Geplaatst Achtergrondinformatie
-KWPN'er, 16 jaar
-In het verleden een sportpaard geweest
-Sinds okt 2024 in mijn bezit
-Karakter: heel lief, rustig en werkwillig maar zeer autistisch. Hij reageert op (kleine) veranderingen van routine aan de hand, onder het stal, van stalbeleid (bijv volgorde van paarden buiten zetten). Dan is hij alerter of werkt soms tegen.
-Hij staat van s'ochtends tot laat in de middag buiten op een middelgrote weide en s'avonds binnen. Hij krijgt verder 2 keer per dag basisbrok en hooi uiteraard.
-Hij heeft dec 2024 een grote wond gehad aan zijn been waardoor hij 4 maanden op stal heeft gestaan. Daarna hebben we het rijden rustig opgebouwd: longeren en vervolgens een paar keer per week max 30min voornamelijk stappen en een beetje draven.
-Ik rijd hobbymatig dressuur en in de bossen.
-In dec 2024 gewisseld van stal ivm ontrevredenheid vanuit mijn kant.
Gezondheid
-Osteopaat is erbij geweest. Hij zat behoorlijk vast in zijn nek, schoft en begin van zijn rug. Dit heeft zij losgemaakt. Daarnaast had ze mariadistel aangeraden om de lever te ondersteunen. Dit doen we braaf.
-Zadel nagekeken. Het knelde licht bij de schouder, maar niks ernstig. Dit is opgelost. Ik heb na de blessure max een keer of 5 gereden voordat het zadel is aangepast.
- Mest-en zandonderzoek is prima.
- Hij eet goed, ontlasting is goed, toont niet ziek.
Problemen
Opstappen
Dit 'gedrag' is begonnen na de blessure. De eerste keer of 2 konden we goed afstappen, maar daarna begon hij met protesteren. Hij loopt achterruit of zijwaarts, niet voorruit. Hij staat niet stil tijdens het opstappen. Ik zet hem nu met de kont tegen een muur en een heg aan de zijkant. Dan kan ik goed opstappen. Hij loopt nooit voorruit. Ik stap op met losse teugel, omdat ik merk dat het aantrekken ervan ook spanning oplevert. Hij vindt het krukje helemaal niks. Van de grond opstappen lukt iets beter. Zodra hij merkt dat het opstappen gaat beginnen gaat het hoofd omhoog en trekt hij wit weg in zijn ogen. Zodra ik erop ben geef ik hem een snoepje en tijdens het rijden ervaar ik geen problemen.
Ik heb al geprobeerd om gewoon door te gaan totdat hij stilstaat. Nouja dan hoeft de bak in ieder geval niet meer gesleept te worden, want dat hebb en wij dan wel gedaan door de hoeveelheid rondjes die achterruit worden gezet. Dan zijn we ook zo een halfuur of langer verder. Het maakt geen verschil uit of iemand hem vasthoudt. Het krukje niet verplaatsen en belonen bij het krukje heb ik ook al gedaan, maar dan is het vaak een probleem dat het een drama is om naar het krukje toe te lopen ivm het onderstaande probleem.
Zomaar stilstaan
Hij heeft vaak momenten aan de hand dat hij zomaar stil staat. Vaak zijn dit vaste plekken, maar niet altijd. Dan kan ik doen wat ik wil, maar ik krijg hem niet van zijn plaats. Het enige wat werkt is dat iemand hem van achteren ''aanmoedigd'', dan loopt hij door alsof er niks aan de hand is. Maar dan moet je dus met zijn tweeen altijd zijn. Ik heb ook al geprobeerd om hem los te laten en zelf vanachteren aan te moedigen, maar dan blijft hij stil staan. Dan kan ik net zo goed een kopje koffie gaan drinken en dan staat hij waarschijnlijk nog steeds in dezelfde positie. Onder het zadel doet hij dit niet. Als ik ga trekken dan gaat het hoofd omhoog en trekken de ogen wit weg, dit vindt hij helemaal niks. Als hij nu beide problemen eens met elkaar oploste, dan hoefde ik het topic niet te schrijven maar dan heeft hij dus nog niet uitgevogeld
Verlatingsangst
Hij is erg gehecht aan andere paarden. Ik ga nu noodgedwongen s'avonds als de paarden binnen staan, want dat is hij erg rustig en is het net een ander paard. Dan kan ik ook zo de bossen in met een los teugeltje. Als de paarden buiten staan is het een ander verhaal. Dan is hij veel drukker, veel alerter, lukt het ook helemaal niet om de stallen in te gaan om naar de poetsplaats te gaan. Dan hoef ik niet te proberen om buiten te gaan rijden, omdat hij dan constant in race modus staat en hinnikt.
Ik heb nog nooit mijn geduld verloren of ik kan mij niks herinneren waardoor hij een trauma heeft opgelopen. Ik ben niet bang of onzeker, ik probeer consequent te zijn. Hij lijkt verder ook gewoon gezond, dus ik weet het niet meer... Ik heb er een super fijn paardje aan en ik ben heel blij met hem, maar als bovenstaande zich zou oplossen zou ik gewoon er wat meer ontspanning uithalen. Ik kan nu wel gewoon opstappen en rijden, maar ik wil er meer ontspanning in. Voor mij en voor hem.
