Afgelopen vrijdag zou onze shetlander van 33 jaar nagekeken worden aan haar tanden door de DA. Bij de sedatie ging dit echter helemaal mis. Binnen een paar minuten na de injectie (domidine en butomidor IV) begon ze enorm te wankelen op haar achterbenen waarna haar achterbenen 'op slot' leken te schieten. Ze kon ze niet meer buigen. Hierna volgde enorme paniek bij haar. Ze begon te zweten en te trillen en werd enorm benauwd. Het leek alsof ze ging hyperventileren.
We zijn snel met haar naar buiten gegaan voor wat frisse lucht, maar zodra ze liep werd de paniek en benauwdheid alleen maar erger. De dierenarts wist niet wat er gebeurde en had nog nooit zo'n reactie op dit sedatiemiddel gezien. De pony is een aantal jaar geleden ook al eerder gesedeerd en toen gaf ze deze reactie niet.
De dierenarts heeft vervolgens een antisedatiemiddel (antipam) ingespoten en later een anti-allergie middel (rapidexon). Dit heeft ze vervolgens ook weer herhaald, maar niks werkte. (Ingespoten in zowel haar spieren als direct in het bloed).
Uiteindelijk heeft ze bijna 3 uur in blinde paniek lopen hyperventileren, benauwd, met een blauwe tong, een enorm hoge hartslag, 40 graden koorts en het zweet gutsend over haar lichaam. Ze bleef de drang houden om te lopen, ondanks dat ze hiervan paniekerig werd. Deze natuurlijke drang hielp haar uiteindelijk om haar benen weer normaal te laten functioneren.
De paniek en benauwdheid bleef echter, totdat mijn oma een homeopathisch middel vond tegen o.a. benauwdheid/blauwe tong/paniek/hyperventilatie. Vanaf dat moment zakte de paniek.
Uiteindelijk hoorde de dierenarts na veel rondbellen dat er ooit een paard in een Britse kliniek een soortgelijke reactie kreeg. Deze bleek een longoedeem te hebben gekregen als reactie op de sedatie.Toevallig kreeg dit paard ook Prascend (medicijn tegen PPID), net als onze pony. Omdat de DA niet meer bij onze pony in de buurt mocht komen heeft ze niet geluisterd of er daadwerkelijk vocht in haar longen zat, maar wel een vochtafdrijver ingespoten.
Wonder boven wonder zakte uiteindelijk haar benauwdheid en snelle ademhaling en begon ze weer helder om zich geen te kijken en te reageren op haar omgeving! Of dit door het homeopatische middel kwam en/of door de vochtafdrijver weten we niet, want dit werd net na elkaar gegeven.
Uiteindelijk is ze goed de nacht ingegaan en de volgende ochtend meteen nagekeken door een andere arts. Deze hoorde een hartruisje, waarschijnlijk (tijdelijk?) veroorzaakt door de hele situatie. Ze hoorde echter geen vocht in haar longen. Ze had wel nog een wat hogere ademhaling, maar die is de afgelopen dagen verder gezakt. Ze is inmiddels verder aan het herstellen en loopt weer vrolijk rond

Ik heb nog nooit zoiets engs meegemaakt. Het is echt bizar dat het zo'n vechtertje is en dat ze nog zo sterk is op deze leeftijd. Maar als het veel langer door was gegaan was was het waarschijnlijk heel anders afgelopen...
Komende week gaan we nog eens om tafel met de behandelend arts om het hele voorval te bespreken en wordt ze nog een keertje goed nagekeken.
Ondertussen ben ik benieuwd of iemand ooit iets soortgelijks heeft meegemaakt, want de dierenartsen kennen het allemaal niet
