Waar trek je de grens? Artrose

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Yorghos

Berichten: 10942
Geregistreerd: 10-12-01
Woonplaats: Tilburg

Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 22-03-08 13:54

Wanneer beslis je dat je paard "op" is, dat het niet meer verder kan? Waar trek je die grens?
Binnen ons gezin en mijn vriendengroep bestaat hier behoorlijk wat discussie over en daarom zou ik mijn situatie hier graag voorleggen. Het kan zijn dat hier al eerder topics over zijn geweest, maar omdat dit over een specifiek geval gaat, hoop ik dat het mag blijven staan.

Mijn paard is 25 en ik heb hem nu 2 jaar. Ik koos bewust voor een ouder paardje en ik wist dat hij wat gebreken had en dat vond ik helemaal niet erg. De afgelopen 2 jaar heb ik ontzettend veel liefde en plezier van mijn paardje gehad en dat heb ik nog steeds. We zijn maatjes en ook als het rijden soms niet gaat, dan ben ik lekker met hem bezig.
Het afgelopen half jaar is Banjer een beetje gaan kwakkelen. Hij liep geregeld erg stijf en soms wat onregelmatig dus rijden deden we al niet veel meer. Maar sinds een week of 3 heeft hij echt problemen met zijn benen.

Donderdag is de veearts weer geweest en hij loopt positief op de buigproef op 3 benen. Achter herstelde hij niet, pas na enkele rondjes stappen werd hij weer iets regelmatig. Zijn sprongen zijn aan beide kanten (maar vooral rechts) stijf en verminderd beweeglijk. Rechtsvoor is een lichte vergroeing in de kogel voelbaar. Voorlopige diagnose: Artrose.
De prognose van de veearts was niet heel gunstig. Om artrose definitief te constateren, zou ik naar de kliniek moeten om foto's te maken. Maar het klinisch beeld is nu zo slecht, dat de veearts zelf al aangeeft dat foto's in dit stadium niet veel toevoegen. Goed, je hebt zekerheid, maar je zit nog steeds met een paard dat pijn heeft en dat last heeft van gewrichten die vergroeid zijn (duidelijk voelbaar). Met of zonder foto's blijft de behandeling hetzelfde: pijnstilling.

En daarmee kom ik op het grootste punt van discussie. Waar trek je een grens? Hoever moet je gaan met pijnstilling bij een paard in dit stadium en met beperkingen in 3 benen? Ik vind het ontzettend moeilijk en heb er heel wat slapeloze nachten van gehad en ik weet het nog steeds niet.
Natuurlijk wil ik mijn lieveling zo lang mogelijk bij me houden, maar tegen welke prijs? Dat hij nu met pensioen is, vind ik prima. En als hij zonder medicatie nog pijnvrij lekker de benen kan strekken op de wei dan kan hij wat mij betreft nog jaren mee. Maar wat ik niet wil is een paard dat ik moet drogeren om nog een beetje rond te kunnen lopen.
Waarom niet? Omdat hij altijd een heel fit, vrolijk en enthousiast paardje is geweest. Hij heeft 25 mooie jaren gehad bij slechts 3 eigenaren en ik vind het vreselijk om hem zo te zien aftakelen. Een paard moet paard kunnen zijn, zonder dat ik hem moet volstoppen met pijnstillers.

Gisteren is de hoefsmid geweest en die heeft hem zo netjes mogelijk op zijn benen gezet. Speciaal beslag is geen optie ivm de conditie van zijn hoeven en omdat de smid vreest dat standverandering weer andere (pees)problemen met zich mee zou kunnen brengen.
Ik ben glucosamine gaan bijvoeren in de hoop dat dat wat verlichting brengt. Verder gaat hij gewoon de wei op overdag zodat hij een beetje in beweging kan blijven, want rust roest. Een paar keer per dag stappen we wat aan de hand op een harde ondergrond. In stap loopt hij niet heel slecht, maar in draf is het een ramp zowel op harde als op zachte ondergrond.
Op dit moment krijgt hij geen pijnstilling omdat ik bang ben dat hij zichzelf dan weer voorbij loopt en de problemen erger worden. Ik mag de veearts wel ten alle tijden bellen en dan kan ik alsnog pijnstillers ophalen.
Op dit moment is Banjer ontzettend aanhankelijk en lief, maar ik zie aan zijn ogen dat hij "moe" is. Hij is mat en gewoon niet het paardje dat ik ken.
Het koude en natte weer op dit moment helpt hem natuurlijk ook niet echt, dus ik hoop er hard op dat het eindelijk echt lente wordt.

