De vraag: kent iemand een middel, regulier of homeopatisch, dat kan helpen bij de genezing van botbreuken? Deze vraag komt naar aanleiding van onderstaand (lang) verhaal.
Het begint eigenlijk al een goeie maand geleden. Toen moesten de stalhouders (is een boerderij) een van hun merries laten inslapen die al lange tijd problemen met de baarmoeder had en die problemen werden van zo'n aard dat de merrie eronder begon te lijden. Ze hebben haar laten inslapen op de kliniek in Kesteren en hoe moeilijk dat ook was, ze waren heel erg te spreken over de manier waarop dat ging. Rustig en waardig, geen taferelen van achteroverslaande paarden of iets dergelijks.
Nu waren ze van voor de Kerst tot OudNieuw er een goeie 1½ week tussenuit naar het buitenland en ik zou samen met een stalgenoot voor de paarden zorgen. De zondag voor Kerst heeft hun andere merrie een tweeling verworpen. Een van de knechten van de boerderij heeft de paardenarts gebeld, maar die bleek op vakantie. Daarop heeft hij de veearts die de koeien behandelt maar gebeld. Ik was daar dus niet bij en toen ik op stal kwam stond die VA de merrie al op te voelen. Hij had alleen de vulva even schoongeveegd en was met een handschoen met glijmiddel naar binnen gegaan
. Hoezo ontsmetten?? Volgens hem was de nageboorte er goed afgekomen. Temp. was 38 gr. en dat vond hij OK. Ikzelf vond het aan de hoge kant, maar wie ben ik, in ieder geval geen DA.'s Middags nog maar eens getemperatuurd en toen had ze 38,1. Ik heb toen de vervanger van onze PaardenArts gebeld en alles uitgelegd. Hij is gekomen omdat ik de hele zaak toch niet vertrouwde. Hij was er erg huiverig voor om meteen op te gaan voelen aangezien een baarmoeder op zo'n moment heel gevoelig is voor allerlei infecties. Hij was dus ook geschrokken van wat de andere VA had gedaan. Maar ja, gedane zaken nemen geen keer. Instructies gekregen waar we precies op moesten letten en in geval van twijfel maar weer bellen.
De volgende ochtend had ze 40,1 koorts, vuilde, stond te persen, kortom: foute boel. Direct de PA weer gebeld en die is gekomen om te spoelen. Bleek dus dat er een flink stuk nageboorte toch was blijven zitten
. Had die andere klojo niet eens gevoeld 
. (Nu achteraf bedenk ik me dat we daar eigenlijk blij om moeten zijn, je moet ter toch niet aan denken dat die VA was gaan pellen 
.) 1e en 2e Kerstdag is de PA nog weer terug geweest om nogmaals te spoelen en daarmee had alles over moeten zijn. De merrie was weer goed, geen koorts, stond niet meer te persen, was levendig, rende weer door de wei, kortom ze was weer goed.En toen kwam zaterdag. Ze wilde geen pas meer verzetten. Wel met de voorbenen, maar de achterbenen kwamen niet van de plaats. Nu is ze gevoelig voor uierontsteking en heeft ze bij een vorige uierontsteking ook 3 dagen stilgestaan omdat ze absoluut niet wilde lopen, dus daar dachten we 't eerst aan. M'n stalgenoot heeft de PA in ieder geval wel gebeld en die is weer gekomen (ik was zelf even niet aanwezig die dag).
Omdat hij wel aan het uier mocht komen en er zelfs een beetje melk uit mocht trekken leek 't dus geen uierontsteking. De staarttonus was goed, wel had ze een beurse plek rechtsachter en wat kleine schaafwondjes aan 't hoofd. De gedachte was dus dat ze had liggen rollen (koliekaanval?), vastgelegen had en toch weer was losgekomen. Ze heeft buut gekregen tegen de pijn. Zondag is ie weer teruggeweest maar ze wilde nog steeds geen stap verzetten. Toen is besloten dan toch maar antibiotica te spuiten en hij heeft mij voorgedaan hoe ik de volgende dag moest spuiten (heb ik al wel vaker gedaan). Ik zou de volgende dag met hem contact opnemen om te vertellen hoe 't ging.
De volgende dag ging 't dus wel beter. Ze wilde de stal weer uit en heeft een stukje gelopen, waarbij ze van achter onregelmatig en zwalkend liep. Ook was 't rechter uier wat dik en mocht ik er toch niet aankomen. Doorgegeven aan de PA en 't leek er op dat 't dus toch uierontsteking was. De PA zou dinsdag nog een keer langskomen. Dat kwam mooi uit want mijn stalgenoot en ik waren weer aan het werk en de eigenaren waren weer thuis.
Toen ik dinsdagmiddag op stal kwam bleek het dus helemaal mis. De PA had haar nu eindelijk zien lopen en constateerde direct: ze heeft haar rechter heupbeen gebroken. In eerste instantie zou ze dus dinsdag middag meteen worden afgemaakt, maar de PA heeft met Kesteren en met Emmeloord nog weer contact gehad en beide klinieken geven aan dat er een kleine kans is dat het vanzelf geneest. Ze heeft nu 3 weken absolute boxrust en krijg buut zodat ze geen pijn heeft. Na deze 3 weken moet er verbetering opgetreden zijn, zoniet dan is het alsnog einde verhaal.
De eigenaren willen nu graag weten of er een middel bestaat dat kan helpen bij de genezing van botbreuken. Is er iemand die daar iets van weet of ervaring mee heeft?
Ik (en de eigenaren uiteraard) wacht in spanning af!
)
