Ik moet het vooral even van me afschrijven..
Ik heb mijn lieve merrie van 20 al een jaar of 9. 5 jaar geleden is er PPID geconstateerd. Als ze een klein wondje had werd haar hele been dik, en ze heeft een longontsteking gehad waar ze zelf niet overheen kon komen. Ze is toen aan de medicatie gegaan en daarmee is het heel lang stabiel gebleven!
Vorig jaar ben ik verhuisd naar een andere stal en daarmee is alles weer helemaal op gaan spelen. Eerst een ooginfectie, daarna een voorhoofdsholteontsteking. Ik heb haar medicatie toen opgehoogd en bloed laten prikken -> waardes waren goed en ontsteking ging weer weg. Een aantal weken geleden wilde ze ineens niet veel meer eten -> medicatie weer terug naar haar oude dosis en nu lijkt ze zich weer goed te voelen. Helaas kampt ze nu weer met mok en rotstraal, terwijl we dit eigenlijk tm december helemaal goed hebben kunnen houden..
Intussen ben ik al maanden bezig met haar kuren voor haar darmen, lever en immuunsysteem. Dit moesten we steeds onderbreken omdat ze ziek was en/of niks wilde eten. (We zijn eindelijk op de helft
ik geef haar alleen maar gezond voer (zonder zuiker, zetmeel en granen etc.) Ze krijgt zo’n 5 dagen in de week lichte arbeid, onder het mom van; rust roest. Daarbij merk ik dat ze vaak weinig energie heeft. Ook zorg ik elke dag dat ze in een schone stal staat, maak haar benen en hoeven schoon. Hoeven spray ik elke dag helemaal in met hc7.. en toch… toch blijft ze het een na het ander krijgen. Soms word ik er zo moedeloos van. Álles doen voor je paard, maar het lijkt dan toch nooit genoeg. Ik kan me er dan ook helemaal slecht over voelen als er weer iets bij komt en kan dat moeilijk loslaten. Het bepaalt vaak mijn hele humeur. Herkent iemand dit?
Als hij in de wei staat wil hij zijn prakkie krijgen en hooi gaan eten en staat bij het hek te jengelen. Is hij hooi aan het eten wil hij naar de wei en achtervolgt me dan overal. Probeer ik zijn voer te optimaliseren vind hij het niet lekker en laat het staan. Dat gevoel van 'niet kunnen slagen' maakt mij ook soms gefrustreerd en zorgt er voor dat ik hem soms echt achter te behang kan plakken