Ik kijk het nu even aan en ik hoop heel hard dat hij onbelast weer pijnvrij wordt. Maar zo niet... dan moet ik toch een beslissing gaan nemen.

Ik wil even duidelijk stellen dat het niet om geld gaat en dat ik mijn paard ook niet afdank. Verre van dat, ik zou er kapot van zijn als ik hem kwijtraak. Maar ik wil vooral wat het beste is voor hem.
Ik praat hier met veel mensen over en krijg verschillende reacties. Sommigen positief, maar sommige mensen verwijten me ook dat ik het te snel opgeef en dat een paard met pijnstillers nog een prima leven kan hebben. Dat geloof ik, maar mijn paard kan niet zelf beslissen, dus dat moet ik voor hem doen. En ik vind het niet eerlijk tov hem om hem vol te stoppen met pijnstillers omdat ik geen afscheid kan nemen.

Zijn er meer mensen die in deze situatie zijn geweest? Ik zou graag horen hoe en wanneer jullie hierin een beslissing hebben genomen.
Of hebben jullie hier een onderbouwde mening over? Ik sta open voor alle commentaar en discussie.

fuego3

Berichten: 2142
Geregistreerd: 13-03-07

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-03-08 13:58

zou je mij kunnen pben?? ik heb ervaring met het paard van mijn tante die voor de dood is weg gehaald en nu weer loopt onder de man.

Lielle

Berichten: 66426
Geregistreerd: 12-01-01

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-03-08 14:04

Ik heb hier ervaring mee, met onze Trammelant. Op zijn 25e stond hij er ook zo bij, lag alleen nog maar in zijn stal en wilde gewoon niet meer lopen. Foto's waren niet goed, klinisch idem en we stonden voor dezelfde keuze als jij. Hij heeft toen een week of twee buut gekregen en we zijn met primeval begonnen (dubbele dosis) en daar is hij wonderwel van opgeknapt. Uiteindelijk hebben we hem 5 jaar later laten inslapen, toen het echt op was, maar dat was toen al weer vier jaar zonder primeval, alleen weidegang.

In jouw situatie zou ik waarschijnlijk ook zoiets doen. Kijken of je hem in een relatief korte periode met pijnstilling weer op gang kunt helpen, wie weet. Maar persoonlijk vind ik wel dat een paard op lange termijn zonder pijnstiller pijnvrij moet zijn, anders is het niet eerlijk. Ik zou zeggen, vertrouw op je eigen gevoel en dan weet je echt wel of het op is voor hem. En dat besluit kan jij alleen nemen, en niet je omgeving.


Sterkte!

Yorghos

Berichten: 10942
Geregistreerd: 10-12-01
Woonplaats: Tilburg

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 22-03-08 15:26

Dank je wel Lielle.
Pijnstilling zou idd op korte termijn een oplossing zijn, maar niet om jaren mee te blijven aanmodderen.

De veearts had het ook over het inspuiten van de gewrichten met een zuur (ben de naam even kwijt), maar dat zou maar tijdelijk werken en dat moet je dan steeds blijven herhalen. Bovendien zou dat weer andere problemen met zich mee kunnen brengen.

Ik kreeg ook al een pb'tje van iemand die het middel Tildran (?) aanraadde, maar dat werkt bij botafbraak en niet bij verbening. In het geval van mijn paard is dat dus niet van toepassing.

