Bokt.nl

Cioccolato schreef:

Er zijn recent meerdere topics over geweest.

1. Hou ze lekker apart, ruinen en merries
2. Een onrustige kudde is nooit maar dan ook nooit goed. Dus stop met onrust creëren

Esther_r20 schreef:

Dit is waarom op onze stal een merrie en ruinengroep zijn

Geen gedoe met dekkende ruinen die de schuld krijgen terwijl de merrie vaak heel ver gaat om haar zin op te eisen

Verder zien we dat de ruinen vaak spelen met elkaar en de merries lekker staan te mopperen op elkaar. Iedereen tevreden in 2 groepen

RianneH schreef:

Hebben jullie niet al de keus gemaakt maar nog niet de moed gevonden te vertellen dat de dekkende ruin een ander plekje moet zoeken?

Voor mij als merrie-eigenaar is het een enorme no go, springende ruinen. Onafhankelijk van hoe moeilijk merries het kunnen maken, want dat kan ik me ook goed voorstellen.
Heb door de jaren heen aardig wat groepen gezien en het meerendeel van de ruinen kan wel om gaan met kleffe merries, een klein deel functioneert beter in een ruinengroep.

Waarom heeft ie drie maanden apart gestaan eigenlijk?

KellyR schreef:

Ik krijg er altijd de kriebels van als alles naar de ruin toegeschreven wordt.
Casta dekte soms ook wel eens, maar dan werd er al even tegen aan gezeken en geduwd en werd hem bijna geen andere keuze gelaten. Het licht is mij wel eens bijna uit de ogen geslagen door een merrie toen ik hem mee wilde nemen....
In mijn ogen is af en toe eens dekken verder ook natuurlijk gedrag, ken dit ook vanuit de honden waarbij beide geholpen zijn en soms toch nog dekken in een geile bui. En vergeet niet dat dit ook bij mensen nog steeds het geval is na de vruchtbare periode of na sterilisatie/castratie, we vallen nog steeds in het dierenrijk.

Als de merries echt niet willen, dan krijgt de ruin geen kans.
Wat het in mijn ervaring vaak is, is dat de merries hengstig worden van de nieuwe kerel en de nieuwe kerel ontwijkt of gaat er op in. En over het algemeen stabiliseert dit zich met de tijd, als de hengstigheid er af is komt er vaak weer rust in de groep. Casta werd uiteindelijk ook vaak genoeg echt zat van die aanbiedende mmerrie's en liep weg als hij de bui zag hangen. Het heeft gewoon tijd nodig om te settelen en helaas hebben de dames ook wel echt voorkeur voor een bepaalde ruin.

Je bent nu al ver in het stadium, maar eerder had je misschien nog andere stappen kunnen nemen.
Het over en weer gooien van mest in elkaars paddock. Buiten het terrein met elkaar een stukje wandelen of grazen. Eventueel nog tussentijds samen zetten met 1 of 2 paarden waarbij het wel goed gaat.
De merrie's reageerde waarschijnlijk, denk ik - aanname, ook al op de ruin over het draad. Als er collectief afgesproken was tussen merrie en desbetreffende ruin 4-6 weken vooraf aan introductie monnikspeper te geven, dan had dit ook al mogelijk kunnen helpen in de seksdriften. Samen laten eten uit dezelfde ruif met wel nog een draadje tussen beide partijen zorgt ook voor bonding. En over het algemeen gewoon nog niet introduceren als je nog zo veel stress/onrust voelt.

Misschien kunnen jullie een paar stappen terug doen, de kudde scheiden. En eerst wachten tot het rustig is.
Voor de merries is het belangrijk dat ze de mest ruiken van de ruin, en voor de ruin is het belangrijk dat hij ook de mest vd merrie's ruikt, dan gaat het nieuwe er af.
Samen laten eten uit een voerplek is vaak ook echt belangrijk voor de rust. Als er tijd is kan je de andere stappen ook herhalen/uitvoeren. En als er echt rust is, alle stappen soepel gaan, dan besluit je opnieuw te introduceren.

In de tussentijd, als de rust is weder gekeerd, zou je er voor kunnen kiezen om eerst de jaarling te introduceren en te laten settelen voordat je deze ruin terug introduceert. Laat ze wel even op adem komen allemaal en niet meteen de volgende dag het guppie er bij gooien.