Mijn merrie is stipt om de 3 weken een week hengstig, ze pist alles bij elkaar en dat vind ik nog niet zo erg. Ze bijt niet, gilt niet, is ook niet geïnteresseerd in de ruinen op stal. Maar tijdens die week is ze zo aanhankelijk en het pad kwijt dat het gevaarlijk begint te worden. Voorhoeven krabben wil nog net, achter is onmogelijk. Als ze al een hoef optilt, dan gooit ze gelijk haar hele gewicht tegen je aan (het is een 1.67m Gelderse van het ouderwetse type met grote hoeven) en ploft haar hoef weer op de grond. Zodra je naast haar staat komt ze naar je toe en gaat tegen je aanhangen. Terugduwen, porren, slaan, desnoods een schop of een tikje met de zweep niets helpt meer, ze blijft doorduwen. Als je dus niet oplet zit je klem tegen de wand en ze gaat echt niet meer opzij (ben laatst al tussen de benen onder de buik door ontsnapt

Ik voer al sinds november Moody Mare en dat helpt in zoverre dat ze nu tijdens de hengstigheid nog begrijpt wat omdraaien etc. is, maar het knopje "schikken" staat ook uit. Laten dekken is op dit moment geen optie, maar zit in de planning voor volgend jaar. Vanochtend heb ik de DA gebeld en gevraagd wat mogelijk is: a) prikpil: werkt gemiddeld 6 weken, legt alles plat, b) hormonen waardoor ze denkt dat ze drachtig is en niet hengstig wordt, te geven door het voer. Volgens de DA zitten er aan de hormonen minder risico’s (behalve als ik zelf zwanger ben of wil worden, wat niet het geval is

Ik ben dus benieuwd of jullie ervaring hebben met de twee verschillende mogelijkheden of wat jullie in mijn geval zouden doen.