ELpatcho
Berichten: 3581
Geregistreerd: 25-10-06

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-03-08 15:30

Aangezien dat mijn paardje dezelfde diagnosa had gekregen : artrose heb ik het veel over gehad

ik ben van mening dat een paard niet op pijnstillers hoort te leven.. een korte periode is prima natuurlijk.. maar als je het over de rest van zijn leven heeft, wat voor leven heeft die dan nog? en voor wie doe je het dan precies?

een moeilijke keus, maar denk eens aan hoe jij door het leven gaat met botvergroeiingen en slijtage?

Anoniem

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-03-08 15:33

Kawa heeft ook artrose.
Voor mij is de grens als hij niet meer vrolijk is.
Als ik zie dat de twinkle uit zijn ogen verdwijnt.
Nu heeft hij ook dagen dat het wat slechter gaat, maar dan is het nog steeds een boef.
Oke dan rent hij niet zoveel, maar probeert dan toch de clown uit te hangen op andere manieren.

Als ik ga merken dat dat niet meer is..... hij sippig in de wei staat..narrig op stal omdat hij niet meer het paard kan zijn wie hij was... dan zal ik de knoop door moeten hakken Verdrietig

Lielle

Berichten: 66426
Geregistreerd: 12-01-01

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-03-08 15:38

Je bedoelt wsl Tildren. Daar heb ik super ervaringen mee, maar dus wel idd bij botafbraak. Het andere wat je bedoelt is wsl hyaluronzuur, Adequan wordt ook wel gebruikt. Sterkte met je keuzes!

Goof

Berichten: 31206
Geregistreerd: 12-05-05
Woonplaats: Thuis

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-03-08 15:41

Die van mij had ook artrose (en HKO). Toen het bekend werd heb ik hem enkele weken op een pijnstiller en ontstekingsremmer gehad om te kijken of ik hem uit die neerwaarste spiraal kon krijgen. Dit lukte helaas niet en ook speciaal beslag haalde niets uit. In die tijd is hij ook het land opgegaan zodat hij iig kon blijven bewegen.
De grens was voor mij toen ik merkte dat hij echt niet meer kon, moe was, weinig meer kon hebben van andere paarden. Daarmee gaf hij voor mij aan dat het klaar was, dat hij op was.
Ik heb hem uiteindelijk maar een half jaar na de diagnose in laten slapen.

Yorghos

Berichten: 10942
Geregistreerd: 10-12-01
Woonplaats: Tilburg

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 22-03-08 15:48

ELpatcho schreef:
een moeilijke keus, maar denk eens aan hoe jij door het leven gaat met botvergroeiingen en slijtage?


Dat maakt het juist zo moeilijk. Wij mensen zijn in staat om heel goed duidelijk te maken wat we willen en kunnen en wij hebben rolstoelen en andere hulpmiddelen. Maar voor een paard gaat dat niet op. Het is aan de baas, in dit geval aan mij, om hier een beslissing over te nemen. Ik ben blij te lezen dat er meer mensen zijn met dezelfde opvattingen. Ik kreeg de afgelopen dagen van sommige mensen een beetje het gevoel dat ik een harteloos kreng ben Huilen

Lielle

Berichten: 66426
Geregistreerd: 12-01-01

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-03-08 18:15

En om heel eerlijk te zijn, het recht om die keuze te maken is een voorrecht.

Sonja_vR

Berichten: 27462
Geregistreerd: 12-07-02
Woonplaats: Dusschen

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-03-08 18:24

mmm, ik denk dat ik idd wel voor pijnstilling zou kiezen,. maar dan wel tijdelijk
puur om een kortere periode te overbruggen zodat de laatste weken (in het geval van een slechte prognose en geen beterschap) pijnvrij zijn ...

wel heel moeilijk hoor ,

maar ja de grens, idd zolang het dier pijnvrij op het land kan staan , bewegen in zijn eigen tempo, maar wel comfortabel ...

Ilsiie

Berichten: 8265
Geregistreerd: 01-01-04
Woonplaats: Oostenrijk

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-03-08 18:24

Ik vind het echt een enorm moeilijke kwestie, Linda.. Echt..

Ik las iets over ehm.. Gerrit Zomer, hij heeft ook paarden met artrose en spat behandeld, voor zover ik weet met succes. Of een andere osteopaat!

