Mijn pony die al jaren met pensioen is is ook al sinds jaren te dik.
Ze heeft artrose in nek, rug en alle vier de benen en loopt vaak erg slecht.
Tot overmaat van ramp kreeg ze er vorig jaar nog hoefbevangenheid bij.
Ze wordt dik van lucht, gelukkig was ik er optijd bij en herstelde ze vrij gauw.
Maar ze zijn er dan wel gevoeliger voor.
Nu liep ze alweer een tijd niet helemaal lekker maar het was niet echt duidelijk waardoor en ik heb de smid gebeld want ik dacht misschien dat iets in de hoef zat maar met kappen zag hij de ontsteking in de witte lijn, dus weer tegen de hoefbevangenheid aan.
Na het kappen loopt ze echt slecht.
Dat is denk ik gebeurd toen ze een paar weken geleden op een weitje zijn gekomen.
Dat weitje was niet veel meer want daar hebben de hele winter paarden op gestaan, maar ik heb al gelezen dat dat juist gevaarlijk kan zijn i.v.m fructaan.
Ik ben altijd tegen die graaskorven geweest maar wilde er nu wel een gaan proberen en ik mocht er een lenen, maar ze bleef schrapen met haar voeten en over de grond schuren en ik heb hem weer af gedaan omdat hij niet van mij is.
Ze had dat ding al behoorlijk beschadigd en ze krijgt hem gegarandeerd af dat flikt ze me ook steeds met de halsters.
Binnenkort gaat haar groep naar de echte weides en ik heb al kunnen regelen dat zij met een andere pony op de paddock blijven met alleen hooi.
Maar ik weet zeker dat ik haar niet tevreden ga houden alleen op de paddock en ze is met pensioen dus of ze heel gelukkig wordt van alleen op de zandpaddock.
Ik weet het allemaal niet meer.
Ze is gewoon standaard te dik en ik kan haar geen beweging geven want dan krijgt ze weer problemen met haar artrose.
Het is hopen dat ze niet door de omheinig gaat als de rest naar de wei mag en anders zit ik echt met mijn handen in mijn haar.
Trouwens die graaskorf was die nylon die over de hele neus zit, want de greengaurd heb ik al van vele gehoord dat ze daar langs gaan eten en dat heeft zij dus zo door.