petitparis schreef:Hier in totaal +/- 3 jaar gegeven. Merrie was ook echt ellendig zonder en dit elke 2-3 weken:
- wijdbeens naar de weide slenteren en voor elk ander paard plasjes maken
- op stal zonder reden piepen en achteruitslaan
- plakkerig bij het borstelen, maar o-wee als je haar opzij wilde zetten, dan sloeg ze er gewoon op los
- tijdens het rijden gillen, en al plassend naar het been slaan
Met regumate veel meer ontspanning en makkelijker te rijden en ook in omgang stabieler. Helaas brak zij ondanks laten scannen en op het juiste moment starten en nooit meer dan een uur verschil op tijdstip van toediening brak ze er telkens na een maand of 3-4 door. Ze kreeg dan wel niet zo'n felle hengstigheid, maar gezien ze dan wel "bevroren" zat in een fout punt van de cyclus stopte ik in de winter toch maar. De hengstigheid die daarop volgde was altijd hel. Als je van A naar B moest, zou je ze bijna op je rug willen nemen, zo lui, vervelend en erg grumpy.
Laatste 2 jaar gaf ik wel de altrenogest van Virbac, dat scheelde toch ook wel in prijs.
Deze zomer heb ik na extra testen om te kijken of ze in aanmerking kwam voor sterilisatie toch chemische castratie geprobeerd, maar tevergeefs. Ze werd er angstig/schrikkerig van en is nog steeds hengstig geworden. Wel wat ik onder "normaal" beschouw (beetje plakkerig aan het been bij rijden en bij borstelen of afspoelen staart wat tillen) maar toch. Ik vind de risico's van de inspuitingen het niet waard, wanneer het niet het gewenste effect heeft.
Dus waarschijnlijk start ik in februari/maart terug hormoontherapie.
Nadeel is dus wel:
- de prijs
- dagelijkse toediening en bij pech ook redelijk tijdsgebonden
- "schadelijk" voor jezelf, zeker als vrouw (met kinderwens)
- indien wedstrijden, attest van DA nodig
Regumate is tegenwoordig gewoon toegestaan op wedstrijden.