Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
pmarena schreef:Als het dier redelijk pijnvrij is en een fijne plek heeft waar die zich zelf wel kan vermaken de hele dag, dan zou ik zeggen dat je met elke blessure gerust minsten een jaartje aan kan kijken wat dat doet met je paard
Chicken01 schreef:Wanneer is jou paard een weide paardje geworden (vervroegd pensioen) en met welke blijvende blessure(s)?
En hoe heeft dat uitgepakt op termijn? Werd hij/zij er gelukkig van of juist niet?
Chicken01 schreef:pmarena schreef:Als het dier redelijk pijnvrij is en een fijne plek heeft waar die zich zelf wel kan vermaken de hele dag, dan zou ik zeggen dat je met elke blessure gerust minsten een jaartje aan kan kijken wat dat doet met je paard
Ik bedoel eigenlijk meer een vervroegd pensioen. Dus niet een jaartje wegzetten om later weer op te kunnen pakken. Het betreft een paard van 13 jaar met meerdere blessures waaronder spat in beide achterbenen. Er worden nu behandelingen gedaan, maar dat is natuurlijk van tijdelijke aard. De vraag is, wat ga je doen als de behandeling niet meer of onvoldoende aanslaat. En wat is pijnvrij? Ik heb een chronische ziekte en ben nooit 100% pijnvrij. Kan ik daarmee leven? Ja. Ik vind pijnvrij een moeilijk begrip. Snap je wat ik bedoel? Wanneer zie je aan een paard of het pijnvrij op de wei is of dat het acceptabel is of niet meer? Vind dat een heel lastig vraagstuk.
ruitje schreef:Onpopulaire mening, maar ik laat ze dan inslapen. Of ze zijn fokmerrie, of ze kunnen nog zo'n 2 keer per week recreatief gereden worden of het is klaar.
Change03 schreef:ruitje schreef:Onpopulaire mening, maar ik laat ze dan inslapen. Of ze zijn fokmerrie, of ze kunnen nog zo'n 2 keer per week recreatief gereden worden of het is klaar.
Is dat dan omdat je erover twijfelt of ze wel volledig vrij zijn van pijn / paardwaardig leven of omdat je er zelf niks meer mee kan?
(Ik snap dat verkopen, herplaatsen, adoptie etc. ook geen 100% waterdichte opties zijn want wie weet wat er dan mee gebeurd.....)
Ayasha schreef:Hier eentje op 18 die een peesblessure op liep op weide. Blessure is genezen en in theorie kan ik hem weer op pakken maar hij is 19 inmiddels… Ik vind het prima om gewoon met ze te knuffelen ook. Zolang hij zijn sprintjes kan trekken zonder pijn ben ik tevreden. Geen pijn hebben is wel een vereiste. Als ze onregelmatig zijn en dat is niet op te lossen houdt het op. Ik geloof niet dat een paard onregelmatig kan zijn onder ongemak.
Ik denk niet dat je een algemene conclusie kan trekken over zulke dingen. Heb mijn hele leven meerdere paarden gehad. Mijn huidige pensioné krijgt niet minder aandacht. Hij wordt gewoon geborsteld, manen geknipt zoals toen hij nog wedstrijden liep.
Het een hoeft het ander niet uit te sluiten. Daar ben je echt zelf bij. Dat je dat niet wil doen is helemaal prima overigens maar hou die conclusie wel bij je eigen persoon.
Ik heb doorheen de jaren meerdere grasmaaiers gehad. Meestal pensioen-gerechtigd. Eentje als grasmaaier gekocht.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 18 bezoekers