In februari begon Wietje met kuchen. Heel af en toe een kuchje als ze net uit stal kwam en gelijk een drafje deed, soms dagen niet. Ik heb daar toen (heel stom) niet veel aandacht aangeschonken, behalve dan fenegriek gaan voeren. Het was heel sporadish, soms dagen niet, dan weer opeens wel.
In maart stond ze opeens met een flinke snotneus en een ontstoken oog, dus gelijk de DA gebeld. Ook hoeste ze vanaf die dag niet meer sporadish maar fflink wat keren op een dag. Dus mevrouw 2 weken aan de medicijnen die iets aansloegen, maar niet voldoende. Daarna 5 dagen antibiotica waardoor de hoest wel minder werd, en de snotneus + ontstoken oog verdween.
Helaas de kuch niet... Die is blijven hangen, vooral na het rollen of met het rijden. Dus is ze op prednison gezet voor 3,5 week, waar we afgelopen zaterdag de laatste van hebben gegeven. Ondertussen staat ze nu ook sinds een week op vlas.
Helaas, de kuch is er nog steeds

Ik weet nu niet zo goed wat ik moet doen.... Je moet niet denken dat ik de DA niet wil bellen, dat ga ik zeker doen en dat is absoluut geen probleem, maar hoor graag ook andere ervaringen. Ik ben namelijk een beetje huiverig tegenover nog meer 'troep' in haar als prednison en antibiotica, omdat die de afgelopen keren ook niet veel verbetering hebben gegeven (behalve die bijgekome infectie van de snotneus). Ik neig ook naar homeopatisch, maar daar heb ik geen ervaringen mee, en heb ook niet echt een idee waar ik dan zou moeten zijn (kan wel zelf van alles proberen, maar het houdt mij nu veelte lang aan om er zelf aan te gaan prutsen.
Ik heb al wat verschillende tips gekregen, maar ik zie door de bomen het bos niet meer echt... Iemand ervaringen met homeopatie? heb je daar ook DA's voor die langs kunnen komen? Of gewoon nog het een en ander proberen met mijn eigen DA?
ps. Overigens heeft ze geen verstopte holtes gehad, klinken haar longen gewoon schoon. Het zit echt in haar 'bovenste luchtwegen', ze heeft al die tijd alleen gevoelig gereageerd op de keel, net achter de kaak daar.
Daarnaast briest ze enorm veel. Dat heeft ze altijd al gedaan met arbeid als ze eenmaal warm is geworden, maar nooit echt aandacht aangeschonken. Nu vraag ik mij af of dat niet heeft samengehangen en het dus niet iets chronisch van haar is.
Beetje onsamenhangend verhaal, maar ik hoop dat iemand hier wat mee kan
