar geval in dat ze tijdens een moment van angst compleet verkrampt. Ze laat zich (lijkt op een hoefbevangen paard) achterover hellen en gaat met haar voorbeen stijf vooruit kloppen. Haar staart steekt loodrecht naar achteren en haar lendenen bollen helemaal op. Tijdens de kramp is ze niet bereikbaar, lijkt wel of ze in een andere wereld is. Ik heb deze merrie nu een jaar en het gaat eigenlijk heel erg goed. Ze heeft zelden tot nooit meer last van haar kramp, alleen bij het optillen van haar achterbenen, maar ook dit is veel beter dan een jaar geleden. De merrie wordt gereden onder het zadel en dan is er helemaal niets hiervan te merken, is een paard met veel aanleg voor de dressuur! Angsten kent ze bijna niet meer, omdat ze het afgelopen jaar ontzettend veel heeft geleerd. Hiervoor liep ze 4 jaar bij haar moeder in de weide en kwam er niet uit.
Nu bleef mijn merrie afgelopen zaterdag tijdens het klaarmaken voor het longeren "hangen" in een kramp. Ze verstijfde steeds meer en uiteindelijk heeft ze zich laten vallen, waardoor ze behoorlijk in paniek raakte. Reden: onbekend, want er was niets waar ze van schrok of bang voor was.
Ik heb afgelopen maandag tijdens mijn les overleg gehad met mijn instructrice en haar man. Haar man werkt op een paardenkliniek en ik vroeg hem om raad. Hij adviseerde mij om er een osteopaat naar te laten kijken en eventueel te laten behandelen. Een DA kan vaak helemaal niets met een krampentrekker, omdat het iets ongrijpbaars is wat van binnen zit in het zenuwstelsel.
Mijn vraag: zijn er meer mensen die dit beeld herkennen en hebben jullie je paard wel eens laten behandelen door een osteopaat en had je paard hier ook baat bij? Het gaat me echt specifiek om een paard met deze aandoening!