anjali schreef:Ik vind het wel de rotste blessure die er is. Omdat het een zwakke plek blijft en je moet er rekening mee blijven houden. Meestal wordt er na genezing niets meer over gezegd- men verkoopt het paard zodra het weer rad is. Ik wil het wel weten. Ook in het belang van het paard. Ik heb er zelf een gehad die, al in mijn bezit, in de wei door opgejaagd te worden een peesblessure opliep. Die genas goed maar ik hield er wel rekening mee, bijv. door na het werk steeds koud af te spuiten.
Het hangt helemaal van de blessure en de ernst af. En ook nog hoe snel je erbij was, hoe goed je je aan de revalidatie houdt en noem maar op. Het is helemaal geen zekerheid dat het een zwakke plek blijft er je er rekening mee moet blijven houden.
Sterker nog, het is ook geen zekerheid dat het altijd 'schade' achterlaat die je blijft vinden. Hier kan je echt niks meer zien op de echo of met voelen. Echt geen enkele verandering oid. Hoef helemaal niks te laten en is niet zwakker als iets anders.
Ts is al heel netjes met het verhaal zo. Gefeliciteerd ts!