Zoek eens zijn site op, mail het verhaal (desnoods bovenstaand verhaal, dat is helder) en wacht zijn reactie even af Lachen

*edit:
http://www.gerrit-zomer.nl/

Esther

Berichten: 4230
Geregistreerd: 04-04-01
Woonplaats: Achterhoek

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-03-08 19:49

Als je paard niet meer wil dan zie je het wel.
Houden van iemand of het nu een mens of een dier is, is ook het loslaten van degene op een bepaald moment! Niet uit egoisme iemand bij je wil houden omdat je zelf niet zonder kunt.

Ik zou proberen 'm wat op te laten knappen met pijnstillers. Op het moment werkt het weer natuurlijk ook niet mee. Je kunt natuurlijk afwachten hoe hij het doet als het weer wat warmer is.

Dinopino
Berichten: 11241
Geregistreerd: 25-01-02
Woonplaats: Duitsland

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-03-08 19:53

Bij de mijne met artrose heeft accupunctuur heel goed geholpen. Je ziet zo of het helpt of niet en het is ook niet super duur. Na de eerste behandeling zag je al gelijk resultaat. Ook heb ik af en toe bloedegels erop. Dit doen ze ook bij mensen met artrose..

En ik ben dit jaar en vorig jaar met dit paardje in dezelfde fase geweest. Paard wilde zelfs de stal niet meer uit om zijn voer op te eten. Stond alleen nog maar in de stal terwijl het een open stal is. Maar eten deed ie altijd wel. Heb 2 keer op het punt gestaan om hem de volgende dag te laten inslapen. De eerste keer belde precies de dag ervoor een kennis op die met spoed een gezelschaps paardje nodig had voor even omdat ze haar oude merrie moest laten inslapen en het andere paard gek werd. En zei kende weer iemand die aan accupunctuur deed en toen ging het dus beter. Paar weken terug weer slecht en toen de dag voordat ik hem zou laten inslapen de hoefsmid toch maar gebeld en sindsdien loopt ie weer als een gek Knipoog).

Zonnetje81
Berichten: 19761
Geregistreerd: 15-08-01
Woonplaats: Noord-Brabant

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-03-08 20:31

Zoiets zie en voel je.... Ik had dat ook met mijn kwakkelaar en op een dag wist ik het: het is op.

Zoals runningkawa het omschrijft:
Voor mij is de grens als hij niet meer vrolijk is.
Als ik zie dat de twinkle uit zijn ogen verdwijnt.

Dinopino
Berichten: 11241
Geregistreerd: 25-01-02
Woonplaats: Duitsland

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-03-08 20:35

ja maar bij de mijne is die twinkeling weer teruggekomen. Wat voor mij het allerbelangrijkste is dat ik alles gedaan heb en geen optie heb uitgesloten. Je moet ook de dingen die je probeert ook wel de tijd geven. Voor mijn eigen geweten wil ik wel alles gedaan hebben, anders blijven er naderhand altijd twijfels.

Marije_jiplover

Berichten: 26399
Geregistreerd: 14-01-02
Woonplaats: Ergens onder de zon...

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-03-08 21:55

MD-->BEH

santos

Berichten: 1532
Geregistreerd: 23-12-03
Woonplaats: nabij Hilversum

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 01:58

Ik heb jan. 2007 de beslissing genomen, het was op. Hij is 24 jaar geworden en ik mis hem nog elke dag. Maar de twinkeling, zoals sommige het noemen, was verdwenen. Ik had niet de luxe positie om hem lekker in het land te gooien. Vraag me af of ie daar ook gelukkig was geworden.

Sommige dragen nog hulp middelen aan, maar da in Utrecht heeft me uitgelegd dat artrose en artrose bij ouderdom twee verschillende dingen zijn. Bij ouderdom is er niets meer aan te doen.

