Vorige week woensdag (17 maart 2004) had Jitske (8 maanden)haar halster om op stal.
(ze hebben alle 3 hun halster om als we op stal bezig zijn, omdat we ze altijd 's ochtend buiten zetten en 's middag binnenzetten en dan houden ze hun halster om totdat we weg gaan, dit is na dit voorgeval wel veranderd

Ze hangt altijd met d'r hoofd over de staldeur om alles goed te kunnen zien.
(nouja, er zit een stang boven, anders springt ze erover heen als we met de andere 2 weg zijn *draak

Ze hing dus ook woensdag met haar hoofd over de stand en kwam met het ringentje van het halster onder het slot te zitten (we hebben zo'n schuifslot met klepje (snappen jullie het nog

We hebben haar los gekregen (poeh, je schrikt je echt rot)
Er kwam bloed uit d'r mond en je schrikt nog erger. Gelijk de dierenarts gebeld en ik ben snel naar Annemarie gerent. Die kwam direct mee naar stal en vond het wel slim om even te wachten op de DA. DA kwam en dacht dat het wel mee zou vallen.
Jitske kon bijna niet eten (tja, wat wil je, misschien voelt het wel alsof je tanden eruit geslagen zijn en je een hersenschudding hebt *jammer dat ze niet kunnen praten*) en we maakte ons toch zorgen. Zondag is de DA opnieuw gekomen en nu blijkt dat ze waarschijnlijk een scheurtje in haar onderkaak heeft zitten (tja, dit verklaart dus een hele hoop).
Haar angst voor het halster was eindelijk over, ze stopte zo haar neusje erin. Hmm, na woensdag dus niet meer. Ze hebben geen halsters meer om op stal, dan maar wat meer moeite en wat meer tijd, dan nog zo'n voorval!! Het had voorkomen kunnen worden om gewoon die halsters in stal af te doen, maar goed, dat zijn dingen die je achteraf bedenkt.
Mijn vraag is nu: wat moeten we nu doen? De DA had het over veel laten kauwen. Maar dat doet juist harstikke pijn. Ze deed vandaag 3 kwartier over misschien 15 penen

Dat zegt toch wat of niet?
Hebben jullie nog tips?