
Ik heb een paar weken zitten twijfelen of ik mijn verhaal hier wel/ niet kwijt wil.
Als eerste: ik heb mijn paard sinds een kleine 2 weken verhuisd naar een stal waar ze meer als 12 uur buiten lopen in een groep, op de paddock of de wei. Ze krijgen daar hooi, veel en goed hooi. Ze krijgt geen onderhoudsbrok, maar muesli en suplementen om aan te komen.
Begin januari zag ik dat mijn paard te mager was, eigenlijk veel te mager. Dus gevraagd of ze extra hooi kon krijgen. Krijg als antwoord: dat krijgt ze al! December en januari stond ze veelal op stal omdat de weide te nat waren, normaal gingen ze ook gewoon de blub in. Sinds einde van het jaar is het blijkbaar niet meer standaard dat ze naar de wei gaan. Op een zondag heb ik haar zelf naar de wei gebracht en binnen gehaald. Sinds die tijd stond ze wel weer op de wei.
Ondertussen al bezig geweest met een nieuw adres te zoeken voor mijn paard. Die keus had ik zo gemaakt. Hoe daar de paarden erbij lopen, en gehouden worden, zo moet een paard kunnen leven.
Eind januari foto's gemaakt van mijn paard. Als ik deze foto's laat zien aan andere mensen, zijn de blikken al genoeg.
Met mezelf afgesproken, het was ondertussen half februari, om het tot half maart aan te kijken, is de toestand dan niet verbeterd, ga ik mijn paard per 1 april verhuizen.
Het was 22 maart, en de hoefsmid kwam. Ik zag aan hem genoeg, dit mag ik niet accepteren! Ik heb direct de meid van de nieuwe stal gebeld, en gezged dat ik zo snel mogelijk mijn paard naar haar wil verhuizen. Krijg te horen: geen probleem, wanneer?? Die week erop was ik vrij, vond het prettig dat ik die dag daar kon zijn om mijn paard te steunen op haar nieuwe plekje.
De reis was niet ver, paard heeft een paar dagen moeten wennen aan de nieuwe omgeving en al het hooi dat voorgeschoteld werd. We zijn nu bijna 2 weken verder, en ze staat met 7 andere paarden op een grote wei, heeft 2 nieuwe vriendjes, waar ze veel bij in de buurt is.
Ze heeft wel moeten leren dat ze haar achterbenen aan de grond moet houden, dat de andere paarden ook zo kunnen doen

Ik zie mijn paard weer opleven, ze ziet er weer gelukkig uit, rent met de andere door de wei, en je ziet er weer een klein beetje spek op komen.
Ze heeft een achtergrond met haar voeten, een gat in haar straalbeen van het rechtervoet. Ze liep de laatste tijd al redelijk goed. Maar nu ze zoveel kan bewegen, zie ik dat ze heel goed is gaan lopen. Ik zie weer een toekomst, dat we weer in het bos kunnen rijden


Ze glimt je tegemoet, alleen haar gewicht




Hieraan vooraf is nogal veel gebeurt op stal, ik ga niet vertellen hoe en wat, dit doet er verder niet toe. Ik wil ook niemand zwart maken, ik heb alleen mijn twijfels of mijn paard de nodige zorgplicht heeft gehad mbt eten.
Advies qua voeding is welkom
