Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Kyona schreef:Paard wat ik verzorgde had ook een beschadiging bij de aanhechting van de pees. Dit is een rotblessure, omdat het lang duurt voor het genees met risico van terugkeren. Erger dan bij gewoon de pees zelf. Maar gelukkig kan het wel helemaal goed kopen met veel geduld en moed (stappen). Fijn dat ze in een loopstal staat; hoop dat ze zich niet al te gek maakt. Zou mooi zijn als ze met het veulen straks het land in kan en het dan 'vanzelf' geneest. Shockwave kan heel goed werken. Als het aanslaat gaat de genezing een stuk sneller. Ik heb toen ook nog homeopatische druppels ruta graveolens en symphytum bijgegeven. Dat helpt voor bot en pees.
Eleonoor schreef:Ik heb met Pablo problemen gehad, of ben eigenlijk nog in het laatste stadium van revalidatie, van een aanhechtings probleem van de diepe buiger aan de hoef. Dit is een terugkomende blessure geweest en het ergst is geweest na verkeerd beslaan door mijn smid. Hij had last van verstappingen wat tot juli redelijk snel herstelde en in juli ineens op drie benen stond. Na boxrust, stappen en geleidelijk opbouwen en met terugvallen zijn we weer redelijk op het oude niveau. Wel blijft het oppassen en mag hij niet los ivm te hoge risico op terugval van de blessure. Ik heb gericht VSM druppels gegeven voor dat gebied, Podovetsem en krijgt nu ivm spierproblemen tendo cure van Simicur. Daarnaast wordt het regelmatig behandeld met magneetveldtherapie.
Je hebt er veel geduld bij nodig en een scherpe oog/gevoel als er een terugslag is en daar gelijk naar handelen. Voorlopig mag Pablo nog niet los, zeker dit jaar nog niet. Gelukkig mag hij nu wel gecontroleerd uit zijn dak aan de longeerlijn, maar slindingstops is verboden (gelukkig dat ik me hou bij dressuur). Ook springen, als ik dat zou willen, is de eerst komende maanden uitgesloten, waarschijnlijk pas volgend jaar juli.
Niet dus een peesaanhechting zoals bij jou, maar zo mijn ervaringen.
Mieke schreef:Mijn merrie heeft in maart van dit jaar na een gekke bokactie na het rollen een aanhechtingsblessure opgelopen in haar achterhand. Er zitten twee spieren vast aan het darmbeenpunt, dat is dat uitstekende heupbot. Een spier gaat van dat bot naar de bil toe, dat is de oppervlakkige bilspier, de andere gaat naar de buitenzijde van de knie. Die laatste spier is de boosdoener bij mijn paard.
Ze is nu al ruim een half jaar geblesseerd en ik trek nog zeker een half jaar uit voor genezing. Een aanhechtingsblessure duurt gewoon meestal een jaar....
Hoe de toekomst er verder uitziet is nog niet helemaal duidelijk. Dat is ook afhankelijk van de hoeveelheid bindweefsel die wellicht op die plek zal ontstaan. Bindweefsel rekt niet zo goed als een spier of een pees en kan dus eerder weer voor problemen gaan zorgen.
Kaminka loopt wel buiten, in een klein zandpaddockje, verder stap ik dagelijks met haar, af en toe 10 meter draf, rechtuit aan de longeerlijn. Meer niet.
Lasertherapie schijnt nogal eens te helpen heb ik gehoord, zelf ben ik hier niet aan begonnen. Volgens mij moet rust en gedoseerde beweging de genezing geven, zo niet, dan heb ik pech denk ik.
Het paard van een kennis van mij had een pees bij de kogel van het achterbeen gescheurd, ook bij de aanhechting op het bot. Dit paard is na ruim een jaar weer rustig aan het werk.
Sterkte ermee!