Vanochtend werd ik opgebeld door de staleigenaar. Hij zei dat Titus moeilijk poepte en niet al z'n hooi op had. Ik zou dat even doorgeven zodat ze eigenaren op de hoogte waren.
(ze hebben 2 paarden; 1(Maestro) van de ene dochter en Titus van de andere dochter-Rowina)
Toen zei Martha (moeder) dat titus al de hele week moeilijk poepte.
Dus ik dacht dat wat vloeibaarder voedsel wel genoeg was. Toen belde de staleigenaar me weer op om te zeggen dat Titus was gaan liggen en dat hij pijnlijk naar z'n buik keek. Ik belde Rowina op en zei dat ze moest gaan stappen omdat hij misschien koliek had.
Later belde ik om te vragen hoe het ging en toen was ze met de staleigenaar onderweg naar Utrecht; ze hadden de dierenarts al gebeld en die had gezegd dat hij waarschijnlijk een tumor heeft en geopereerd moest worden...
Nu zit ik hier op me werk en krijg het niet voor elkaar om m'n gedachtes ergens anders te plaatsen.. Ik kan er niet zo bij blijven zitten, maar naar huis gaan heeft volgens mij ook geen zin... Dan ben ik alleen...
Ik ga maar uit van het ergste, kan het altijd meevallen.. Ik ga vanavond erheen om "afscheid" te nemen, voordat hij het niet meer red.....M'n lieve Bollen donder..
heeeel veel sterkte 