Waarschijnlijk heb je te maken met een ontsteking die chronisch is geworden, tenminste dat is mijn bescheiden conclusie aan de hand van de voorgeschiedenis. En dat gaat met ups en downs. Soms is de ontsteking op een heel laag pitje: rad (zoals nu) en soms laait hij weer in volle hevigheid op: stokkreupel.
Mogelijk dat de ontsteking zich kan stabiliseren en dat licht gebruik weer mogelijk is, maar iets teveel kan al genoeg zijn om de ontsteking weer te laten oplaaien.
Ik vrees dus helaas dat je dierenarts gelijk heeft wat betreft het gebruik van je paard. Onbelast in de wei hoeft geen probleem te zijn. Heb je al een second opinion gevraagd?
Heb even wat voor je opgezocht en dat bevestigd mijn vermoeden, maar biedt ook nog perspectief, ook nog wat homeopathisch middeltjes, baat het niet, schaadt het niet.
Uw paard natuurlijk gezond:
Slijmbeursontsteking of bursitis
Slijmbeurzen of bursae zijn bindweefselzakjes waarin een kleine hoeveelheid smeermiddel aanwezig is. Het zijn een soort glijkussentjes die met een gelei-achtige substantie zijn gevuld, Ze liggen in de buurt van gewrichten, op die plaatsen waar de pezen over het bot lopen, en vergemakkelijken daar de bewegingen van de pezen over het bot. Slijmbeurzen komen voor op alle plaatsen in het lichaam waar de weefsels voortdurend blootstaan aan druk, of glijbewegingen ten opzichte van elkaar maken, zoals bij de elleboog en de pees van de arm spier bij het schoudergewricht. Bij een slijmbeursontsteking wordt teveel vocht geproduceerd, waardoor de slijmbeurs opzwelt. Een dergelijke ontsteking is in de meeste gevallen het gevolg van overbelasting, vaak door te grote inspanning bij een onvoldoende conditie. De ontsteking ontwikkelt zich langzaam. De belangrijkste verschijnselen zijn: pijn, zwelling en warmte rondom het gewricht. Een opvallend kenmerk is dat er bij een slijmbeursontsteking met name klachten zijn tijdens beweging, terwijl ze in rust sterk afnemen of helemaal verdwijnen.
Een slijmbeursontsteking die bij paarden regelmatig voorkomt, is die aan de elleboog. Deze ontsteking wordt ook wel Legger genoemd en komt meestal voor bij paarden die in een box staan waar
te weinig stro ligt. Als het paard gaat liggen, komt het met zijn. ellebogen op de harde vloer en daardoor ontstaat druk op de slijmbeurs. Een andere oorzaak van de legger is verkeerd hoefbeslag, met name te lange ijzertakken. Slijmbeursontsteking in de schouder wordt meestal veroorzaakt door een klap tegen de schouder of een val. De ontsteking bevindt zich dan in de bursa die onder de pees van de tweehoofdige armspier (biceps) ligt. Het paard probeert zijn been naar voren te brengen zonder het te buigen, waardoor het tegelijkertijd zijn hoofd opheft. Ook kunnen vaak struikelen en het been buitenom naar voren brengen wijzen op een dergelijke ontsteking. Aan het achterbeen is er soms een overvulling van de slijmbeurs aan de achterkant van het spronggewricht. Dit wordt ook wel Piephak genoemd. Een dergelijke ontsteking ontstaat vaak door het slaan tegen boxwanden, na een val of tijdens transport.
De behandeling bestaat in alle gevallen uit koelen van het gewricht met ijspakkingen of door het veelvuldig afspuiten met koud water. Daarnaast kan de dierenarts ontstekingremmende en pijnstillende geneesmiddelen voorschrijven, zoals Equipalazone-pasta of -poeder (Virbac) of Prodynam (Leo). Verder moet het gewricht zoveel mogelijk rust krijgen. Als de pijn en zwelling voor het grootste deel verdwenen zijn, kan er rustig wat gestapt worden. in de weken daarna kan de belasting langzaam opgevoerd worden en meestal kun je 6 tot 8 weken later weer gewoon rijden.
Soms blijft de ontsteking sluimeren en steekt af en toe de kop op. In heel hardnekkige gevallen kan de dierenarts; besluiten de slijmbeurs operatief te laten verwijderen
Naast de behandeling door de dierenarts kunnen de volgende homeopathische middelen het herstel bespoedigen:
Apis meliffica D6 als er een duidelijke Ontsteking van de slijmbeurs IS, met zwellingen warmte, Beginnen met 4 x een dosis om de 2 uur Daarna 2 x daags een dosis tot verbetering optreedt.
Arnica D6 kan altijd gegeven worden als preventieve maatregel om overmatige zwelling te voorkomen. 2 x een dosis met 12 uur tussentijd
Bryonia D6 als de kreupelheid verergert bij elke beweging en door het aanleggen van een strakke bandage verbetert. 3 X daags een dosis gedurende een week.
calcium fluoratum Dl 2 als de ontsteking chronisch is geworden. Beginnen met 2 x daags een dosis gedurende een week, daarna 1 x daags een dosis gedurende 3 weken.
Rhus toxicodendron D6 als overbelasting de oorzaak van de ont steking is, bijv. na grote inspanningen bij een slechte conditie 3 X daags een dosis gedurend een week, daarna 1 x daags ee dosis gedurende 2 weken.
Ruta graveolens D6 is een goed middel als het vermoeden bestaat dat ook de pezen bij de ontsteking zijn betrokken en als de pijn erger wordt door rust en kou. 3 x daags een dosis gedurende een week.
Silicea D12 als de ontsteking chronisch is geworden. Beginnen met 2 x daags een dosis gedurende een week, daarna 1 X daags een dosis gedurende 3 weken.
Nulla tenaci invia est via
Ik snap het alleen niet. 