Ik heb hem overigens pas in dec. daarvoor laten rontgenen. Gezien zijn leeftijd en zijn strammere lopen, wist ik best wel wat er was.Gaf hem ook glucosamine, maar merkte geen verbetering. Maar toen de vonkjes uit zijn ogen gingen, wilde ik toch enige zekerheid en inderdaad, die kreeg ik. Achterbenen hadden 4tjes en het beest moest ongelooflijk veel pijn hebben. En inderdaad herstel na de buigproef, duurde wel even.
Wilde hem nog van het voorjaar laten genieten, maar hij heeft het niet meer mogen beleven. Werd zuur in de omgang en sjagrijnig, dit was voor mij de druppel|(

sterkte met je beslissing

Zonnetje81
Berichten: 19761
Geregistreerd: 15-08-01
Woonplaats: Noord-Brabant

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 04:06

Dinopino schreef:
ja maar bij de mijne is die twinkeling weer teruggekomen. Wat voor mij het allerbelangrijkste is dat ik alles gedaan heb en geen optie heb uitgesloten. Je moet ook de dingen die je probeert ook wel de tijd geven. Voor mijn eigen geweten wil ik wel alles gedaan hebben, anders blijven er naderhand altijd twijfels.


Ja maar dit stadium ben je dan al voorbij op het moment dat je het voelt....ik had ook alles gedaan volgens de DA waren er geen opties meer en op een dag was de levenslust, de drang om te willen leven etc uit mijn paard gevloeid, beter zou het nooit meer worden. Zelfs na een paar dagen kwam het niet terug wat eerst wel zo was alshij een mindere dag had.

Lara_
Berichten: 1160
Geregistreerd: 30-08-03

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 06:27

Frisbee heeft ook artrose. Tijdens de winter zag je echt dat hij problemen kreeg, hij was wat stijver als normaal etc, dus ben ik een supplement gaan voeren. Het ging toen iets beter met hem. Het is nu weer warm dus de problemen zijn weer een stuk minder. Helaas kan je het weer niet zelf regelen. Bij Frisbee was het nog niet zo erg dat hij niet meer kon lopen dus ik heb hem geen adequan spijten gegeven. Mijn vriendin der paard kon van de winter bijna niet meer staan, toen hebben ze besloten om te kijken hoe hij het met adequan spijten zou doen en dat ze anders hem toch zouden moeten laten inslapen. Dit hielp echt geweldig. Adequan is zeer prijzig maar als je het kan betalen zou ik het zeker een keer proberen. Het werkt vrijwel gelijk omdat het direct in het lichaam gespoten word. Het is erg moeilijk om uit te leggen wat het precies doet maar als je even googled kan je het vinden. Heel veel success de komde periode.

Albert

Berichten: 5787
Geregistreerd: 16-10-02
Woonplaats: Zutphen

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 09:02

Wij hebben 5 jaar geleden ons paard met vrij zware atrose laten inslapen.
Hij kon zich niet meer handhaven tussen de andere paarden en had duidelijk te veel pijn.
We zagen het niet zitten om hem alleen in een weiland aan de pijnstillers te zetten, dat vonden we niet eerlijk tegen over hem omdat hij altijd in de groep had gelopen en gewoon geen paard was om alleen te zetten.
Hij is heel rustig ingeslapen bij de DA en we hebben altijd het gevoel gehad de juiste keuze te hebben gemaakt.
[PP] Händell laten inslapen

Dana01

Berichten: 8600
Geregistreerd: 27-02-05
Woonplaats: Akkrum

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 09:18

hier ook een paard met artrose, ik persoonlijk had dit paard uit haar lijden verlost, maar de eigenaar vind dat ze prima op pijnstillers kan leven... dus elke dag een zakje bute erin en zo gaan we voort... ik hoop dat ze komend seizoen zonder bute de wei op kan, en dan maar weer zien hoe het gaat...

Yorghos

Berichten: 10942
Geregistreerd: 10-12-01
Woonplaats: Tilburg

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 23-03-08 09:24

santos schreef:
Sommige dragen nog hulp middelen aan, maar da in Utrecht heeft me uitgelegd dat artrose en artrose bij ouderdom twee verschillende dingen zijn. Bij ouderdom is er niets meer aan te doen.


