Ik maak me een beetje zorgen om Taliesin, misschien geheel onterecht, maar daarom deel ik het even met jullie:
Ik rijd haar nu een keer of vier per week. We rijden momenteel alleen buiten, omdat de bak nog niet klaar is. Over het algemeen is ze lekker voorwaarts en heeft ze er veel zin. Haar oortjes staan altijd naar voren (en als ik zeg altijd, bedoel ik ook altijd
) en ze is ook altijd erg alert. Afgelopen dinsdag ging ik ook weer een rondje. Toen merkte ik al aan haar dat ze slomig was. Niet een beetje doorstappen, gewoon echt treuzelen. Draven en galopperen wilde ze nog net wel, maar normaal moet ik haar altijd een beetje inhouden en haar rustig praten, maar nu hoefde dat dus echt niet. Ze mestte ook drie keer onderweg, terwijl ze dat normaal echt maximaal één keer doet. Toen ik thuis kwam, ging ze bijna meteen staan plassen (nog op de stalgang, op het beton, dat doet ze overigens wel eens vaker) en daarna op stal nog een paar keer.
Ik vroeg toen de man waar ze op stal en die merkte op dat ze hoogst waarschijnlijk hengstig was
. Toen voelde ik me wel een beetje stom, want ik weet eigenlijk wel dat ze dan altijd een beetje slomer is. Gisteren heb ik niet gereden, maar vanmorgen werden we al om 8 uur opgehaald door een vriendin met haar paard om naar het bos te gaan. Taliesin was helemaal blij toen ze de vrachtwagen aan zag komen en liep er mooi vlot op. Ik dacht nog, ze heeft dus wel zin.
Toen we bij het bos waren en gingen rijden, bleek echter dat ze niet vooruit te branden was (en als ik zeg ..... precies
) De grond was best hard, dus het werd een flink rondje stappen. Maar ik kreeg al nauwelijks voor elkaar om even bij te draven, een paar passen. Ze wilde niet naast Glen, maar er liever achter. Ik vond dit toch wel verontrustend, verder oogde ze wel weer fit, niet ziek ofzo.
Kan het dat ze ineens zo sloom wordt tijdens haar hengstigheid? Ik had het namelijk echt nog nooit zo dramatisch mee gemaakt, maar ze is ook nog maar een half jaar aan het "werk".
Graag jullie ervaringen.
Bedankt,
Judith