Dat is helemaal waar. Dat zei mijn VA ook.
Daarom kies ik op dit moment ook niet voor pijnstilling. Als hij gewoon met rustig / onbelast bewegen zichzelf weer enigszins kan handhaven, dan ben ik dolgelukkig. Maar zijn gewrichten zijn vergroeid, hij heeft pijn en er is geen behandeling voor. Hij wordt niet meer beter.
Wat ik naar hem toe niet kan verantwoorden is om hem eerst pijnstilling te geven "om te kijken hoe het gaat" en als hij dan rad is af te gaan bouwen. Dan wordt hij na verloop van tijd weer kreupel en sta je weer voor dezelfde beslissing.
Ik wil hem niet laten aftakelen tot hij niet meer wil eten voordat ik de harde waarheid onder ogen zie... Hij is zo'n levenslustig paardje geweest, lekker druk en zo aanhankelijk. Aanhankelijk is hij nog steeds, maar ik zie de echte Banjer niet meer. Hij is mat, lusteloos. Als we gaan stappen sjokt hij braaf mee aan zijn touwtje, maar hij heeft weinig aandacht meer voor zijn omgeving.
Hoe hard het ook klinkt, met allerlei tijdelijke oplossingen in de weer gaan is uitstel en daar zie ik geen oplossing in. Banjer is oud en versleten en zijn lijf geeft aan dat het "kapot" is. Ga ik dan rekken in zijn belang of in het mijne?

Wat ik vooral zo moeilijk vind is de gedachte dat het met warmer weer misschien beter gaat. In overleg met de veearts hebben we nu een termijn van 3 weken aangenomen waarin Banjer verbetering moet vertonen. Maar als het nog 3 weken koud en nat weer blijft, moet ik het dan niet even aankijken tot het wat warmer weer wordt? Wanneer hou je op met opschuiven?

Ik slaap er al dagen niet van. Ik wil het niet te snel opgeven, maar wil ook niet uit het oog verliezen dat Banjer oud is en dat zijn lijf hem in de steek laat...

wizewo

Berichten: 2605
Geregistreerd: 09-04-05
Woonplaats: regio Antwerpen

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 09:26

Ts, Dit stuk had ik zelf kunnen schrijven. Alleen wordt de mijne pas 13.(deel erfelijk,deel ondervoeding, deel veel te hard gegroeit na zijn 3 jaar, deel foutieve beenstand, deel foute smid, deel te vroeg belast), zijn gewrichten zijn ook vergroeit. Maar er is ook niks meer voor te doen, buiten volgooien met pijnstillers. Momenteel is hij ook erg aan het kwakkelen en ik heb besloten om de zomer aan te kijken, als hij op een gigantische wei staat. Knapt hij niet meer op, heb ik besloten om hem te laten inslapen tegen het einde van de zomer.

_sjors_
Berichten: 1521
Geregistreerd: 11-03-06

Re: Waar trek je de grens? Artrose

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-08 09:29

Mijn paard is 10 jaar en heeft ook artrose. Rijden doen we al ruim een jaar niet meer, alleen heel af en toe nog een buitenritje maar meestal wandel ik ernaast. Hij is wel ingespoten maar hij werd er eerder slechter van dan beter dus vandaar dat hij nu met pensioen is en nog van het leven mag genieten zolang het kan.
Hij staat in een uitloopstal dus kan zelf kiezen of hij binnen blijft of naar buiten gaat en in de zomer staat hij overdags met 2 andere pony's in de wei. Op deze manier gaat het prima en kan ik er niet aan merken dat hij pijn heeft. Zodra hij wel pijn gaat krjgen, en dat zie je gauw genoeg aan je paard, laat ik hem inslapen. Pijnstillers zal ik hem niet meer geven, op een gegeven moment is het gewoon over en heb je alles gedaan wat je kan doen. Zolang mijn paard nog pijnvrij van zijn pensioen kan genieten, gun ik hem dat van harte en mag hij zeker blijven.
Waar trek je dan de grens? Ja die zal voor iedereen ergens anders liggen. De een probeert nog wat en de ander niet meer. Je voelt het denk ik zelf wel aan wanneer het genoeg is geweest.